IPPB1/415-555/13-2/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2013 r. (data wpływu 23 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu obliczenia zaliczki od:

* wynagrodzenia dotyczącego przekazania praw do artystycznych wykonań - jest prawidłowe,

* wynagrodzeń za występ artystyczny - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości ustalania wysokości zaliczki i obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie organizacji występów artystycznych. Występy artystyczne wykonywane są przez artystów w ramach działalności wykonywanej osobiście. Wnioskodawca zawiera w tym zakresie z artystami umowy o dzieło.

Wypłacane artystom wynagrodzenie składa się z dwóch części:

Wnioskodawca wylicza i przekazuje do US zaliczę na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconych przez siebie wynagrodzeń.

Wnioskodawca obliczając podstawę opodatkowania dla każdej części wynagrodzenia stosuje odpowiednie koszty uzyskania przychodów, tj. 20% koszty w odniesieniu do honorarium za występ artystyczny oraz 50% koszty w odniesieniu do przekazania praw.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca poprawnie oblicza kwotę zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych odprowadzany do US stosując 20% koszty uzyskania przychodu (zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4) od części wynagrodzenia dotyczącej działalności wykonywanej osobiście przez artystę (art. 13 ust. 2w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2) oraz 50% koszty uzyskania przychodu (zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3) od części wynagrodzenia dotyczącego przekazania (przez artystę na rzecz Wnioskodawcy) praw do artystycznych wykonań (prawa pokrewne).

Zdaniem Wnioskodawcy, obliczając podstawę opodatkowania oraz zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 1 oraz stosując różne, właściwe co do zakresu stawki kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3-4, postępuje właściwe.

Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 1 Wnioskodawca jest zobowiązany jako płatnik pobierać zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego przez siebie świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 najniższą stawkę podatkową skali.

Koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 9 ustawy określają dla:

* działalności wykonywanej osobiście stawkę kosztów 20% (pkt 4), oraz

* przekazania praw pokrewnych (korzystanie przez artystów wykonawców z praw pokrewnych) stawkę kosztów 50% (pkt 3).

Ustawodawca umożliwił więc różne traktowanie przychodów jednego artysty-wykonawcy, w zakresie stosowanych kosztów uzyskania przychodu, w zależności od charakteru wypłacanego świadczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego w zakresie sposobu obliczenia zaliczki od:

* wynagrodzenia dotyczącego przekazania praw do artystycznych wykonań uznaje się za prawidłowe,

* wynagrodzeń za występ artystyczny uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wskazać w tym miejscu należy, iż przedmiotowej sprawie należy dokonać właściwej kwalifikacji źródła otrzymywanych przez artystów przychodów aby ustalić obowiązki płatnika (Wnioskodawcy).

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca dokonał rozróżnienia źródeł przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. I tak, źródłami przychodów są m.in.:

* działalność wykonywana osobiście (pkt 2),

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (pkt 7).

Na podstawie art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na postawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

W omawianej sprawie, należy ponadto wskazać inne wyodrębnione w ustawie źródło uzyskania przychodów wymienione w przepisie art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychód z praw majątkowych.

Na podstawie powołanego przepisu, za przychód z praw majątkowych uważa w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Norma ta "wprost" obejmuje swym zakresem przychody uzyskane z praw pokrewnych, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

Zakres praw pokrewnych określa rozdział 11 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jak stanowi art. 85 ww. ustawy każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Artystycznymi wykonaniami, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów. instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 ww. ustawy artyście wykonawcy służy prawo do wynagrodzenia za korzystanie z artystycznego wykonania lub za rozporządzanie prawami do takiego wykonania określone w umowie albo przyznane w przepisach ustawy.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, wskazać należy, iż przychodami z działalności wykonywanej osobiście nie będą przychody z tytułu udziału w występie artystycznym oraz przekazaniu przez artystę na rzecz Wnioskodawcy praw do artystycznych wykonań.

Mając powyższe na uwadze, w przypadku podatnika, którego działalność zarobkowa jest związana z korzystaniem z praw pokrewnych, uzyskane z tego tytułu przychody mogą być kwalifikowane wyłącznie do źródła przychodów z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis art. 18 jest bowiem przepisem szczególnym, a zawarty w nim katalog obejmuje między innymi prawa pokrewne.

W omawianym przypadku ustawodawca literalnie wyraził wo1ę aby przychody z praw pokrewnych kwalifikowane były do przychodów z praw majątkowych.

Wobec dokonanej kwalifikacji źródła przychodów, na Wnioskodawcy, jako na wypłacającym wynagrodzenie, ciążą określone obowiązki płatnika.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Koszty uzyskania przychodów regulują przepisy rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 9 pkt 3 powołanej ustawy-w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. - koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Przy czym, stosownie do art. 22 ust. 9a ww. ustawy, w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć #189; kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Na podstawie art. 22 ust. 10 ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio. Przepis ten stosuje się również, jeżeli podatnik udowodni, ze w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, były wyższe niż kwota określona w ust. 9a (art. 22 ust. 10a ustawy).

Reasumując, ponieważ zarówno wynagrodzenie za występ artystyczny, jak i za przekazanie przez artystę na rzecz Wnioskodawcy praw do artystycznych wykonań, stanowi przychód z praw majątkowych, Wnioskodawca winien zastosować do tych przychodów koszty wynikające z treści art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.