IPPB1/415-62/10-5/JB - Możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2010 r. (data wpływu 20 stycznia 2010 r.) oraz piśmie z dnia 23 marca 2010 r. (data wpływu 26 marca 2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 17 marca 2010 r. (data nadania 18 marca 2010 r., data doręczenia 23 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 1989 r. Wnioskodawca wraz z małżonką zakupił nieruchomość - budynek gospodarczy, murowany o powierzchni użytkowej 80 m² za cenę 10.000 zł przy ul. J.

Zakupiona nieruchomość została wyremontowana, następnie rozbudowana i oddana do użytkowania. Budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych PPU E o wartości 84.720, 00 zł i od powyższej kwoty naliczana była amortyzacja.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w ww. budynku od 1989 r. pod nazwą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Usługowe E.

W czerwcu 2009 r. dokonano sprzedaży nieruchomości o powierzchni 535,68 m² za cenę 1.500.000 zł. W skład całkowitej powierzchni budynku wchodzi: część mieszkalna - 99,60 m² i część przeznaczona na działalność gospodarczą - 436,08 m².

Budynek był amortyzowany 2,5 % w skali roku. Niezamortyzowana część wynosi 42.500,08 zł. Wartość budynku nie była aktualizowana do cen rynkowych.

Obecnie budynek jest wynajmowany na podstawie umowy najmu od nabywcy nieruchomości. Umowa najmu dotyczy okresu od dnia 19 czerwca 2009 r. do dnia 30 czerwca 2010 r. W umowie jest zapis dotyczący odkupienia ww. nieruchomości za cenę 1.580.000 w ciągu 1-2 lat (od dnia 2 lipca 2010 r. do dnia 30 czerwca 2011 r.).

W związku z wezwaniem z dnia 17 marca 2010 r. Wnioskodawca doprecyzował swój wniosek informując, iż przychody uzyskiwane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem liniowym oraz zajął własne stanowisko do pytania oznaczonego we wniosku Nr 4.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Odpowiedź na pytanie czwarte stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Odpowiedź na pytanie pierwsze, drugie i trzecie zostanie udzielona w odrębnej interpretacji indywidualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy nieruchomość w momencie zakupu (odkupienia) zostanie wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w cenie nabycia (tj. 1.580.000,00). Po oddaniu do użytkowania dokonywane będą w pełni odpisy amortyzacyjne, według obowiązującej tabeli amortyzacyjnej (amortyzacja kosztem podatkowym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Stosownie do art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 cyt. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

* przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z treścią art. 22c pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów oraz budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu.

Z wyżej cytowanych przepisów wynika, iż budynek (lokal) może zostać zaliczony do środków trwałych, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Artykuł 22g ust. 1 pkt 1 tej ustawy stanowi, iż za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia.

W myśl art. 22g ust. 3 powoływanej ustawy za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Jednakże podkreślić należy, iż zgodnie z brzmieniem art. 22f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli tylko część nieruchomości, w tym budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej bądź wynajmowana lub wydzierżawiana - odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w wysokości ustalonej od wartości początkowej nieruchomości, budynku lub lokalu odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej, wynajmowanej lub wydzierżawianej, do ogólnej powierzchni użytkowej tej nieruchomości, budynku lub lokalu.

Zgodnie z art. 22d ust. 2 ww. ustawy, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub, w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Stosownie do treści art. 22i ust. 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać zakupu nieruchomości (budynku), która była w Jego posiadaniu do czerwca 2009 r. i stanowiła środek trwały, ujęty w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w firmie Wnioskodawcy.

Reasumując mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że Wnioskodawca może zakupiony budynek, (kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania) wprowadzić do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustalając jego wartość początkową zgodnie z treścią art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w cenie jego nabycia. Wówczas odpisy amortyzacyjne dokonywane od ustalonej w powyższy sposób wartości początkowej środka trwałego, (przy zastosowaniu odpowiedniej stawki obowiązującej dla tej nieruchomości), mogą w całości stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, o ile w istocie ten składnik majątku będzie w całości w tej działalności wykorzystywany.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.