IPPB1/415-638/11-3/EC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia dochodu ze sprzedaży środków obrotowych wniesionych do spółki komandytowej jako wkład niepieniężny w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 15 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia dochodu ze sprzedaży środków obrotowych wniesionych do spółki komandytowej jako wkład niepieniężny w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą "VD". Przedsiębiorstwo Podatnika składa się z kilku części prowadzących działalność w różnych obszarach gospodarczych. Jedną z takich części jest "V." zajmująca się kreacją, marketingiem i sprzedażą m.in. suplementów diety (dalej również jako: "V."). W ramach V. wyróżnić można m.in. Dyrektora, Dział sprzedaży, Dział marketingu. Dział marketingu składa się natomiast z Działu marketingu "sensu stricto", który zajmuje się Kreacją, Reklamą i Marketingiem, oraz Działu Badań i Rozwoju, który zajmuje się tworzeniem nowych produktów, współpracą z osobami tworzącymi receptury.

Na potrzeby prowadzonej działalności V. wykorzystuje odpowiednie zaplecze techniczne oraz posiada stosowne prawa niematerialne (np. prawa autorskie do opakowań, znaków graficznych i receptur produkowanych/sprzedawany towarów). Część posiadanych przez siebie praw autorskich Podatnik nabył od podmiotów trzecich. Pozostałą część natomiast wytworzył we własnym zakresie. Podatnik nie jest w stanie precyzyjnie określić wysokości kosztów poniesionych na ich wytworzenie, gdyż powstały one w ramach zwykłej działalności działu marketingu oraz działu sprzedaży.

Podatnik, jako właściciel całego przedsiębiorstwa funkcjonującego w ramach jego działalności gospodarczej, jest stroną wszystkich umów (podmiotem prawi obowiązków) zawieranych w ramach prowadzonej firmy. Występuje on także do Urzędu Patentowego (polskiego jak i wspólnotowego) o nadanie praw ochronnych na niektóre znaki towarowe, którymi posługuje się w obrocie. Ponosi on również odpowiedzialność za działanie podejmowane w ramach jego firmy.

Podatnik jest w stanie, na podstawie prowadzonej przez siebie ewidencji zdarzeń gospodarczych, wyodrębnić te zdarzenia (przychody, koszty, zobowiązania i należności), które są powiązane z bieżącą działalnością V.

Aktualnie, Podatnik planuje reorganizację i wyodrębnienie poszczególnych części przedsiębiorstwa w odrębne podmioty gospodarcze. Jednym z elementów reorganizacji będzie wniesienie aportem V. do spółki komandytowej, jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu Cywilnego. Jednocześnie Podatnik przyjmuje na użytek niniejszego wniosku, że wnoszony aportem wkład wypełnia również definicję art. 5a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w tym zakresie Spółka składa odrębny wniosek o interpretację).

W ramach wniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa aportem do sp. komandytowej przeniesione zostałyby więc istniejące w V. funkcje (działy), tj. Dyrektor, Dział Sprzedaży oraz Dział Marketingu wraz z wyposażeniem technicznym, prawami niematerialnymi (zarówno nabytymi przez Podatnika jaki wytworzonymi we własnym zakresie) oraz wyrobami gotowymi składowanymi w magazynie oraz tzw. produkcją w toku. W ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa przeniesione zostałyby również na spółkę komandytową wszelkie umowy (w tym handlowe) związane bezpośrednio z funkcjonowaniem V. Możliwe jest również, że w chwili wnoszenia aportu do spółki komandytowej Podatnik będzie miał otwarte zadania inwestycyjne. W takiej sytuacji, przedmiotem aportu będą również środki wchodzące w skład niezakończonych zadań inwestycyjnych dotyczących zarówno nabycia bądź wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych jak i nabycia praw autorskich (np. umowa z twórcą na stworzenie nowego znaku graficznego w związku, z którą Podatnik wpłacił już zaliczkę).

Po wniesieniu aportem do spółki komandytowej V. będzie kontynuowała swoją działalność w ww. zakresie, w tym również sprzedawała towary oraz wykorzystywała prawa niematerialne w działalności gospodarczej.

Równocześnie, w przyszłości możliwa jest sprzedaż przez spółkę komandytową, w której komandytariuszem będzie Podatnik, elementów jej majątku, nabytych w formie aportu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa powyżej, tj. V.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Odpowiedź na pytanie Nr 2 stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Wniosek Pana w zakresie pytania Nr 1, 3, 4 i 5 zostanie rozstrzygnięty odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód ze sprzedaży środków obrotowych (m.in. towarów, materiałów, półproduktów, opakowań) wniesionych do spółki komandytowej aportem, należy ustalić jako różnicę pomiędzy przychodem uzyskanym z ich zbycia, a wartością tychże środków przyjętą dla celów podatkowych i wynikającą z ksiąg podatkowych Podatnika.

Zgodnie z przytoczonym w punkcie 1 art. 14 ust. 1 Ustawy o PIT za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont, pomniejszone o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie natomiast do cytowanego już w pkt 1 art. 22 ust. 1l Ustawy o PIT "w przypadku zbycia składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, nabytych w sposób, o którym mowa w ust. 1k, koszty uzyskania przychodów ustala się w wysokości, o której mowa w tym przepisie, pomniejszonej o dokonane od tych składników odpisy amortyzacyjne."

Zgodnie z art. 22 ust. 1k Ustawy o PIT "w przypadku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, w drodze wkładu niepieniężnego (aportu), wartość poszczególnych składników majątku, wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części ustala się:

W związku z faktem, iż przedmiotowe środki obrotowe, tj. m.in. towary, półprodukty, opakowania itp. nie stanowią zarówno dla Podatnika jak i spółki komandytowej środków trwałych bądź wartości niematerialnych i prawnych kosztem uzyskania przychodu w przypadku ich zbycia będzie wartość tych środków przyjęta przez Podatnika dla celów podatkowych i wynikająca z jego ksiąg podatkowych.

Podsumowując, dochodem ze sprzedaży środków obrotowych wniesionych do spółki komandytowej w formie aportu będzie różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z ich zbycia a wartością tychże środków przyjętą dla celów podatkowych i wynikającą z ksiąg podatkowych Podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 8 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037) "spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana". Z przepisu tego wynika m.in., że majątek takiej spółki stanowi jej wyłączną własność. Jednakże spółki osobowe prawa handlowego (do których należy m.in. spółka komandytowa) nie są podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych, takimi podatnikami są wspólnicy takiej spółki.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu wg skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą "VD". Aktualnie Wnioskodawca planuje reorganizację i wyodrębnienie poszczególnych części przedsiębiorstwa w odrębne podmioty gospodarcze. Jednym z elementów reorganizacji będzie wniesienie aportem V. do spółki komandytowej jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W skład V. będą wchodziły m.in. towary, materiały, półprodukty, opakowania. W przyszłości możliwa jest sprzedaż przez spółkę komandytową, w której komandytariuszem będzie Wnioskodawca, ww. elementów jej majątku, nabytych w formie aportu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepis art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Spółka komandytowa, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694), zobligowana jest do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Zasady ustalania dochodu ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza określają przepisy art. 24 ust. 1 lub ust. 2. w zależności od rodzaju prowadzonych ksiąg. Zgodnie z art. 24 ust. 1 ww. ustawy u podatników, którzy zgodnie z obowiązującymi ich zasadami rachunkowości sporządzają sprawozdanie finansowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 22 ust. 1k ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, w drodze wkładu niepieniężnego (aportu), wartość poszczególnych składników majątku, wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części ustala się:

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 1l ww. ustawy, w przypadku zbycia składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, nabytych w sposób, o którym mowa w ust. 1k, koszty uzyskania przychodów ustala się w wysokości, o której mowa w tym przepisie, pomniejszonej o dokonane od tych składników odpisy amortyzacyjne.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone wyżej przepisy, wskazać należy, iż dochodem ze sprzedaży środków obrotowych wniesionych do spółki komandytowej w formie aportu będzie różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z ich zbycia a wartością tychże środków przyjętą dla celów podatkowych i wynikającą z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego aport.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.