IPPB1/415-664/11-2/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Aktem notarialnym z dnia 25 maja 2007 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem Krzysztofem K. nabyła udziały po 1/2 części w nieruchomości składającej się z działek o numerach 11,14, 9/2,10/2 i 12/2 o łącznej powierzchni 0,3193 ha, na której znajduje się pawilon handlowo-usługowy. Udziały w nieruchomości (współwłasność w częściach ułamkowych) Wnioskodawczyni i Jej mąż nabyli za fundusze pochodzące z majątków osobistych do majątków odrębnych jako ze zawarli 12 lipca 2006 r. umowę o rozdzielności majątkowej. Udziały w nieruchomości nabyli od przedsiębiorcy podatnika VAT sprzedaż była zwolniona od podatku od towarów i usług. W 2006 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła działalność gospodarczą, z której dochody są opodatkowane na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzona działalność gospodarcza obejmuje między innymi wynajem nieruchomości na własny rachunek. Wnioskodawczyni nie prowadzi i nie prowadziła działalności handlowej. Umową z maja 2007 r. Wnioskodawczyni i Jej mąż ustalili sposób korzystania z tej wspólnej nieruchomości w ten sposób że Wnioskodawczyni została upoważniona do wykorzystywania nieruchomości na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Nieruchomość ta nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych firmy, a dla potrzeb prowadzonej działalności wykorzystywany był budynek (pawilon handlowo-usługowy), który stanowił przedmiot najmu. Najemcy korzystali także z prawa do dojazdu i miejsc parkingowych na tej nieruchomości. Przychody uzyskiwane z tego tytułu rozpoznawane były jako przychody z prowadzonej działalności gospodarczej. Budynek ten nie był remontowany nie czyniono nań jakichkolwiek nakładów w szczególności takich, które dawałyby podstawę do odliczenia podatku VAT. Wnioskodawca ani Współwłaściciel nie ponosili nakładów na uzbrojenie terenu czy doprowadzenie mediów.

W najbliższym czasie Wnioskodawczyni i Jej mąż mają zamiar dokonać sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, przy czym w umowie przedwstępnej zobowiązali się do przeprowadzenia rozbiórki budynku handlowo - usługowego do czasu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży. W granicach nieruchomości, pod jej gruntem, położone są czynne sieci techniczne: kanalizacja deszczowa, kanalizacja sanitarna, elektroenergetyczna, kabel techniczny i wodociąg, które istniały w chwili nabycia przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie 3 odnośnie skutków podatkowych w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odnośnie skutków podatkowych w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie (pytanie 1,2).

Stanowisko Wnioskodawczyni

W odniesieniu do pytania trzeciego należy wskazać, co następuje. Zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątkowych będących środkami trwałymi lub składnikami wskazanymi w art. 22d ust. 1 (z wyłączeniami) albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, ujętymi w ewidencji środków trwałych. Zatem do przychodów z tego źródła nie zalicza się sprzedaży składników majątkowych, które wprawdzie były wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, jednakże nie zostały ujęte w ewidencji środków trwałych, co wywołało określone skutki podatkowe. Zatem w niniejszej sprawie przychód ze sprzedaży udziału w nieruchomości (wraz z sieciami technicznymi) nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Przychód ten należy kwalifikować, jako przychód ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji dochód uzyskany z tej sprzedaży podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e tej ustawy, liniowym 19% podatkiem dochodowym, jako że nabycie udziału w nieruchomości miało miejsce po 31 grudnia 2006 r.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.),

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje miedzy małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nie objęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W świetle art. 43 § 1 ww. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Natomiast zgodnie z art. 47 powołanego Kodeksu małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa).

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyli w 2007 r. udziały po #189; części w nieruchomości składającej się z działek, na których znajduje się pawilon handlowo-usługowy. Udziały w nieruchomości (współwłasność w częściach ułamkowych) Wnioskodawczyni i Jej mąż nabyli do majątków odrębnych jako że zawarli 12 lipca 2006 r. umowę o rozdzielności majątkowej. Cała nieruchomość jest wykorzystywana w działalności Wnioskodawczyni. Nieruchomość ta nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych firmy, a dla potrzeb prowadzonej działalności wykorzystywany był budynek (pawilon handlowo-usługowy), który stanowił przedmiot najmu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 lit. a) tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

Stosownie do treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Jak wynika z treści przytoczonych uprzednio przepisów, kryterium zaliczenia przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest fakt jego wykorzystywania w ramach tej działalności.

Należy zauważyć, iż cyt. powyżej przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej.

Zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) stanowią przychód z działalności gospodarczej o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

Fakt nie wprowadzenia nieruchomości do ewidencji środków trwałych i brak uwzględnienia z tego tytułu odpisów amortyzacyjnych po stronie kosztów uzyskania przychodów nie przesądza o tym, że dana nieruchomość nie była wykorzystywana w działalności. Skoro przedmiotowa nieruchomość wykorzystywana była w działalności gospodarczej to nie ulega wątpliwości, że ewentualna jej sprzedaż będzie stanowić przychód z odpłatnego zbycia składnika majątku o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1a. Sam fakt nie wprowadzenia danego składnika do ewidencji środków trwałych nie pozbawia tego składnika charakteru środka trwałego co jednoznacznie wynika z treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Takie stanowisko potwierdził NSA w wyroku II FSK 1617/09 z dnia 12 stycznia 2011 r.

Reasumując, biorąc pod uwagę iż przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię w prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej oraz była nieruchomością niemieszkalną, przychód ze sprzedaży części nieruchomości należącej do Wnioskodawczyni stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego, a zatem mając na uwadze pytanie zawarte w przedmiotowym wniosku wyjaśnić należy, że interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawczyni i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Niej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.