IPPB1/415-672/11-3/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku (data wpływu 28 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia momentu uzyskania przychodu - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia momentu uzyskania przychodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca będący osobą fizyczną zamierza uzyskać status akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej (dalej: SKA). Wnioskodawca będzie posiadał akcje imienne lub na okaziciela. Posiadając status akcjonariusza SKA będzie miał prawo do udziału w zyskach, pod warunkiem podjęcia uchwały walnego zgromadzenia o podziale/wypłacie zysku (dalej: wypłata z zysku). Zgodnie z przepisami prawa handlowego w każdym roku będzie podejmowana uchwała o podziale zysku lub jego przesunięciu na kapitał zapasowy.

Przedmiotem działalności spółki będzie m.in. produkcja metalowych elementów stolarki budowlanej (PKD 25.12.Z), zakładanie stolarki budowlanej (PKD 43.32.Z), produkcja zamków i zawiasów (PKD 25.72.Z). Produkcja wyrobów dla budownictwa z tworzyw sztucznych (PKD 22.23.Z), obróbka mechaniczna elementów metalowych (PKD 25.62.Z), pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych, działalność holdingów finansowych (PKD 64.99.Z), leasing finansowy (PKD 64.91.Z), pozostałe formy udzielania kredytów (PKD 64.92.Z), wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub wydzierżawionymi (PKD 69.20.Z).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Odpowiedź na pytania 2 stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Wniosek w zakresie pytania 1 zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Stanowisko Wnioskodawcy

Ad. 2

Zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej (art. 14 ustawy o PIT) zobowiązani są do wpłacania bez wezwania w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy. Zgodnie zaś z art. 44 ust. 3 pkt 1 ustawy o PIT podatnicy prowadzący działalność gospodarczą zobowiązani są do uiszczania zaliczek na podatek dochodowy co miesiąc, począwszy od miesiąca, w którym dochód ten przekroczył kwotę powodującą powstanie obowiązku zapłaty podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o PIT za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne choć faktycznie nie otrzymane, z wyłączeniem wartości zwróconych towarów udzielonych bonifikat i skont analizując łącznie powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w stosunku do przychodów z działalności gospodarczej nie ma znaczenia moment otrzymania pieniędzy. Za przychód należy traktować bowiem "kwoty należne choćby nawet faktycznie nie zostały otrzymane". Decydujące więc dla ustalenia momentu powstania przychodu akcjonariusza jest zdefiniowanie pojęcia "kwota należna". Pojęcie kwoty należnej/ przychodu należnego nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego. Zgodnie zaś ze słownikiem języka polskiego wydawnictwa PWN - należny to przysługujący komuś lub czemuś.

Zgodnie z art. 147 § 1 k.s.h. zarówno komplementariusz jak i akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do wkładów wniesionych do spółki. Odrębnie zostało jednak uregulowane prawo tych dwóch kategorii wspólników do wypłaty z zysku.

Komplementariusz w myśl art. 52 § 1 k.s.h. w związku z art. 126 § 1 pkt 1 k.s.h. może żądać podziału i wypłaty z zysku na koniec każdego roku obrotowego. Akcjonariusz zgodnie zaś z art. 347 § 1 k.s.h. w związku z art. 126 § 1 k.s.h. ma prawo do udziału w zysku, który został wykazany w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, i przeznaczonym przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom. Oznacza to, że dopóki nie zapadnie odpowiednia uchwała o podziale zysku, przewidująca wypłatę zysku do wspólników, akcjonariusz nie może żądać wypłaty z zysku. Dodatkowo zgodnie z art. 146 § 2 pkt 2 k.s.h. uchwała o podziale zysku wymaga zgody wszystkich komplementariuszy jednocześnie, co ważniejsze zgodnie z art. 348 § 2 k.s.h. w związku z art. 126 § 1 pkt 1 k.s.h., uprawnionym do wypłaty z zysku jest tylko ten akcjonariusz, któremu prawo do akcji przysługiwało w dniu podjęcia uchwały o podziale zysku.

Akcjonariuszowi w spółce komandytowo-akcyjnej prawo do wypłaty z zysku przysługuje tylko w sytuacji w której posiada on prawo do akcji w dniu podjęcia uchwały o podziale zysku. Oznacza to, że samo posiadanie statusu akcjonariusza nawet przez 11 miesięcy roku nie jest równoznaczne z posiadaniem prawa do wypłaty z zysku ponieważ decydujące znaczenie ma posiadanie takiego statusu na dzień podjęcia uchwały o podziale zysku. Należy więc zauważyć, że prawo do zysku z akcji związane jest z akcjami, a nie z akcjonariuszami. W konsekwencji, nie ma podstaw do obciążania akcjonariusza obowiązkiem zapłaty zaliczek co miesiąc ponieważ sam fakt bycia akcjonariuszem nie warunkuje prawa do uzyskania wypłaty z zysku.

W opinii wnioskodawcy przy definiowaniu wskazanego w art. 8 ust. 1 ustawy o PIT przychodu z udziału w spółce nie mające osobowości prawnej należy uwzględnić charakter akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej.

Akcjonariuszowi prawo do żądania od spółki wypłaty części zysku przysługuje po spełnieniu przesłanek wskazanych w k.s.h. Przesłankami do posiadania przez akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej prawa do udziału w zysku są:

* osiągnięcie zysku przez spółkę, który spółka ma prawo przeznaczyć do podziału między wspólników,

* wykazanie zysku w sprawozdaniu finansowym,

* zaopiniowanie sprawozdania przez biegłego rezydenta,

* zatwierdzenie sprawozdania przez walne zgromadzenie,

* podział zysku przez walne zgromadzenie, za zgodą wszystkich komplementariuszy za rok obrotowy w części przypadającej akcjonariuszom.

W konsekwencji, dopiero w momencie, w którym wszystkie powyższe warunki zostaną spełnione akcjonariusz ma prawo do żądania wypłaty z zysku.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, nieuzasadnione jest twierdzenie, że akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej zobowiązany jest do wpłacania w trakcie roku zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Nie sposób bowiem uznać, że przychód należny powstaje u niego na bieżąco. Jak wskazano wyżej, przychód ten powstaje dopiero w momencie spełnienia przesłanek dających akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej prawo do udziału w zysku. W szczególności, decydujące znaczenie ma uchwała o podziale zysku, przewidująca wypłatę zysku akcjonariuszowi. Dopiero wówczas, po stronie akcjonariusza powstanie obowiązek zapłaty dodatku / wpłacania zaliczek na podatek dochodowy.

W związku z powyższym nie jest możliwe zastosowanie w stosunku do akcjonariusza art. 24 ustawy o PIT w zakresie ustalenia przychodu podlegającego opodatkowaniu w oparciu o księgi rachunkowe spółki komandytowo-akcyjnej. Z uwagi na powyższe konieczne jest zastosowanie ogólnej reguły z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT zgodnie z którą dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Przy czym za przychód należy uznać w tym przypadku przychód należny na podstawie wyżej wskazanej uchwały.

Przechodząc na grunt rozwiązań technicznych należy wskazać, że akcjonariusz powinien uiścić zaliczkę na podatek dochodowy za miesiąc, w którym osiągnie przychód ze spółki komandytowo-akcyjnej, który w tym przypadku korespondował będzie z momentem podjęcia uchwały o wypłacie z zysku. Taka interpretacja znajduje oparcie również w samym brzmieniu art. 44 ust. 3 pkt 1 ustawy o PIT zgodnie z którym obowiązek wpłacania zaliczki powstaje dopiero z miesiącem, w którym dochód podatnika przekroczył kwotę powodującą obowiązek zapłaty podatku. Oznacza to, że w sytuacji, w której uchwała o podziale zysku, przewidująca wypłatę zysku wspólnikom nie zostanie podjęta, akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej nie osiągnie dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w szczególności, przychód należny nie powstanie w sytuacji gdy zostanie podjęta uchwała o przesunięciu zysku na kapitał zapasowy. Ponieważ przychód należny nie powstanie akcjonariusz nie będzie zobowiązany do zapłaty zaliczki na podatek dochodowy/wykazania dochodu związanego z udziału w spółce komandytowo-akcyjnej w zeznaniu rocznym.

Zaprezentowane wyżej stanowisko znajduje oparcie w orzecznictwie sądowym między innymi w następujących wyrokach: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 15 czerwca 2011 r. sygn. III SA/WA 2683/10, Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 maja 2011 r., sygn. II FSK 2148/09, Naczelnego Sądu administracyjnego z 5 maja 2011 r., sygn. II FSK 2126/09, Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 marca 2011 r., sygn. II FSK 1925/09, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 22 października 2010 r., sygn. I SA/Kr 1375/10 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 22 września 2010 r., sygn. I SA/Kr 1738/09.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) wyszczególnia dwa odrębne źródła przychodów, tj.:

* pozarolniczą działalność gospodarczą,

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (stan prawny obowiązujący od 1 stycznia 2011 r.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu wg skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W świetle cytowanych przepisów uzyskane przez spółkę osobową przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników (w przypadku spółki komandytowo-akcyjnej zarówno u komplementariuszy, jak i akcjonariuszy), proporcjonalnie do ich udziałów w spółce.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przypadający na wspólnika spółki komandytowo-akcyjnej dochód powinien być ustalony na podstawie prowadzonych przez spółkę ksiąg rachunkowych, do prowadzenia których jest zobowiązana na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

Zgodnie bowiem z treścią art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników którzy zgodnie z obowiązującymi ich zasadami rachunkowości sporządzają sprawozdanie finansowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Pomimo tego, iż na spółce spoczywa obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, co prowadzi do ustalenia przychodów, kosztów i dochodów spółki, to należy jednak pamiętać, iż przychody, koszty i dochody spółki podlegają rozdzieleniu na każdego wspólnika proporcjonalnie do przysługującego mu prawa do udziału w zysku. To wspólnicy, nie spółka, rozliczają się z uzyskanego z działalności gospodarczej w formie spółki osobowej dochodu, składając na koniec roku podatkowego zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty).

Tak więc w świetle cytowanych przepisów uzyskane przez spółkę osobową przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników (w przypadku spółki komandytowo-akcyjnej zarówno u komplementariuszy, jak i akcjonariuszy), proporcjonalnie do ich udziałów w spółce. Natomiast dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce komandytowo-akcyjnej stanowić będzie, dla jej wspólnika - osoby fizycznej, dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający co do zasady opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl przepisu art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 - są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek za miesiące do listopada roku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

Zgodnie z art. 44 ust. 3f ww. ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, opodatkowani na zasadach określonych w art. 30c, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące, z uwzględnieniem art. 27b.

Zaliczki miesięczne, od dochodów wymienionych w ust. 1, za okres od stycznia do listopada, uiszcza się w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczkę za grudzień, w wysokości zaliczki należnej za listopad, uiszcza się w terminie do dnia 20 grudnia roku podatkowego. Zaliczki kwartalne za okres od pierwszego do trzeciego kwartału roku podatkowego podatnicy uiszczają w terminie do dnia 20 każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Zaliczka za ostatni kwartał jest uiszczana w wysokości zaliczki za kwartał poprzedni, w terminie do dnia 20 grudnia (art. 44 ust. 6 ww. ustawy).

Obowiązek składania zeznań o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu został określony w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Natomiast podatnicy opodatkowani podatkiem liniowym, zgodnie z art. 45 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązani są w terminie do dnia 30 kwietnia, składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty).

Zatem akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej ma obowiązek wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a po zakończeniu roku podatkowego złożyć zeznanie podatkowe, w którym wykaże dochody z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną, jako dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Należy podkreślić, że na gruncie prawa podatkowego obowiązki akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej kształtowane są odrębnie od obowiązków akcjonariusza w spółce akcyjnej.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną lub spółdzielni. Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 30a ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy, od uzyskanych dochodów (przychodów), w tym z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Jednakże dywidendy wypłacane przez spółkę komandytowo-akcyjną nie są dywidendami, o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, czego konsekwencją jest brak obowiązku poboru podatku przez spółkę w związku z ich wypłatą. Spółkę komandytowo-akcyjną, pomimo podobieństw w wielu elementach do spółki akcyjnej odróżnia od niej brak osobowości prawnej. Wynika to bezpośrednio z art. 4 § 1 pkt 1 oraz art. 125 Kodeksu spółek handlowych. Spółka komandytowo-akcyjna, jako spółka osobowa nie podlega także podatkowi dochodowemu od osób prawnych - zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Zważywszy zatem, że spółka komandytowo-akcyjna nie jest osobą prawną, akcjonariusze będący osobami fizycznymi nie mogą uzyskiwać z niej dochodu w postaci dywidend, o jakich mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy. Wniosek ten wypływa z gramatycznej wykładni cytowanych wyżej przepisów, odwołujących się do dochodów z dywidend oraz innych dochodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Brak osobowości prawnej spółki komandytowo-akcyjnej - w myśl koncepcji ustawodawcy - przesądza o braku możliwości kwalifikowania uzyskiwanych dywidend jako dywidend od osób prawnych, do czego odwołuje się wprost art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód z dywidendy, o którym mowa w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym w rzeczywistości jest niczym innym jak dochodem spółki, który uprzednio wszyscy wspólnicy/akcjonariusze mieli obowiązek opodatkowywać w ciągu roku, jako dochód z działalności gospodarczej.

Konsekwencją powyżej dokonanej kwalifikacji prawnej w stosunku do uzyskiwanego przez akcjonariuszy spółki komandytowo-akcyjnej dochodu, brak jest obowiązku potrącenia przez spółkę podatku od wypłacanych dywidend, gdyż zysk ten winien być opodatkowany jako zysk z działalności gospodarczej w roku, w którym został przez spółkę - a zatem i przez jej akcjonariuszy osiągnięty.

Reasumując dochody uzyskane przez Wnioskodawczynię z dywidendy wypłacanej przez spółkę komandytowo-akcyjną nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na takich samych zasadach jak dochody z dywidendy wypłacanej przez spółkę akcyjną, co oznacza, że Wnioskodawczyni ma obowiązek wpłacania w trakcie roku podatkowego miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w przypadku osiągnięcia przez spółkę dochodu z działalności gospodarczej w danym roku. Obowiązek wpłacania zaliczek powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczą kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku. Spółka komandytowo-akcyjna nie jest podatnikiem tego podatku, podatnikiem jest wspólnik, a zatem to na nim ciąży obowiązek jego zapłaty.

Dlatego też, w świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego dochód związany z posiadaniem akcji w spółce komandytowo - akcyjnej podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (poprzez ustalanie co miesiąc dochodu przypadającego na akcjonariusza spółki komandytowo - akcyjnej i zapłatę zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy). U podatników którzy zgodnie z obowiązującymi ich zasadami rachunkowości sporządzają sprawozdanie finansowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów (art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Ponadto w odniesieniu do wskazanego we wniosku orzecznictwa należy stwierdzić, że powołane wyroki dotyczą konkretnej sprawy podatników osadzonych w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.