IPPB1/415-601/13-2/IF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-601/13-2/IF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2013 r. (data wpływu 9 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży części nieruchomości nabytej w wyniku zniesienia współwłasności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży części nieruchomości nabytej w wyniku zniesienia współwłasności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiadał spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego Nr 24, który to składał się z dwóch pokoi, kuchni, przedpokoju, łazienki i WC, o powierzchni użytkowej 45,0 m2, które to prawo zostało nabyte w następujący sposób:

1.

od 28 maja 2008 r. Wnioskodawca posiadał prawo spółdzielcze do opisanej nieruchomości w udziale 1/4, które to nabył w wyniku spadku po zmarłej żonie Elżbiecie V. (orzeczenie sądu po zmarłej uprawomocniło się w dniu 4 czerwca 2010 r.). Elżbieta Janina V. zmarła w dniu 28 maja 2008 r. Między małżonkami istniała wspólność majątkowa. Prawo do lokalu mieszkalnego zostało nabyte w drodze spadku w trakcie trwania małżeństwa. Spadek nieruchomości stanowił majątek odrębny zmarłej żony Wnioskodawcy, nie stanowił wspólności majątkowej. Zmarła żona Wnioskodawcy prawo do lokalu mieszkalnego nabyła w dniu 18 kwietnia 2008 r. (data śmierci matki Elżbiety Janiny V.), postanowienie Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny z dnia 30 grudnia 2009 r. Wnioskodawca spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego w 1/4 części nabył w dniu 28 maja 2008 r. (data śmierci żony Wnioskodawcy Elżbiety Janiny V.), postanowienie Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny z dnia 13 maja 2010 r. Pozostała własność 3/4 części należała do dzieci zmarłej (po 3/16 części każde z dzieci Michał M., Tomasz Arkadiusz M., Daniel Krystian M., Mariusz Robert M.). Od wszystkich wyżej wymienionych czynności prawnych został odprowadzony należny podatek od spadków i darowizn kwocie 3626 zł na mocy decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 2011.08.12.

2.

od dnia 21 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca posiadał prawo własności nieruchomości w udziale 1/1 części, którą nabył w wyniku zniesienia współwłasności w ten sposób, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego zostało przyznane na rzecz podatnika, a prawo własności nieruchomości położonej w S. oznaczonej jako działka o numerze geodezyjnym 294 o powierzchni 0,1280 ha, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą zostało przyznane na współwłasność po 1/4 części Michałowi Adamowi M., Tomaszowi Arkadiuszowi M., Danielowi Krystianowi M. i Mariuszowi Robertowi M. Na okoliczność tego została zawarta ugoda pomiędzy uczestnikami postępowania (Sąd Rejonowy w z dnia 21 kwietnia 2011 r.).

W wyniku sądowej ugody (Sąd Rejonowy z dnia 21 kwietnia 2011 r.) zniesiono współwłasność w ten sposób, że:

1.

spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego zostało przyznane w całości Wnioskodawcy, oznacza, to, że udział uległ powiększeniu, przedtem udział wynosił 1/4, po zniesieniu współwłasności udział w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu wyniósł 100%;

2.

prawo własności nieruchomości położonej w S. oznaczonej jako działka o numerze geodezyjnym 294 o powierzchni 0,1280 ha dla której Sąd Rejonowy w S. prowadzi księgę wieczystą KW Nr 8418 zostało przyznane na współwłasność po 1/4 dla każdego (dzieci zmarłej Elżbiety Janiny V.) Tomaszowi Arkadiuszowi M., Danielowi Krystianowi M., Mariuszowi Robertowi M. oraz Michałowi Adamowi M. (przed ugodą prawo do ww. własności należało w 1/4 do Wnioskodawcy i po 3/16 części do każdego z dzieci).

Tytułem spłaty Wnioskodawca zobowiązany był do zapłaty na rzecz dzieci zmarłej Elżbiety Janiny V. kwoty po 6.393 zł (sześć tysięcy trzysta dziewięćdziesiąt trzy złote) na rzecz każdego z nich oraz zniesiono współwłasność nieruchomości oznaczonej jako działka o numerze geodezyjnym 294 o powierzchni 0,1280 ha dla której Sąd Rejonowy w S. prowadzi księgę wieczystą KW Nr 8418 zostaje przyznane na współwłasność po #188; dla każdego z dzieci zmarłej Janiny V. (przed ugodą prawo do ww. własności należało w #188; Wnioskodawcy i po 3/16 części każde z dzieci).

W dniu 2 września 2011 r. dokonano sprzedaży opisanego prawa własności nieruchomości za kwotę 95000 zł na rzecz Tomasza K. i Marleny Anny K. Okoliczność ta została potwierdzona aktem notarialnym sporządzonym w Kancelarii Notarialnej Notariusz Leny J. repetytorium A Nr 3999/2011. Na dzień sprzedaży miejscem zamieszkania Wnioskodawcy były Niemcy. Wnioskodawca nigdy nie był zameldowany w sprzedanym lokalu.

Za daty nabycia nieruchomości Wnioskodawca uznał:

1.

w części 1/4 w chwili śmierci spadkodawcy, tj. w dniu 25 maja 2008 r.,

2.

w pozostałej części tj. #190; w chwili zniesienia współwłasności, tj. w dniu 21 kwietnia 2011 r.

W związku powyższym od przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości w części nabytej w drodze spadku (tekst jedn.: 1/4) miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r.

Wnioskodawca na tę okoliczność złożył zeznanie roczne PIT-36 za 2011 r. i opodatkował zbycie 1/4 części podatkiem dochodowym; przychód z odpłatnego zbycia ustalono w kwocie 23750 zł (z 95000 zł), co stanowi kwotę otrzymaną ze sprzedaży #188; udziału, który Wnioskodawca nabył w dniu 25 maja 2008 r. Kwotę podatku od zbycia #188; nieruchomości zapisał w zeznaniu PIT-36 w pozycję 189.

Natomiast od przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości w części nabytej w drodze zniesienia współwłasności miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Wnioskodawca na tę okoliczność złożył zeznanie roczne PIT-39 za 2011 r. i opodatkował zbycie #190; części podatkiem dochodowym. Przychód z odpłatnego zbycia Wnioskodawca ustalił w kwocie 71250 zł (z 95000 zł), co stanowi kwotę otrzymaną ze sprzedaży 3/4 udziału, który Wnioskodawca nabył w dniu 21 kwietnia 2011 r. W pozycji 21 zeznania PIT-39 za 2011 r. Wnioskodawca wpisał kwotę 25572 zł, co stanowi koszty uzyskania przychodów związanych z nabyciem #190; nieruchomości - są to kwoty przekazane na rzecz dzieci zmarłej Elżbiety Janiny V. po 6.393 zł na rzecz każdego z nich (6.393 zł x 4 dzieci stanowi kwotę 25572 zł). Dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości stanowi kwotę 45678 zł (różnica kwoty 71250 zł i 25572 zł).

Opodatkowanie nastąpiło zgodnie z wydaną w tej sprawie interpretacją indywidualną IPPB4/415-556/12-4/JK z dnia 21 września 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z dyspozycją art. 30e ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1996 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca prawidłowo ustalił dochód z odpłatnego zbycia #190; nieruchomości nabytej w drodze odpłatnego zniesienia współwłasności, obniżając przychód o koszty uzyskania przychodów ustalone jako poniesione wydatki na dopłaty na rzecz dzieci zmarłej żony w kwocie 25572 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Przy czym podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym zapis art. 22 ust. 6c wyjaśnia, że koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a- c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), Zgodnie z art. 195 ww. ustawy, własność tej samej rzeczy może także przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Udział we współwłasności, w aspekcie regulacji zawartych w przepisach Kodeksu cywilnego, wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej (także w stosunku do pozostałych współwłaścicieli) i jest określony odpowiednim ułamkiem.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości. Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Ustawodawca przyznaje więc każdemu ze współwłaścicieli roszczenie o zniesienie współwłasności. Jego zaspokojenie może nastąpić w trybie umownego zniesienia współwłasności lub na drodze orzeczenia sądowego. Żaden ze współwłaścicieli nie może zaś skutecznie sprzeciwiać się zniesieniu współwłasności.

Jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównywana przez dopłaty pieniężne, wówczas sąd oznaczy termin, sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia.

Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. W świetle definicji zawartej w art. 10 ust. 1 punkt 8 ustawy o podatku od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, dlatego zbycie udziału we współwłasności nieruchomości należy traktować w kategorii sprzedaży. Należy stwierdzić, że jeśli w związku ze zniesieniem współwłasności nieruchomości ma miejsce wydanie nieruchomości w zamian za świadczenie pieniężne, mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem nieruchomości. Oznacza to, że Wnioskodawca nabył 3/4 udziału w nieruchomości w sposób odpłatny.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku zadanego pytania, dopłaty poniesione przez Wnioskodawcę na rzecz pozostałych współwłaścicieli stanowią odpłatne nabycie przez Wnioskodawcę udziałów w nieruchomości. Dlatego też, poniesione wydatki niewątpliwie też spełniają definicję zawartą w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a cytowanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast art. 3 ust. 2a przytoczonej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osobę, która nie posiada miejsca zamieszkania w Polsce uważa się, zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 4 ww. ustawy, w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymienione wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisaną w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Określenie "majątek nieruchomy" ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których zastosowanie mają przepisy prawa powszechnego dotyczące nieruchomości gruntowych, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, statki żeglugi śródlądowej i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego (art. 6 ust. 2 ww. Umowy).

Użycie w umowie sformułowania "może być opodatkowany" oznacza, że dochód z majątku nieruchomego jest opodatkowany w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przychody ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez osobę zamieszkałą w Niemczech podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto dokonując oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości dokonanego przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, trzeba zawsze ustalić w jakim brzmieniu przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stosować. Ocena prawna skutków podatkowych w przypadku sprzedaży nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości jest skonkretyzowana bowiem odrębnie dla nieruchomości nabytych od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. i odrębnie dla nieruchomości nabytych po 31 grudnia 2008 r.

Z powyższego wynika zatem, iż w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma ustalenie zarówno daty jak i formy nabycia nieruchomości. Zatem dla ustalenia jakie przepisy znajdą zastosowanie w sprawie, istotne jest ustalenie daty nabycia poszczególnych udziałów w przedmiotowej nieruchomości.

Z treści przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 2 września 2011 r. Wnioskodawca sprzedał spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, którego 1/4 udziału nabył w spadku po zmarłej w dniu 28 maja 2008 r. żonie. Między małżonkami istniała wspólność majątkowa. Prawo do lokalu mieszkalnego zostało nabyte w drodze spadku w trakcie trwania małżeństwa. Spadek nieruchomości stanowił majątek odrębny zmarłej żony, nie stanowił wspólności majątkowej. Pozostała własność 3/4 udziału należała do dzieci zmarłej (po 3/16 części dla każdego z dzieci). W wyniku ugody sądowej z dnia 21 kwietnia 2011 r. zniesiono współwłasność w ten sposób, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego zostało w całości przyznane Wnioskodawcy, co oznacza, że udział uległ powiększeniu, przedtem wynosił 1/4, po zniesieniu współwłasności udział w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu wyniósł 100%. Dzieciom żony Wnioskodawcy została przyznana na współwłasność inna nieruchomość po 1/4 części dla każdego z dzieci. Tytułem spłaty Wnioskodawca zobowiązany był do zapłaty na rzecz dzieci zmarłej żony kwoty po 6.393 zł na rzecz każdego z nich. Wnioskodawca nigdy nie był zameldowany w sprzedanym lokalu oraz nigdy nie złożył stosownego oświadczenia z uwagi na fakt, że nigdy nie zamieszkiwał w opisanym lokalu, jak również nigdy nie był w nim zameldowany.

Odnosząc się zatem do skutków sprzedaży #190; udziału w nieruchomości (co jest przedmiotem zapytania), który został nabyty w 2011 r. w wyniku zniesienia współwłasności, wskazać należy, iż zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia współwłasności podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

W związku z tym, iż w wyniku zawarcia w dniu 21 kwietnia 2011 r. ugody sądowej o zniesienie współwłasności Wnioskodawca nabył ww. prawo w całości oraz został zobowiązany do dokonania spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców (dzieci zmarłej żony), udział Wnioskodawcy uległ powiększeniu.

I tak rozpatrując skutki podatkowe sprzedaży lokalu mieszkalnego w części przypadającej na udział nabyty w 2011 r. w drodze zniesienia współwłasności (co jest przedmiotem zapytania), zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl przepisu art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa, wskazać należy, iż do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży #190; nieruchomości otrzymanej w wyniku zniesienia współwłasności mógł Pan zaliczyć wydatki poniesione na spłatę dokonaną na rzecz pozostałych współwłaścicieli (dzieci zmarłej żony).

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl