IPPB1/415-597/13-4/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2013 r. (data wpływu 8 maja 2013 r.) uzupełnionego pismem z dnia 17 lipca 2013 r. (data wpływu: 18 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 8 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

8 maja 2003 r. Wnioskodawca nabył wraz z małżonką na zasadach wspólnoty majątkowej małżeńskiej nieruchomość - lokal mieszkalny w budynku wielorodzinnym. 31.03.2008 postanowieniem Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny, został dokonany podział majątku wspólnego, w wyniku którego przypadła Wnioskodawcy przedmiotowa nieruchomość.

Wartość podzielonego majątku wspólnego wynosiła 1.300.000,00 złotych (słownie: jeden milion 00/100 złotych). W wyniku podziału Wnioskodawca otrzymał na własność przedmiotową nieruchomość o wartości 370.000,00 zł (słownie: trzysta siedemdziesiąt tysięcy złotych 00/100), oraz samochód osobowy o wartości ok. 30.000,00 zł (słownie: trzydzieści tysięcy złotych 00/100). Pozostałą część majątku tj. dom jednorodzinny i samochód osobowy o łącznej wartości 900.000,00 złotych (słownie: dziewięćset tysięcy złotych 00/100) otrzymała była żona Wnioskodawcy.

07.05.2008 Wnioskodawca dokonał sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Nieruchomość została sprzedana przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Zbycie to nie nastąpiło w wyniku działalności gospodarczej. Po sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca złożył oświadczenie wraz z deklaracją podatkową PIT-23 o przeznaczeniu środków ze sprzedaży na cele mieszkaniowe.

Pismem z dnia 17 lipca 2013 r. (data wpływu 18 lipca 2013 r.) Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny poprzez wskazanie, iż wartość majątku nabytego w wyniku podziału majątku wspólnego mieściła się w udziale jaki Wnioskodawca posiadał w majątku wspólnym małżonków i nie uległ powiększeniu. Podział majątku odbył się bez spłat i dopłat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Pytanie dotyczy daty nabycia przedmiotowej nieruchomości i wysokości podatku od zbycia nieruchomości - Czy Wnioskodawca nabył nieruchomość dnia 8 maja 2003 r. w wyniku zakupu w czasie trwania związku małżeńskiego, czy w dniu 31.08.2008 w wyniku podziału majątku wspólnego i czy w związku z powyższym sprzedaż przedmiotowej nieruchomości powinna być opodatkowana stawką podatku dochodowego 10% zgodnie z datą nabycia w 2003 r., czy stawką 19% zgodnie z datą nabycia w 2008.

Zdaniem Wnioskodawcy, za datę nabycia przez Wnioskodawcę przedmiotowej nieruchomości uznać należy dzień zakupu nieruchomości do majątku wspólnego czyli 8 maja 2003 r. W wyniku podziału majątku dorobkowego wspólnego Wnioskodawca otrzymał w udziale ok. 30% majątku, natomiast była żona Wnioskodawcy ok. 70%. Podziałowi majątku nie towarzyszyły żadne spłaty ani dopłaty. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości powinna być opodatkowana w całości stawką 10%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje więc generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych, nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu zacytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest zatem ustalenie daty nabycia, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.

Z analizy stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca w dniu 8 maja 2003 r. nabył wraz z małżonką na zasadach wspólnoty majątkowej małżeńskiej lokal mieszkalny. W dniu 31.03.2008 postanowieniem sądu rejonowego, został dokonany podział majątku wspólnego, w wyniku którego przypadła Wnioskodawcy przedmiotowa nieruchomość. Wartość majątku nabytego przez Wnioskodawcę w wyniku podziału majątku wspólnego mieściła się w udziale jaki Wnioskodawca posiadał w majątku wspólnym małżonków i nie uległ powiększeniu. Podział majątku odbył się bez wpłat lub dopłat. W dniu 07.05.2008 Wnioskodawca dokonał sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Zbycie to nie nastąpiło w wyniku działalności gospodarczej. Po sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca złożył oświadczenie wraz z deklaracją podatkową PIT-23 o przeznaczeniu środków ze sprzedaży na cele mieszkaniowe.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788).

W myśl art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tej rzeczy. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli więc spełnione są wymienione wyżej warunki za datę nabycia nieruchomości (prawa majątkowego) będącej przedmiotem podziału, uznać należy datę nabycia jej do majątku wspólnego. Natomiast w sytuacji, gdy na skutek dokonania ww. czynności przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu, tzn. zwiększa się zakres jej władania nad rzeczą, wówczas podział taki stanowi nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, w szczególności fakt, iż wartość majątku nabytego przez Wnioskodawcę w wyniku podziału majątku wspólnego mieściła się w udziale jaki Wnioskodawca posiadał w majątku wspólnym małżonków i nie uległ powiększeniu oraz, że podział majątku odbył się bez wpłat lub dopłat, za datę nabycia przez Wnioskodawcę lokalu mieszkalnego należy przyjąć rok 2003, tj. rok jego nabycia przez Wnioskodawcę i Jego małżonkę do majątku wspólnego w czasie trwania związku małżeńskiego.

Zatem w przedmiotowej sprawie będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Od 1 stycznia 2007 r. zmieniły się zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości. Jednakże zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w tej ustawie, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym o osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 28 ust. 1, przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Natomiast w myśl art. 28 ust. 2 i 2a ww. ustawy, podatek od przychodu, o którym mowa w ust. 1, ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika. Zasada, o której mowa w ust. 2 zdanie drugie, nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

Artykuł 28 ust. 3 stanowi, iż jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a lub lit. e - podatek jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczanymi:

Podkreślić należy, iż - zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa - zwolnienia podatkowe (ulgi, preferencje) stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych - na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a lub e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny i przytoczone przepisy prawne stwierdzić należy, iż do przychodu ze sprzedaży mieszkania nabytego w 2003 r. stosuje się przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Podatek od przychodu ze sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu.

Powyższa zasada, nie będzie miała zastosowania do Wnioskodawcy, w sytuacji gdy przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego został wydatkowany na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a lub e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002, r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.