IPPB1/415-627/13-2/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w spółce osobowej mającej siedzibę na terytorium Królestwa Danii - jest prawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w spółce osobowej mającej siedzibę na terytorium Królestwa Danii.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce i jest polskim rezydentem podatkowym. W związku z planowaną sprzedażą pakietu udziałów w polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością Wnioskodawca planuje rozpocząć działalność inwestycyjną, która będzie prowadzona za pośrednictwem podmiotu mającego siedzibę w Danii. Podmiot ten będzie spółką osobową działającą pod prawem duńskim (dalej jako "Spółka Osobowa"), a jego forma prawna będzie odpowiadać formie prawnej polskiej spółki komandytowej. Wnioskodawca będzie wspólnikiem o ograniczonej odpowiedzialności (funkcja Wnioskodawcy będzie odpowiadać funkcji komandytariusza w polskiej spółce komandytowej) i wniesie do Spółki Osobowej wkład w postaci papierów wartościowych. Wnioskodawca będzie uprawniony do udziału w zysku Spółki Osobowej. Wspólnikiem odpowiadającym za zobowiązania Spółki Osobowej i zarządzającym Spółką Osobową będzie spółka kapitałowa z siedzibą w Danii. Spółka Osobowa ma zgodnie z prawem duńskim osobowość prawną natomiast dla celów podatkowych jest traktowana jako podmiot transparentny podatkowo.

Zgodnie z duńskim prawem podatkowym, Spółka Osobowa nie będzie w Danii podatnikiem podatku dochodowego, podobnie jak to ma miejsce w Polsce w przypadku spółki komandytowej. Spółka Osobowa będzie "transparentna" podatkowo w Danii, co oznacza, że podatnikami podatku dochodowego nie będzie Spółka Osobowa, lecz jej wspólnicy.

Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki Osobowej będą inwestycje kapitałowe.

Spółka Osobowa będzie posiadać w Danii biuro, przez które będzie prowadzić działalność; będzie posiadać również zagraniczny rachunek bankowy do obsługi swoich inwestycji. Księgi Spółki Osobowej również będą prowadzone w Danii. Ponadto Spółka Osobowa będzie zarejestrowana w rejestrze spółek w Danii oraz zarządzana z terytorium Danii przez duńskiego rezydenta będącego jej członkiem zarządu. W przypadku świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej. Spółka Osobowa zostanie zarejestrowana w Danii jako podatnik tego podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności za pośrednictwem Spółki Osobowej w Danii oznacza, że stanowi ona "zakład" Wnioskodawcy w Danii w rozumieniu Umowy zawartej między Rzeczypospolitą Polską, a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zapobiegania uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Umowa"), w związku z czym dochody uzyskane przez Spółkę Osobową, związane z tym "zakładem" i wypłacone Wnioskodawcy podlegają opodatkowaniu jedynie w Danii (i są jednocześnie zwolnione z opodatkowania w Polsce).

2. Czy w zakresie opodatkowania przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę z tytułu udziału w dochodach realizowanych przez Spółkę Osobową, stanowiącą "zakład" Wnioskodawcy w Danii zastosowanie znajdą przepisy Umowy.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności za pośrednictwem Spółki Osobowej w Danii oznacza, iż stanowi ona zakład Wnioskodawcy w Danii. W związku z tym, uzyskane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu uczestnictwa w Spółce Osobowej, podlegają opodatkowaniu w Danii i są zwolnione z opodatkowania w Polsce na podstawie art. 7, w zw. z art. 22 Umowy.

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzenie przez osobę fizyczną działalności w Danii za pośrednictwem Spółki Osobowej konstytuuje "zakład" Wnioskodawcy na terytorium Danii. Jednocześnie, dochody wypracowane przez taki "zakład" podlegają opodatkowaniu w Danii i są zwolnione z opodatkowania w Polsce (na podstawie art. 7 i art. 22 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania).

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podobnie jak i na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) spółki osobowe, jako podmioty niemające osobowości prawnej, są transparentne podatkowo. W praktyce oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie podlega spółka, lecz jej wspólnicy. Wynika to z regulacji art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną określa się u każdego podatnika proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Tę samą zasadę podziału stosuje się również do kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących takich kosztów, strat, ulg czy zwolnień. Przychody i koszty te, łączy się z pozostałymi przychodami i kosztami osiągniętymi ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, chyba, że podatnik wybierze opodatkowanie liniowym 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów), bez względu na miejsce ich uzyskania.

Powyższe oznacza, że Wnioskodawca, co do zasady, będzie podlegać na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązkowi podatkowemu również z tytułu dochodów z uczestnictwa w Spółce Osobowej z siedzibą w Danii, (która to Spółka Osobowa nie będzie na gruncie ustawodawstwa duńskiego traktowana jak osoba prawna, tj. nie będzie podatnikiem podlegającym duńskiemu podatkiem dochodowym).

Zasady opodatkowania w Polsce dochodów osiąganych za granicą przez polskich rezydentów podatkowych, często uregulowane są umowami bilateralnymi w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Mają one pierwszeństwo przed przepisami krajowymi i określają, które państwo i na jakich zasadach może opodatkować dany dochód. Jak wynika bowiem z treści art. 4a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), przepisy art. 3 ust. 1, la, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Mając na uwadze fakt, że źródło dochodu uzyskanego przez Wnioskodawcę z tytułu uczestnictwa w Spółce Osobowej będzie położone na terytorium Danii, do określenia zasad opodatkowania tego dochodu niezbędne jest odwołanie się do postanowień Umowy (dalej też jako: UPO, Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania). Analiza zawartych w tej Umowie postanowień prowadzi do wniosku, iż dochody Wnioskodawcy uzyskane z uczestnictwa w Spółce Osobowej z siedzibą w Danii powinny być opodatkowane na zasadach właściwych dla opodatkowania dochodów "zakładu" położonego w Danii.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, przez zakład należy rozumieć stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa, w szczególności:

Określenie "zakład" nie obejmuje zgodnie z art. 5 ust. 3 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania:

Ponieważ przedmiotem działalności Spółki, nie będzie żaden ze wskazanych rodzajów działalności, przepis art. 5 ust. 3 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie będzie miał w niniejszej sprawie zastosowania.

Jak wynika z powyższych regulacji oraz jak wskazują reguły interpretacyjne wypracowane na gruncie Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku (dalej: Konwencja), a w szczególności w Komentarzu do Konwencji (zawierającym powszechnie uznane wskazówki interpretacyjne umów o unikaniu podwójnego opodatkowania opartych na Konwencji, w tym m.in. ww. Umowy), dla powstania zakładu konieczne jest posiadanie placówki rozumianej jako pomieszczenie lub chociażby postawiona do dyspozycji powierzchnia użytkowa, charakteryzującej się cechą stałości w aspekcie geograficznym, jak i czasowym, w oparciu o którą przedsiębiorca prowadzić będzie działalność gospodarczą (w tym przy pomocy zależnego od siebie personelu).

W ocenie Wnioskodawcy, przesłanki te będą niewątpliwie spełnione w przypadku Jego uczestnictwa w Spółce Osobowej. Po pierwsze, posiadanie biura przez Spółkę Osobową należy uznać za stałą placówkę (biuro będzie miejscem wykazującym cechy stałości w sensie geograficznym, jak również czasowym). Nie ma również wątpliwości, że za pośrednictwem takiej spółki jest prowadzona działalność przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, co wynika wprost z regulacji Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 1 lit. f Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, za przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa uważa się przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym państwie (tzw. rezydenta podatkowego). Z kolei, za rezydenta podatkowego zgodnie z art. 4 ust. 1 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania - uważa się osobę, która podlega w danym państwie opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce siedziby albo inne kryterium o podobnym charakterze.

Z powyższego wynika więc, iż Spółka Osobowa - jako podmiot transparentny pod względem podatkowym - nie może prowadzić przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 3 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Przedsiębiorstwo może być bowiem prowadzone jedynie przez rezydenta podatkowego, którym w omawianym przypadku jest Wnioskodawca. Jest ono prowadzone przez Wnioskodawcę za pośrednictwem Spółki Osobowej, która tym samym stanowi zakład Wnioskodawcy.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie również w Komentarzu do Konwencji - w punkcie 19.1 uwag do art. 5 ust. 3 Konwencji wskazano, że "w przypadku spółek osobowych przejrzystych (transparentnych) pod względem podatkowym kryterium dwunastu miesięcy ma zastosowanie do własnej działalności spółki osobowej. Jeżeli okres dwunastu miesięcy na miejscu budowy zostanie przekroczony przez wspólników i pracowników spółki osobowej, to przedsiębiorstwo prowadzone przez spółkę osobową jest traktowane jako posiadające zakład. Każdy więc wspólnik będzie traktowany jako posiadający zakład w zakresie opodatkowania jego części zysków osiągniętych przez spółkę osobową, bez względu na okres spędzony przez niego samego na miejscu budowy" (Komentarz do Konwencji w wersji z lipca 2005 r., Dom Wydawniczy ABC, Warszawa 2006). Z przytoczonego fragmentu wynika, że prowadzenie działalności za granicą w formie transparentnej podatkowo Spółki Osobowej prowadzi do powstania zagranicznego zakładu w rozumieniu międzynarodowego prawa podatkowego (tekst jedn.: umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w tym ww. UPO). Jak wskazał K. Bany w opracowaniu pt. "Opodatkowanie zysków z przeniesienia własności udziałów w spółce osobowej na podstawie Modelowej Konwencji Podatkowej OECD" (4/2006, Monitor Podatkowy, s. 17): Komitet Podatkowy OECD zakłada oczywiście, że spółka osobowa stanowi zakład wspólników, jeżeli jest ona traktowana jako podmiot przezroczysty na mocy prawa wewnętrznego".

Według Wnioskodawcy, odnosząc powyższe uwagi do zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego wniosku należy zauważyć, że uczestnictwo osoby fizycznej - polskiego rezydenta podatkowego w Spółce Osobowej z siedzibą w Danii będzie stanowić zakład tej osoby w rozumieniu art. 5 ust. 1 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Nie ma przy tym znaczenia forma partycypacji w takiej spółce (jeżeli prawo regulujące jej ustrój przewiduje możliwość różnicowania praw i obowiązków poszczególnych wspólników), czy brak prowadzenia przez wspólnika aktywnej działalności gospodarczej na terytorium państwa siedziby spółki osobowej.

Zaprezentowane powyżej stanowisko znajduje odzwierciedlenie w utrwalonej w tym zakresie doktrynie prawa międzynarodowego. Klaus Vogel wskazuje, że: "Jeżeli - zgodnie z prawem wewnętrznym - spółka osobowa jest transparentna, a więc dochody nie są opodatkowane na poziomie spółki, a wyłącznie na poziomie wspólników, udział wspólnika w przedsiębiorstwie spółki jest uważany za przedsiębiorstwo wspólnika w znaczeniu art. 7 Modelowej Konwencji OECD" (Klaus Vogel on Double Taxation Conventions. A Commentary to the OECD-, UN- and US- Model Conventions for the Avoidance of Double Taxation on Income and Capital, The Hague London Boston 1997, s. 408 i nast. oraz s. 287). Analogiczny pogląd w tej kwestii zajmuje także A. Skaar w opracowaniu poświęconym zakładowi "Permanent Establishment", Deventer 1991 r., s. 161 oraz M. Jamroży, A. Cloer, w "Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami s. 114 i nast., Warszawa 2007" ("działalność gospodarcza wykonywana przez spółkę osobową stanowi zakład przy założeniu, że zostały spełnione przesłanki jego powstania określone w art. 5").

Wnioskodawca podkreśla, iż wreszcie powyższe stanowisko jest powszechnie podzielane przez organy podatkowe. W interpretacji indywidualnej z dnia 13 sierpnia 2010 r. (Nr ILPB2/415-739/10-3/JK), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu potwierdził następujące stanowisko przedstawione przez podatnika: "Zgodnie z postanowieniami art. 7 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zyski przedsiębiorstwa umawiającego się państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie chyba, że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim umawiającym się państwie działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład. W doktrynie prawa międzynarodowego przyjmuje się, że przedsiębiorstwo spółki osobowej, której wspólnicy są rezydentami drugiego umawiającego się państwa, nie jest w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania przedsiębiorstwem państwa siedziby spółki, ponieważ nie jest prowadzone przez osoby mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Nie ulega jednak wątpliwości, że przedsiębiorstwo w ujęciu funkcjonalnym, prowadzone przez spółkę osobową w umawiającym się państwie stanowi stały zakład jej wspólników w tym państwie". Wskazana interpretacja dotyczyła uczestnictwa w słowackiej spółce osobowej wspólnika o ograniczonej odpowiedzialności. Podobny pogląd w odniesieniu do wspólników o nieograniczonej odpowiedzialności został zaprezentowany w interpretacji Nr ILPB2/415-740/10-2/JK.

Prawidłowość uznania zagranicznej spółki osobowej za zakład został również potwierdzony przez ten sam organ podatkowy w interpretacji z dnia 22 listopada 2010 r. (Nr ILPB1/415-988/10-3/AGr) oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 2 sierpnia 2010 r. (Nr ILPB1/415-518/10-4/AGr).

Podobne stanowisko zaprezentował również Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 30 stycznia 2012 r. (IPTPB2/415-729/11-2/TS), a także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 15 grudnia 2010 r. (IPPB1/415-903/10-2/RS), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacjach z dnia 23 listopada 2010 r. (Nr ITPB1/415-851a/10/MR), z dnia 3 grudnia 2010 r. (Nr ITPB1/415-888b/10/MR), z dnia 6 grudnia 2010 r. (Nr ITPB1/415-911/10/RR), z dnia 7 grudnia 2010 r. (Nr ITPB1/415-916/10/DP) i z dnia 8 grudnia 2010 r. (ITPB1/415-913/10/RR) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach z dnia 23 listopada 2010 r. (Nr IBPBI/1/415-492/10/KB oraz IBPBI/1/415-494/10/BK).

W konsekwencji tego, że Spółka Osobowa stanowić będzie zakład, dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu uczestnictwa w Spółce Osobowej (tekst jedn.: przypadająca na Wnioskodawcę część dochodu Spółki Osobowej osiągnięta/wypracowana w toku prowadzonej działalności gospodarczej), stanowić będzie dochód zakładu, opodatkowany wg zasad przewidzianych w art. 7 ust. 1 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zgodnie z przepisami tego artykułu, zyski polskiego przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba, że przedsiębiorstwo to prowadzi w Danii działalność poprzez położony tam zakład. W takim przypadku, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w Danii, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. W praktyce oznacza to, że dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z prowadzonej przez niego działalności (za pośrednictwem Spółki Osobowej), powinien być opodatkowany w Danii.

Jednocześnie, w celu eliminacji podwójnego opodatkowania, zastosowanie w takim przypadku znajdzie art. 22 ust. 1 lit. a Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zgodnie z którym w sytuacji, gdy osoba mająca siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania może być opodatkowany w Danii (z wyjątkami określonymi w Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania), Polska powinna zwolnić taki dochód z opodatkowania. W efekcie, dochód z tytułu uczestnictwa w Spółce Osobowej, stanowiącej zakład Wnioskodawcy, powinien być opodatkowany w Danii i zwolniony w Polsce.

Ujmując w konkluzji powyższe wywody Wnioskodawca uważa, że prowadzenie przez niego, jako osoby fizycznej, działalności gospodarczej w Danii za pośrednictwem Spółki Osobowej konstytuuje "zakład" Wnioskodawcy na terytorium Danii. Jednocześnie, dochody wypracowane przez taki "zakład", podlegają opodatkowaniu w Danii i są zwolnione w Polsce (na podstawie art. 7 i art. 22 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania).

Ad. 2

W zakresie opodatkowania przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę posiadającego "zakład" w Danii poprzez uczestnictwo w tej Spółce Osobowej zastosowanie znajdą przepisy Umowy. Celem zawartych przez Polskę umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania jest określenie jasnych zasad i reguł opodatkowania osiąganych przez rezydenta jednego z Umawiających się Państw na terenie drugiego Umawiającego się Państwa. Taka też, idea przyświecała Ustawodawcy w trakcie negocjacji i podpisywania Umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Co do zasady nie ma więc wątpliwości, że to reguły zapisane w Umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania, znajdą zastosowanie przy określaniu zasad opodatkowania dochodów/przychodów polskich rezydentów podatkowych osiąganych ze źródeł położonych w Danii.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazany w stanie faktycznym przypadek osiągania przez Niego dochodów/przychodów z tytułu uczestnictwa w Spółce Osobowej, stanowiącej jego zakład w rozumieniu Umowy, również powinien być rozpatrywany w kontekście zasad określonych w Umowie.

Przepis art. 1 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, określa zakres podmiotowy Umowy i stanowi, że Umowa dotyczy osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach. Tymczasem art. 3 lit. e Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowi, że określenie "osoba" oznacza osobę fizyczną, spółkę holdingową, spółkę i każde inne zrzeszenie osób.

W świetle powyższego, pomimo że Spółka Osobowa jest podmiotem "transparentnym" podatkowo i w związku z tym, jako taka nie jest podatnikiem podatku dochodowego w Danii, należy uznać, że wypełnia ona definicję "osoby" z Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Można bowiem uznać, że jest ona innego rodzaju zrzeszeniem osób (w analizowanym przypadku zrzeszeniem osoby fizycznej i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością sformalizowanym w postaci przypominającej polską spółkę komandytową).

Konsekwentnie, jeżeli więc można uznać, że Spółka Osobowa jest "osobą" posiadającą siedzibę w Danii w rozumieniu Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a więc jest objęta zakresem podmiotowym tej Umowy, reguły opodatkowania dochodów/przychodów osiąganych przez Spółkę Osobową ze źródeł położonych na terytorium Polski, powinny być zgodne z zasadami określonymi w Umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Skoro więc zasady wyrażone w Umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania, znajdą zastosowanie w zakresie opodatkowania dochodów osiąganych przez polskiego rezydenta podatkowego ze źródeł położonych w Danii w związku z posiadaniem tam przez niego "zakładu", zasady te powinny również znaleźć zastosowanie do opodatkowania dochodów osiąganych przez ten "zakład" ze źródeł położonych w Polsce.

Konsekwentnie, przy określaniu zasad opodatkowania dochodów/przychodów realizowanych przez Wnioskodawcę, za pośrednictwem Spółki Osobowej stanowiącej, "zakład" w rozumieniu Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i opodatkowanej zgodnie z prawem duńskim, ze źródeł położonych w Polsce, tj. powinny być brane pod uwagę, oprócz przepisów polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, również stosowne postanowienia Umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. Organ podatkowy dokonał oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy w zakresie objętym zadanymi przez niego pytaniami, w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe. Organ nie oceniał stanowiska Wnioskodawcy w pozostałym zakresie.

Krańcowo należy podkreślić, że przywoływane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne dotyczące przepisów prawa wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Z uwagi na powyższe przywołane rozstrzygnięcie organów podatkowych nie są wiążące dla tut. Organu podatkowego. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.