IPPB1/415-634/13-3/MT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 września 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-634/13-3/MT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2013 r. (data wpływu 13 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie

* określenia źródła przychodów z tytułu udzielenia licencji na znak towarowy - jest prawidłowe.

* w pozostałym zakresie - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodów z tytułu udzielenia licencji na znak towarowy oraz obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, której głównym przedmiotem działalności jest sprzedaż i naprawa sprzętu biurowego i telekomunikacyjnego. Spółka jawna, której wspólnikiem jest Wnioskodawca prowadzi księgi handlowe i jest podatnikiem podatku od towarów usług. Dochody Wnioskodawcy z uzyskanej działalności w formie spółki jawnej opodatkowane są podatkiem liniowym.

W ramach prowadzonej działalności spółka jawna zarejestrowała w Urzędzie Patentowym znak towarowy (nazwa firmy S.) w związku, z czym poniosła koszty związane z rejestracją znaku oraz opłatę za 10-letnią ochronę znaku towarowego. Poniesione koszty związane z 10-letnią ochroną znaku towarowego są rozliczane przez spółkę jawną proporcjonalnie do okresu, którego dotyczą (zgodnie z interpretacją indywidualną IPPB1/415-28/10-4/MT z 30 marca 2010 r.).

W marcu 2013 r. spółka podpisała pierwszą i jedyną jak do tej pory umowę na udzielenie licencji na posiadany znak towarowy. Umowa została podpisana z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Umowa została zawarta na okres 3 lat. Zgodnie z umową spółka uzyskuje miesięczne przychody z tytułu opłat licencyjnych. Na koniec każdego miesiąca jest wystawiana faktura za udzielenie licencji na znak towarowy (prawo do używania nazwy S).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy uzyskane przez spółkę przychody z tytuły udzielenia licencji na znak towarowy stanowią przychód z praw majątkowych czy też stanowią przychód tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

2. Jeżeli uzyskane przychody z udzielonej licencji stanowią przychody z praw majątkowych to jak prawidłowo podatnik powinien się z nich rozliczyć. Na podstawie jakich dokumentów.

3. Czy podatnik powinien otrzymać PIT-8C od firmy, która płaci za korzystanie z prawa do używania znaku towarowego (od licencjobiorcy).

4. Jak w przedstawionej sytuacji powinny być rozliczane koszty poniesione w związku z 10-letnią ochroną znaku towarowego. Czy mogą być ujmowane w kosztach spółki czy też powinny być rozliczane na koniec roku z przychodami z praw majątkowych uzyskanymi przez podatnika.

5. Czy koszty usług prawnych poniesione w związku z postępowaniem sądowym w sprawie ochrony znaku towarowego (firma konkurencyjna wniosła sprzeciw do decyzji Urzędu Patentowego i złożyła wniosek o unieważnienie znaku towarowego) poniesione przez spółkę jawną w 2013 r. mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów spółki (czy mogą stanowić koszty działalności gospodarczej), czy też w przedstawionej sytuacji powinny być rozliczane jako koszty związane (poniesione) z przychodem z praw majątkowych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1 i Nr 3. W zakresie pytania Nr 2, Nr 4 i Nr 5 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad: 1

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 8 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spółka jawna jest spółką osobową nieposiadającą osobowości prawnej. Podatnikiem, z punktu widzenia prawa podatkowego są zatem poszczególni wspólnicy spółki, a nie spółka. Zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia się źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy odrębnymi źródłami przychodów są:

* pozarolniczą działalności gospodarcza (art. 10 ust. 1. pkt 3 ustawy),

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe (art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy).

Podział ten ma zatem istotny wpływ na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią działalność gospodarcza albo pozarolniczą działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

* wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,

* polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

* polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

* prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Powyższe wyłączenie obejmuje m.in. prawa majątkowe, zdefiniowane jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1. pkt 7 ustawy, które zostały szczegółowo wymienione w art. 18 tej ustawy. Za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

W świetle powyższego naszym zdaniem Wnioskodawcy przychody z tytułu odpłatnie udzielanej licencji na korzystanie ze znaku towarowego powinny być kwalifikowane jako przychody z praw majątkowych.

Ad: 3

Zgodnie z powyższym wspólnik spółki jawnej powinien otrzymać PIT-8C od Licencjobiorcy zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie

* określenia źródła przychodów z tytułu udzielenia licencji na znak towarowy - jest prawidłowe.

* w pozostałym zakresie - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ww. ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 7 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Zgodnie z art. 5a ust. 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Zgodnie natomiast z treścią art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych, uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Z powołanych przepisów wynika jednoznacznie, iż zasadą jest, że działalnością gospodarczą jest taka aktywność, z której przychody nie są zaliczane do innej kategorii źródeł ściśle wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2, i 4-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odrębnym od działalności gospodarczej źródłem przychodów są m.in. prawa majątkowe, w tym ich odpłatne zbycie. Przychody uzyskane z tego źródła nie będą zatem stanowić przychodów z działalności gospodarczej, lecz kwalifikowane będą jako samodzielne źródło, o którym mowa w pkt 7 ust. 1 art. 10 ustawy.

Skoro bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego właśnie źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu ma związek z działalnością gospodarczą.

Zatem fakt, że dany przychód uzyskiwany jest w związku z udziałem w spółce nie będącej osobą prawną jest bez znaczenia dla jego kwalifikacji do źródła przychodu.

Przywołana powyżej definicja działalności gospodarczej ma charakter autonomiczny i jest wiążąca w obszarze uregulowanym ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych a więc w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej. W ramach prowadzonej działalności spółka jawna zarejestrowała w Urzędzie Patentowym znak towarowy w związku, z czym poniosła koszty związane z rejestracją znaku oraz opłatę za 10-letnią ochronę znaku towarowego. W marcu 2013 r. spółka podpisała pierwszą i jedyną jak do tej pory umowę na udzielenie licencji na posiadany znak towarowy. Umowa została podpisana z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Umowa została zawarta na okres 3 lat. Zgodnie z umową spółka uzyskuje miesięczne przychody z tytułu opłat licencyjnych. Na koniec każdego miesiąca jest wystawiana faktura za udzielenie licencji na znak towarowy.

Zasady korzystania i rozporządzania mieniem, do którego należą znaki towarowe, określa ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.)

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 Prawa własności przemysłowej ustawa normuje stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych.

W myśl art. 6 ust. 1 Prawa własności przemysłowej na warunkach określonych w ustawie udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

W myśl art. 121 powołanej ustawy na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne.

Zgodnie z art. 163 ust. 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej, uprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy może udzielić innej osobie upoważnienia do używania znaku, zawierając z nią umowę licencyjną. Do umowy tej stosuje się odpowiednio przepisy art. 76 oraz art. 78 i 79.

Niewątpliwie znak towarowy należy zaliczyć do prawa majątkowego. Tym samym przychód z tytułu odpłatnego udzielenia licencji na stosowanie znaku towarowego oraz z tytułu sprzedaży znaku towarowego stanowi przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy. Oznacza to, iż na mocy wyłączenia, o którym mowa w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, przychód ten nie jest zaliczony do przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Z powołanego art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika bowiem, iż jeżeli przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczają określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu, ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Taka klasyfikacja dochodów co do zasady wiąże się z obowiązkami płatnika wynikającymi z regulacji art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do jego brzmienia - osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W myśl art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 1, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 1, przesyłają do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 42 ust. 2 tej ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa:

1.

w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11);

2.

w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż na płatniku (w tym przypadku licencjobiorcy) ciąży obowiązek wystawienia informacji, w której zostanie wykazany przychód z praw majątkowych. Właściwym formularzem do rozliczenia tego rodzaju przychodów jest PIT-11, a nie jak twierdzi Wnioskodawca PIT-8C. To bowiem w części E poz. 8 formularza PIT-11 wykazuje się przychody z praw autorskich i innych praw, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując z tytułu udzielenia licencji na znak towarowy Wnioskodawca uzyskuje przychody, ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym licencjobiorca (płatnik) zobowiązany jest od ww. przychodów do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i przekazania ich na rachunek właściwego urzędu skarbowego oraz sporządzenia i przekazania imiennych informacji o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzonych według ustalonego wzoru (PIT-11).

Nie można zatem uznać za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy, iż powinien otrzymać PIT-8C od licencjobiorcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl