IPPB1/415-606/10-5/EC - Skutki podatkowe wniesienia aportu w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki komandytowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2010 r. (data wpływu 28 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki komandytowej - jest nieprawidłowe,

* kosztów uzyskania przychodu w związku z wniesieniem wkładu niepieniężnego (aportu) w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 28 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki komandytowej oraz ustalenia kosztów uzyskania przychodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako jednoosobowy przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą "G." zajmującą się handlem świeżymi warzywami np. sałatą, brokułami, selerem czy szpinakiem. Działalność tą prowadzi na terenie dwóch odrębnych lokalizacji geograficznych:

Oprócz dwóch wymienionych oddziałów w skład prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa wchodzi dział księgowości i kadr (dalej: "Dział Księgowo-Kadrowy"), który zapewnia obsługę księgową i kadrową oddziału w Z. i oddziału w B. Majątek oddziału w Z., oprócz zabudowanej nieruchomości, stanowią środki trwałe (wózki widłowe, wózki paletowe, regały magazynowe, chłodziarki, zgrzewarki, maszyny pakujące, sprzęt komputerowy i telekomunikacyjny). Oddział w Z. posiada własną załogę pracowniczą i realizuje zadania związane z wypełnianiem jego zobowiązań umownych w zakresie dostaw świeżych warzyw dla wielkich sieci handlowych np.: L., T., K. Majątkiem oddziału w B. są nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na adaptację wynajmowanej hali magazynowej oraz jej wyposażenie (wózki widłowe i paletowe, regały magazynowe, sprzęt komputerowy i telekomunikacyjny). Oddział w B. posiada własną, odrębną od oddziału w Z., załogę pracowniczą i realizuje zadania związane ze sprzedażą świeżych warzyw drobnym klientom hurtowym i detalicznym zaopatrującym się na Rynku Hurtowym w B. Każdy z opisanych oddziałów osiąga przychody z prowadzonej w jego ramach działalności i ponosi finansowane tymi przychodami koszty, zgodnie z przyjętym przez Wnioskodawcę modelem samofinansowania się działalności obu oddziałów. I wreszcie Dział Księgowo-Kadrowy zajmuje pomieszczenia biurowe w budynku biurowo-socjalnym w Z., w których pracownicy tego działu pracują na sprzęcie komputerowym z zainstalowanym oprogramowaniem księgowo-kadrowym CDN i innym. Obecnie Wnioskodawca planuje przystąpienie do spółki komandytowej w charakterze komandytariusza i pokrycie swojego wkładu do tej spółki aportem w postaci oddziału w B., stanowiącego w jego opinii zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5a pkt 4 u.p.d.o.f.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Odpowiedź na pytanie drugie i trzecie stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek Pana w zakresie pytania pierwszego i czwartego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.2)

Jako komandytariusz spółki komandytowej Wnioskodawca posiadał będzie udział kapitałowy, odpowiadający - zgodnie z art. 50 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (dalej: "k.s.h.") - wartości rzeczywiście wniesionego przez Wnioskodawcę wkładu. Udział kapitałowy jest określoną wartością księgową wyrażoną w złotych, która stanowi podstawę dla określenia praw lub obowiązków wspólnika w spółce (tak: S. Sołtysiński, A Szajkowski, A. Szamański, J. Szwaja Kodeks Spółek Handlowych Tom I Komentarz do artykułów 1-150, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawo 2006). Wspólnicy nie mają natomiast prawa do udziału w całym majątku spółki komandytowej. Posiadają jedynie określone przepisami k.s.h. uprawnienia dotyczące majątku spółki (tak: A. Kidyba. Kodeks spółek handlowych, Komentarz, Tom I Komentarz do art. 1- 300 k.s.h., komentarz do art. 50, LEX 2009). W czasie trwania spółki komandytowej wspólnikowi nie przysługuje żaden udział w majątku należącym do spółki oraz nie może on rozporządzać swoim udziałem kapitałowym (nie można go np. sprzedać), Tak więc udział kapitałowy nie może być traktowany analogicznie jak np. udział w kapitale zakładowym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, nie można go więc uznać za prawo majątkowe zwiększające wartość majątku Wnioskodawcy. Z kolei o odpłatnym zbyciu w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. można mówić wtedy, gdy Wnioskodawca otrzyma od nabywcy świadczenie o charakterze majątkowym (np. zapłatę czy też prawo własności rzeczy lub praw). Zgodnie z art. 107 § 1 k.s.h., jeżeli wkładem komandytariusza do spółki komandytowej jest w całości lub w części świadczenie niepieniężne, umowa spółki określa przedmiot tego świadczenia (aport), jego wartość, jak również osobę wspólnika (tu: Wnioskodawca) wnoszącego takie świadczenie niepieniężne. Należy jednak zauważyć, że Wnioskodawca nie otrzyma w zamian za wniesiony aport w postaci oddziału w B. żadnych udziałów w kapitale spółki komandytowej, którymi mógłby dysponować (np. sprzedać), ani też żadnego innego świadczenia, które powodowałoby zwiększenie wartości jego majątku.

Ponieważ Wnioskodawca nie otrzyma od spółki komandytowej żadnego ekwiwalentu majątkowego za wniesiony wkład, oznacza to, że nie powstanie po jego stronie przychód podlegający opodatkowaniu. Zdaniem Wnioskodawcy stanowisko to potwierdzają liczne wyroki sądów administracyjnych, w tym wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: z dnia 29 września 2009 r. (sygnatura akt III SA/Wa 840/09), z dnia 3 września 2009 r. (sygnatura akt VIII SA/Wa 212/09) czy też z dnia 7 sierpnia 2009 r. (sygnatura akt III SA/Wa 384/09), wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 29 kwietnia 2009 r. (sygnatura akt I SA/Ke 121/09), w którego uzasadnieniu czytamy: "Wniesienie akcji (udziałów) w spółce kapitałowej jako wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej nie pociąga bowiem za sobą otrzymania przez osobę dokonującą aportu odpłatności, czy to w formie pieniędzy, wartości pieniężnych, czy świadczeń w naturze. "Odpłatny" znaczy taki, za który się płaci, wymagający zapłacenia, wymagający zwrotu kosztów (S. Dubisz (red.): Uniwersalny słownik języka polskiego, Warszawa 2003, s. 1163 oraz M. Szymczak (red.): Słownik języka polskiego, Warszawa 2002, s. 448) (zob. wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 lutego 2009 r., sygn. III SA/Wa 2926/08). Trudno jest zatem w rezultacie odpowiedzieć na pytanie, co miałoby stanowić przychód w takim wypadku, jaką wartość osoba wnosząca wkład w postaci udziałów w spółce mającej osobowość prawną otrzyma w zamian za wkład. Umowa spółki komandytowej powinna zawierać oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość (art. 105 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm., dalej jako k.s.h.). Niemniej jednak nie można zgodzić się z twierdzeniem, że owa wartość wkładu jest ekwiwalentem aportu wniesionego do spółki komandytowej. Dopiero bowiem poprzez wniesienie wkładu do spółki komandytowej wspólnik tej spółki uczestniczy w zyskach i stratach spółki, co do zasady proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego, ale umowa spółki może regulować te kwestie odmiennie.

poz.

Korzyść majątkowa uzyskiwana w związku z uczestnictwem w spółce komandytowej będzie wypadkową zysku i straty powstałych w danym okresie rozliczeniowym. Samo wniesienie wkładu nie powoduje zatem jeszcze powstania przychodu. Wniesienie udziałów w spółce mającej osobowość prawną w istocie jest ich "przekształceniem" na wkład.", czy też wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 25. stycznia 2010 r. (sygnatura akt I SA/Gd 912/09), w którym sąd stwierdził: "Stosując wykładnię językową i gramatyczną stwierdzić należy, iż użyte przez ustawodawcę pojęcie odpłatny znaczy: taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, wymagający zwrotu kosztów (par. Uniwersalny słownik języka polskiego, pod red. S. Dubisza, Warszawa 2003, str. 1163 oraz Słownik języka polskiego, pod. red. M. Szymczaka, Warszawa 2002, str. 448). Trudno zatem odpowiedzieć na pytanie, co miałoby stanowić przychód w takim wypadku i jaką wartość osoba wnosząca wkład w postaci udziałów w spółce otrzyma w zamian za wkład. Umowa spółki komandytowej powinna zawierać oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość (art. 105 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm., dalej jako k.s.h.). Niemniej jednak nie można zgodzić się z twierdzeniem, że owa wartość wkładu jest ekwiwalentem aportu wniesionego do spółki komandytowej. Dopiero bowiem poprzez wniesienie wkładu do spółki komandytowej wspólnik tej spółki uczestniczy w zyskach i stratach spółki, co do zasady proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego (przy czym umowa spółki może regulować te kwestie odmiennie). Korzyść majątkowa uzyskiwana w związku z uczestnictwem w spółce komandytowej będzie wypadkową zysku i straty powstałych w danym okresie rozliczeniowym. Samo wniesienie wkładu nie powoduje zatem jeszcze powstania przychodu. Wniesienie udziałów w spółce w istocie jest ich przekształceniem na wkład."

Ad. 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdyby jego stanowisko dotyczące pytania nr 2 okazało się być nieprawidłowe, oznaczać to będzie, że wniesienie przez Wnioskodawcę oddziału w B. w formie wkładu do spółki komandytowej oznaczać będzie dla niego powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu. W takim przypadku, zdaniem Wnioskodawcy, powstaje pytanie o koszty uzyskania tego przychodu.

Podstawą prawną do uznania, że wniesienie przez Wnioskodawcę oddziału w B. w formie wkładu do spółki komandytowej oznaczać będzie dla Wnioskodawcy powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu, byłby art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f., zgodnie z którym przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku będących: środkami trwałymi, składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 u.p.d.o.f., z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g u.p.d.o.f. nie przekracza 1.500 zł, i wartościami niematerialnymi i prawnymi ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W przypadku uzyskania przez podatnika przychodu zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f., kosztami uzyskania takiego przychodu są - zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f. - wydatki na nabycie:

Tak więc w przypadku uznania, że wniesienie przez Wnioskodawcę oddziału w B. w formie wkładu do spółki komandytowej oznaczać będzie dla Wnioskodawcy powstanie przychodu zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f., kosztami uzyskania tego przychodu byłyby-w myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f. - wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie i ulepszenie środków trwałych będących składnikami majątkowymi wchodzącymi w skład oddziału w B. zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami i pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 4 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) spółka komandytowa jest spółką osobową.

Stosownie do art. 8 § 1 ustawy - Kodeks spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą.

Ponieważ spółka komandytowa nie ma podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników, nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego. Podmiotami takimi są natomiast wspólnicy takiej spółki. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają odpowiednio opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. i o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) albo opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Pojęcie wkładu do spółki osobowej uregulowane zostało w art. 48 § 2 ustawy - Kodeks spólek handlowych. Wynika z niego, że wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki. Udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu (art. 50 § 1 Kodeksu spółek handlowych).

Z powyższego wywieść należy, że:

* wniesienie do spółki osobowej określonych rzeczy, czy też praw majątkowych jako wkładu niepieniężnego, jest formą ich odpłatnego zbycia,

* wspólnik przystępujący do spółki osobowej, uzyska w niej udział, stosownie do wartości wprowadzonego do spółki wkładu.

Należy także wskazać na treść art. 28 k.s.h., według którego majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia oraz art. 48 § 1 tej ustawy stanowiącego, iż prawa, które wspólnik zobowiązuje się wnieść do spółki, uważa się za przeniesione na spółkę. Zarówno te przepisy, jak i wcześniej przytoczony art. 8 w sposób jednoznaczny przesądzają, iż majątek spółki osobowej jest wyodrębniony od majątku wspólników.

Zatem wniesienie do spółki osobowej wkładu niepieniężnego powoduje przeniesienie własności rzeczy lub prawa będącego przedmiotem wkładu - na spółkę. Na mocy art. 50 Kodeksu spółek handlowych, wnoszący wkład otrzymuje udział kapitałowy, równy wartości wkładu określonego w umowie spółki, który stanowi podstawę do określenia praw lub obowiązków wspólnika. Zatem z punktu widzenia prawa cywilnego dochodzi do odpłatnego zbycia rzeczy lub prawa.

Zgodnie z art. 5a pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), pojęcie "zorganizowana część przedsiębiorstwa" oznacza organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Należy jednak przy tym wyraźnie zaznaczyć, iż definitywnej oceny przedmiotu czynności prawnej dokonuje sam podatnik.

Co do zasady, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera żadnych szczególnych unormowań odnoszących się do wniesienia wkładu niepieniężnego w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki osobowej.

W efekcie, w przypadku odpłatnego zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zastosowanie znajdą, co do zasady, przepisy ww. ustawy regulujące zagadnienia dotyczące odpłatnego zbycia poszczególnych składników majątkowych (zarówno materialnych jak i niematerialnych), przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Artykuł 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W myśl zasady określonej w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Zatem wniesienie do spółki osobowej wkładu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa w skład którego wchodzą zarówno środki trwałe jak i towary handlowe wykorzystywane w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, w zamian za udział kapitałowy spółki, stanowi odpłatne zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pod pojęciem odpłatnego zbycia należy rozumieć, każdą formę przeniesienia własności za wynagrodzeniem. Wniesienie zatem zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki komandytowej powoduje:

* zmianę właściciela - właścicielem staje się bowiem spółka komandytowa - stąd mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem wniesionej w formie aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa,

* wniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki komandytowej jest przeniesieniem własności tego przedsiębiorstwa lub jego części, za które Wnioskodawcy przysługuje wkład w spółce komandytowej o określonej wartości,

* kwota odpowiadająca wartości otrzymanego wkładu w spółce komandytowej stanowi w tym przypadku przychód.

W związku z powyższym wniesienie do spółki komandytowej wkładu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa w zamian za udział kapitałowy spółki, stanowi odpłatne zbycie.

Brak jest zatem podstaw do uznania za zasadne stwierdzenie, że w tej sytuacji nie powstaje przychód.

W przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki komandytowej będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, w oparciu o analizowane przepisy należy stwierdzić, iż wniesienie do Spółki osobowej wkładu w postaci ww. składników, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej wnoszącego wkład w zamian za udział kapitałowy spółki osobowej, stanowi odpłatne zbycie tych składników. Ich wartość określona w umowie spółki (stanowiąca podstawę do ustalenia udziału kapitałowego), w rozumieniu cytowanego powyżej przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi przychód z działalności gospodarczej wnoszącego wkład do spółki osobowej.

Osobowe spółki handlowe, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694), zobligowane są do prowadzenia ksiąg rachunkowych (z wyjątkiem spółki jawnej, dla której obowiązek ten powstaje dopiero po przekroczeniu określonego przepisami limitu przychodów).

Zasady ustalania dochodu ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza określają przepisy art. 24 ust. 1 lub ust. 2. w zależności od rodzaju prowadzonych ksiąg. Zgodnie z art. 24 ust. 1 ww. ustawy u podatników, którzy zgodnie z obowiązującymi ich zasadami rachunkowości sporządzają sprawozdanie finansowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż wniesienie do spółki osobowej, wkładu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa w zamian za udział w tej spółce, stanowi odpłatne zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wartość zorganizowanej części przedsiębiorstwa określona w umowie spółki (stanowiąca podstawę do ustalenia udziału) stanowi, w rozumieniu art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z działalności gospodarczej wnoszącego wkład do spółki.

Natomiast kosztem uzyskania przychodów w przypadku wniesienia aportem składników majątku trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych do spółki komandytowej, będzie wartość początkowa tych składników pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne, czyli kwota stanowiąca niezamortyzowaną część wartości tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

W przypadku wniesienia aportem pozostałych składników majątku, koszty uzyskania przychodów należy ustalić zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w cyt. wyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc będą to koszty rzeczywiście poniesione na nabycie lub wytworzenie tych składników majątku.

Krańcowo należy podkreślić, że przywołane przez Wnioskodawcę wyroki sądów administracyjnych dotyczące przepisów prawa wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Z uwagi na powyższe przywołane wyroki sądów administracyjnych, nie są wiążące dla tut. organu podatkowego. Każdą sprawę organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.