IPPB1/415-574/13-2/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2013 r. (data wpływu 27 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 27 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni (osoba fizyczna) prowadząca działalność gospodarczą, będąca małym podatnikiem dokonała zakupu środka trwałego. Zakup ten został w całości sfinansowany ze środków uzyskanych z pożyczki pieniężnej. Umowa pożyczki zastała podpisana z instytucją finansową, która w imieniu podatnika przelała zapłatę za zobowiązanie z tytułu zakupu dla kontrahenta. Środek trwały został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i zgodnie z art. 22k ust. 7 został dokonany jednorazowy odpis amortyzacyjny miesiącu oddania środka trwałego do użytkowania. Odpis ten został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Podatnik będący czynnym podatnikiem VAT rozliczający się metodą kasową dokonał zakupu środka trwałego służącego wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Zakup ten został w całości sfinansowany ze środków uzyskanych z pożyczki pieniężnej. Umowa pożyczki została podpisana z instytucją finansową (V. S.A.), która w imieniu podatnika przelała zapłatę za zobowiązanie z tytułu zakupu dla kontrahenta. Podatnik ma zobowiązanie wobec jednostki finansowej z tytułu pożyczki. W związku z zakupem ww. środka trwałego podatnik odliczył podatek naliczony z faktury zakupu z chwilą zapłaty przez instytucję finansującą zobowiązania dla kontrahenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2013 r. przepisami dotyczącymi korekty kosztów uzyskania przychodów w przypadku nieuregulowania przez podatnika zobowiązań w terminie wskazanym przez art. 24d UOPDF podatnik jest zobowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o nieuregulowane kwoty od zakupu sfinansowanego pożyczką.

2. Czy według Ustawy o VAT mały podatnik rozliczający się metodą kasową, który nabył środek trwały, a zakup sfinansował z pożyczki, uprawniony jest do odliczenia podatku naliczonego, mimo że jest zobowiązany do spłaty pożyczki w określonych przez pożyczkodawcę ratach.

Odpowiedź w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Odpowiedź w zakresie podatku od towarów i usług została udzielona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku kiedy zakup środka trwałego został sfinansowany z pożyczki i w związku z powyższym kontrahent który sprzedał środek trwały otrzymał zapłatę, stosownie do zawartej przez Wnioskodawczynię umowy pożyczki, nie ma obowiązku korygowania kosztów uzyskania przychodów. Zobowiązanie wobec kontrahenta zostało uregulowane. Wnioskodawczyni ma natomiast obowiązek spłaty powstałej wobec pożyczkodawcy wierzytelności, spłata ta nie ma związku z zapłatą należności wynikającej z faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje za prawidłowe.

Ustawa z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2013 r., nowelizuje ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych, wprowadzając rozwiązanie polegające na obowiązku dokonywania korekty kosztów uzyskania przychodów w przypadku nieuregulowania kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu w ciągu 30 dni od daty upływu terminu płatności ustalonego przez strony, a w przypadku gdy termin płatności jest dłuższy niż 60 dni - nieuregulowania jej w ciągu 90 dni od dnia zaliczenia kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu do kosztów uzyskania przychodów. Rozwiązanie to zawarto w art. 24d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślenia wymaga, iż wchodzące z początkiem 2013 r. regulacje dotyczące korekty kosztów podatkowych wskazane w art. 24d ww. ustawy należy stosować do tych kwot, wynikających z faktury lub innego dokumentu, które zostały zaliczone do kosztów podatkowych od 1 stycznia 2013 r.

Z brzmienia art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu, i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów.

W myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie.

Zatem, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu podatnik będzie zobowiązany do dokonania zmniejszenia tych kosztów, jeżeli nie ureguluje kwoty zobowiązania w ciągu 30 dni od daty upływu terminu jego płatności. Natomiast, w sytuacji ustalenia przez strony terminu płatności dłuższego niż 60 dni, podatnik będzie zobowiązany do dokonania zmniejszenia kosztów podatkowych o kwotę wynikającą z faktury lub innego dokumentu z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli w tym terminie kwota ta nie zostanie uregulowana.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, dokonuje się w miesiącu, w którym upływa termin określony w tych przepisach.

Jeżeli po dokonaniu zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, zobowiązanie zostanie uregulowane, podatnik w miesiącu, w którym uregulował zobowiązanie, zwiększa koszty uzyskania przychodów o kwotę dokonanego zmniejszenia (art. 24d ust. 4 ww. ustawy).

Przedstawione powyżej wyjaśnienia dotyczące korekty kosztów podatkowych w przypadku nieuregulowania zobowiązania mają zastosowanie zarówno w sytuacji, gdy podatnik nie zapłacił całej kwoty, jak też wtedy, gdy uregulował swoje zobowiązanie tylko w części.

Zmniejszenia kosztów podatkowych (ewentualnie zwiększenia przychodów podatkowych) należy zatem dokonać w odniesieniu do tej kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu, która została uprzednio zaliczona do kosztów podatkowych, a która nie została zapłacona w terminie 30 dni od upływu terminu płatności lub 90 dni od zaliczenia jej do kosztów podatkowych, jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni.

W myśl bowiem art. 24d ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-8 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy zobowiązanie zostało zapłacone w części.

Regulacje dotyczące korekty kosztów uzyskania przychodów nie znajdą zastosowania do podatnika, który kwoty wynikające z faktury lub innego dokumentu nie zaliczył do kosztów uzyskania przychodów. W takim przypadku nieuregulowanie kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu nie będzie powodowało obowiązku korygowania kosztów podatkowych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni dokonała zakupu środka trwałego. zakup ten został w całości sfinansowany ze środków uzyskanych z pożyczki pieniężnej. Umowa pożyczki została podpisana z instytucją finansową, która w imieniu Wnioskodawczyni przelała zapłatę za zobowiązanie z tytułu zakupu dla kontrahenta.

Dokonując analizy stanu faktycznego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów stwierdzić należy, że przepisy przeciwdziałające zatorom płatniczym tj. art. 24d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdą w przypadku Wnioskodawczyni zastosowania. Przepisy te dotyczą nieuregulowanych płatności pomiędzy odbiorcą (usług czy towarów) a ich dostawcą. W przypadku sfinansowania kredytem zakupu środka trwałego całość zobowiązania została zapłacona. W takim przypadku nie wystąpi wydłużony termin płatności.

A zatem stanowisko Wnioskodawczyni, że w przypadku nieuregulowania zobowiązań w terminie wskazanym w art. 24d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest zobowiązania zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o nieuregulowane kwoty od zakupu sfinansowanego pożyczką uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.