IPPB1/415-603/13-4/IF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2013 r. (data wpływu 2 maja 2013 r.) uzupełnionym pismami: z dnia 12 lipca 2013 r. (data wpływu 15 lipca 2013 r.) na wezwanie z dnia 27 czerwca 2013 r. Nr IPPB1/415-603/13-2/IF (data nadania 27 czerwca 2013 r., data doręczenia 5 lipca 2013 r.) oraz z dnia 13 sierpnia 2013 r. (data wpływu 16 sierpnia 2013 r.) na wezwanie z dnia 2 sierpnia 2013 r. Nr IPPB1/415-603/13-4/IF (data nadania 5 sierpnia 2013 r., data doręczenia 12 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni złożyła zeznanie podatkowe PIT-39 o wysokości osiągniętego dochodu w roku 2012 r., w którym odpłatnie zbyła nieruchomość oraz prawa majątkowe, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a do c) ustawy.

Pismem z dnia 12 lipca 2013 r. (data wpływu 15 lipca 2013 r.) będącym uzupełnieniem wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, iż przedmiotowa nieruchomość został nabyta (samodzielnie) w dniu 1 czerwca 2012 r. w darowiźnie - był to udział #189; w nieruchomości lokalowej stanowiącej samodzielny lokal mieszkalny. Dnia 13 sierpnia 2012 r. Wnioskodawczyni zbyła swój udział w nieruchomości za kwotę 150 tys. PLN.

21 marca 2013 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zakupiła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze własnościowe prawo do miejsca postojowego za cenę w łącznej kwocie 460 tys. PLN, z czego 440 tys. PLN to wartość spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, a 20 tys. PLN to wartość spółdzielczego własnościowego prawa do miejsca postojowego.

Sposób zapłaty za spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu:

* zadatek ze sprzedaży nieruchomości w dniu 13 sierpnia 2012 r. - 64 tys. PLN,

* kredyt zaciągnięty przez Wnioskodawczynię i małżonka 8 marca 2013 r. na spłatę spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu - 396 tys. PLN.

Następnie pismem z dnia 13 sierpnia 2013 r. (data wpływu 16 sierpnia 2013 r.) będącym uzupełnieniem na wezwanie z dnia 2 sierpnia 2013 r., Wnioskodawczyni wskazała, iż opłaty za przywłaszczenie spółdzielczego mieszkania stanowią opłaty za przewłaszczenia lokalu mieszkalnego, czyli ustanowienia odrębnej własności oraz przeniesienia jego własności wraz z odpowiednim udziałem w nieruchomości wspólnej, także przeniesienia udziałów we współwłasności stanowiących odrębne nieruchomości lokali niemieszkalnych garaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy do celów mieszkaniowych określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych należą:

* spłata kredytu oraz odsetek od kredytu zaciągniętego 8 marca 2013 r. na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu 21 marca 2013 r. (czy w przypadku spłaty kredyt wraz z mężem liczy się całość rat i odsetek, czy tylko 1/2),

* opłaty kosztów notarialnych na zakup nowej nieruchomości 21 marca 2013 r.,

* opłaty za przywłaszczenie spółdzielczego mieszkania,

* koszty spółdzielczego własnościowego prawa do miejsca postojowego, który przynależał do zakupionego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

2. Czy w definicji remontu własnego mieszkania, znajdują się:

* wydatki na zakup trwale umiejscowionej szafy wnękowej,

* wydatek na zakup trwale umiejscowionego wentylatora świetlnego,

* wydatek na zakup trwale umiejscowionej zmywarki, pralki, suszarki,

* wydatek na wymianę stolarki i okien,

* wydatek na zakup materiałów niezbędnych do przeprowadzenia remontu własnego mieszkania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku Nr 1. Natomiast pytanie oznaczone we wniosku Nr 2 zostanie rozpatrzone odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wymienione wydatki zaliczane są do definicji własnych celów mieszkaniowych w odniesieniu do tzw. ulgi mieszkaniowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c-przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Ponadto dokonując oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości dokonanego przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, trzeba zawsze ustalić w jakim brzmieniu przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stosować. Ocena prawna skutków podatkowych w przypadku sprzedaży nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości jest skonkretyzowana bowiem odrębnie dla nieruchomości nabytych od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. i odrębnie dla nieruchomości nabytych po 31 grudnia 2008 r.

Z powyższego wynika zatem, iż w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub udziału w nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma ustalenie zarówno daty jak i formy nabycia nieruchomości. Zatem dla ustalenia jakie przepisy znajdą zastosowanie w sprawie, istotne jest ustalenie daty nabycia poszczególnych udziałów w przedmiotowej nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni otrzymała 1 czerwca 2012 r. w darowiźnie #189; udziału w lokalu mieszkalnym. Dnia 13 sierpnia 2012 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży swojej części nieruchomości. Następnie w dniu 21 marca 2013 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zakupiła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz spółdzielcze własnościowe prawo do miejsca postojowego. Na zakupioną nieruchomość Wnioskodawczyni z mężem zaciągnęła w dniu 8 marca 2013 r. kredyt.

I tak rozpatrując skutki podatkowe sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym w części nabytym w 2012 r. w drodze w darowizny, zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Do kosztów odpłatnego zbycia, pomniejszających wartość nieruchomości wyrażoną w cenie określonej w umowie, zaliczyć można wydatki, które są niezbędne, aby transakcja zbycia doszła do skutku.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże, stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Tak więc, aby skorzystać z powyższego zwolnienia, wydatkowanie uzyskanego przychodu na własne cele mieszkaniowe powinno nastąpić nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Z postanowień art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Ponadto, w myśl art. 21 ust. 29 ustawy, w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30).

Zauważyć należy, że warunkiem zwolnienia od podatku dochodowego dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w ustawie jest wydatkowanie otrzymanego przychodu wyłącznie na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania, ma bowiem charakter wyczerpujący (enumeratywny).

Powyższe przepisy, jako normy wprowadzające zwolnienie podatkowe, należy interpretować ściśle i niedopuszczalna jest w tym przypadku wykładnia rozszerzająca, systemowa, bądź celowościowa. Jest to zgodne z ogólnie przyjętą w prawie podatkowym zasadą, że wszelkie ulgi i zwolnienia, jako stanowiące odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, muszą być stosowane wprost.

Rozpatrując bowiem wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe należy jednoznacznie podkreślić, że nie stanowią one standardu prawnego, lecz są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.), stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach je konstytuujących. Tak więc, przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Odnosząc zatem przedstawione uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy, stwierdzić należy, iż powołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia - na cele wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy (np. na nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, na nabycie budynku mieszkalnego, czy na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego przez podatnika na ww. nabycia) - uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) przychodu, jednakże wyłącznie w warunkach określonych w ustawie, tj. m.in. na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia. Ustawodawca wyraźnie wskazał bowiem przesłanki umożliwiające zastosowanie ww. zwolnienia.

W związku z powyższym, niedopuszczalne jest skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia w sytuacji, gdy rzeczony kredyt zostaje zaciągnięty po dniu uzyskania przedmiotowego przychodu. Podobnie, niedopuszczalne jest też skorzystanie z tegoż zwolnienia w stosunku do wydatkowanej kwoty w części odnoszącej się do nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do miejsca postojowego, bowiem nabycie przedmiotowego miejsca postojowego nie zostało wymienione w ww. art. 21 ust. 25 przywołanej ustawy jako jeden z celów uprawniających do skorzystania z omawianego zwolnienia.

Zakup miejsca parkingowego, które przynależy do spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nie ma charakteru mieszkalnego i nie mieści się w katalogu wymienionym w ww. przepisie dlatego też nie może korzystać ze zwolnienia. Organ w żadnym wypadku nie kwestionuje celowości posiadania miejsca parkingowego jednakże zauważa, że w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie wymienił ani miejsc parkingowych, ani garaży. Miejsce parkingowe jakkolwiek przynależne jest do lokalu mieszkalnego, to w żadnym wypadku nie jest lokalem mieszkalnym a więc nie służy zaspokajaniu jego własnych potrzeb mieszkaniowych.

Odnosząc się do opłat za przewłaszczenie spółdzielczego mieszkania, tj. ustanowienia odrębnej własności oraz przeniesienia jego własności wraz z odpowiednim udziałem w nieruchomości wspólnej, także przeniesienia udziałów we współwłasności stanowiących odrębne nieruchomości lokali niemieszkalnych garaży, stwierdzić należy, iż również te wydatki nie spełniają dyspozycji zawartej w art. 21 ust. 1 pkt 25 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie zostały one wymienione w ww. artykule.

W sytuacji, w której nastąpiło nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, a następnie przeniesienie własności tego lokalu na rzecz Wnioskodawcy nie stanowi nabycia nieruchomości.

Należy wskazać, iż spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest ograniczonym prawem rzeczowym. Jest to prawo zbywalne, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Umożliwia ono korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie tym prawem, z pewnymi ograniczeniami, na zasadach zbliżonych do prawa własności. Świadczy o tym chociażby umiejscowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w Księdze Drugiej Kodeksu cywilnego - "Własność i inne prawa rzeczowe".

Ustanowienie prawa odrębnej własności lokalu powoduje, że osoba, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, uzyskuje pełnię uprawnień właścicielskich do lokalu mieszkalnego.

Przekształcenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo odrębnej własności, oznacza tylko zmianę formy prawnej prawa do tego lokalu i nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego oraz przeniesienie prawa własności nie jest zdarzeniem prawnopodatkowym, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienie prawa własności jest tylko inną formą własności, a nie nowym nabyciem.

Tak więc, poniesiony wydatek za przewłaszczenie spółdzielczego mieszkania, tj. ustanowienia odrębnej własności oraz przeniesienia jego własności wraz z odpowiednim udziałem w nieruchomości wspólnej, także przeniesienia udziałów we współwłasności stanowiących odrębne nieruchomości lokali niemieszkalnych garaży nie jest wydatkiem na cel, o którym mowa w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc natomiast do rozważenia kwestii odnośnie opłat notarialnych na zakup nowej nieruchomości tj. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, stwierdzić należy, iż są one wydatkiem mieszkaniowym na nabycie tego prawa, o czym stanowi przepis art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się wydatek poniesiony na nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Wydatek związany z opłatami notarialnymi na zakup nieruchomości był związany z nabyciem tej nieruchomości.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, iż do celów mieszkaniowych nie zalicza się:

* spłaty kredytu oraz odsetek od kredytu zaciągniętego po uzyskaniu przychodu ze zbycia nieruchomości,

* opłaty za przewłaszczenie spółdzielczego mieszkania, tj. ustanowienia odrębnej własności oraz przeniesienia jego własności wraz z odpowiednim udziałem w nieruchomości wspólnej, także przeniesienia udziałów we współwłasności stanowiących odrębne nieruchomości lokali niemieszkalnych garaży,

* kosztów spółdzielczego własnościowego prawa do miejsca postojowego, który przynależał do zakupionego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

Natomiast opłaty kosztów notarialnych na zakup w dniu 21 marca 2013 r. nowej nieruchomości tj. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego stanowią wydatek poniesiony na własne cele mieszkaniowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.