IPPB1/415-53/14-2/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2014 r. (data wpływu 17 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania przychodu z tytułu sprzedaży działek do określonego źródła przychodów oraz skutków podatkowych tej sprzedaży - jest prawidłowe.

W dniu 17 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania przychodu z tytułu sprzedaży działek do określonego źródła przychodów oraz skutków podatkowych tej sprzedaży.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie umowy darowizny z dnia 4 lipca 2006 r. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość gruntową wraz z budynkiem mieszkalnym oraz z chlewem i oborą. Całość nieruchomości stanowi gospodarstwo rolne na które składają się trzy działki o nr 3, 42 i 439. Przedmiotowa nieruchomość objęta jest jedną księgą wieczystą. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonego dla miasta, część nieruchomości przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową o średniej intensyfikacji budowy, cześć pod działalność usługowo - produkcyjną, a część nieruchomości pozostaje przeznaczona na tereny zieleni oraz użytki rolne. Wnioskodawczyni nie podjęła żadnych działań mających na celu zmianę przeznaczenia wynikającego z planu zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej w Polsce, ani w Niemczech. Nie jest również podatnikiem podatku VAT w Niemczech. Nieruchomość jest częściowo przedmiotem umowy dzierżawy zawartej z osobą prowadzącą działalność rolniczą.

Wnioskodawczyni wydzieliła z ww. nieruchomości kilka działek, które w części zostały zbyte w 2013. Wnioskodawczyni planuje sprzedaż wszystkich posiadanych działek. Wnioskodawczyni nie planuje zakupu innych działek celem ich odsprzedaży - jej działania w Polsce są nakierowane wyłącznie na sprzedaż nieruchomości należących do jej majątku prywatnego. Środki pozyskane ze sprzedaży nie będą wykorzystywane do prowadzenie w Polsce działalności gospodarczej w innym zakresie niż sprzedaż nieruchomości.

Dalszy podział działek, a następnie ich sprzedaż wymaga zapewnienia im nowego dostępu do drogi publicznej. Oznacza to, że dotychczasowy model sprzedaży ograniczający się do prostego podziału posiadanej nieruchomości na mniejsze działki (bez konieczności podejmowania innych czynności) nie może być kontynuowany ze względów prawnych.

Aby usunąć te przeszkodę Wnioskodawczyni złożyła do gminy G zapytanie o możliwość budowy nowej drogi na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2006 r. poz. 1118 z późn. zm.). Gmina wykazała zainteresowanie budową drogi o zaproponowanym przez Wnioskodawczynię przebiegu, co umożliwi wydzielenie kolejnych działek. Koszty budowy drogi mają być w całości poniesione przez gminę (Wnioskodawczyni nie będzie partycypować w tych kosztach).

Ponadto Wnioskodawczyni rozważa także przystąpienie do inwestycji w zakresie uzbrojenia działek, które ma objąć jedną działkę będącą jej własnością oraz działki sąsiednie, w tym uprzednio przez nią sprzedane. Wnioskodawczyni będzie inwestorem biernym tej inwestycji - jej udział ograniczać się będzie do współfinansowania (koszty uzbrojenia zostaną podzielone pomiędzy wszystkich właścicieli), nie będzie natomiast podejmować żadnych innych czynności czy formalności. Uzbrojenie nie będzie dotyczyć działki należącej do Wnioskodawczyni, której podział jest obecnie niemożliwy z uwagi na brak dostępu do drogi publicznej (uzbrojenie zostanie doprowadzone do granicy tej działki).

Jako że Wnioskodawczyni na stałe mieszka na terytorium Niemiec i nie zna realiów polskiego rynku nieruchomości oraz nie posługuje się płynnie językiem polskim, przez co nie jest w stanie samodzielnie prowadzić spraw związanych ze sprzedażą działek (wyszukiwanie potencjalnych nabywców, prezentacja działek, prowadzenie spraw urzędowych związanych z podziałem) powierzyła ich prowadzenie profesjonalnemu pośrednikowi w obrocie nieruchomościami.

Z uwagi na nieznajomość prawnych aspektów sprzedaży nieruchomości w Polsce, brak płynnej znajomości języka polskiego oraz konieczność właściwego zabezpieczenia swoich interesów Wnioskodawczyni ustanowiła ponadto pełnomocnika w osobie adwokata, którego pełnomocnictwo obejmuje podpisywanie umów sprzedaży działek. Pełnomocnik reprezentuje także Wnioskodawczynię w postępowaniu karnym w sprawie kradzieży wyposażenia budynku popełnionego na szkodę Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż przez Wnioskodawczynię działek wydzielonych po wybudowaniu przez gminę drogi o przebiegu zaproponowanym przez Wnioskodawczynię, przy założeniu, że Wnioskodawczyni nie przystąpi do inwestycji uzbrojenia działek (Wariant 1), będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

2. Czy sprzedaż przez Wnioskodawczynię działek wydzielonych po wybudowaniu przez gminę drogi o przebiegu zaproponowanym przez Wnioskodawczynię, przy założeniu, że Wnioskodawczyni przystąpi do inwestycji uzbrojenia działek (Wariant II), będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

3. Czy w sytuacji określonej jako Wariant I przychody ze sprzedaży nieruchomości przez Wnioskodawczynię należy kwalifikować do źródła "odpłatne zbycie nieruchomości" (art. 10 ust. 1 pkt 8 udpof) czy też do źródła "pozarolnicza działalność gospodarcza" (art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.).

4. Czy w sytuacji określonej jako Wariant II przychody ze sprzedaży nieruchomości przez Wnioskodawczynię należy kwalifikować do źródła "odpłatne zbycie nieruchomości" (art. 10 ust. 1 pkt 8 udpof) czy też do źródła ",pozarolnicza działalność gospodarcza" (art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.).

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone we wniosku Nr 3 i Nr 4. W zakresie pytania Nr 1 i Nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad: 3

Zdaniem Wnioskodawczyni w sytuacji określonej jako Wariant I przychody ze sprzedaży nieruchomości należy kwalifikować do źródła "odpłatne zbycie nieruchomości" (art. 10 ust. 1 pkt 8 udpof).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (tekst jednolity z dnia 17 stycznia 2012 r., Dz. U. z 2012 r. poz. 361, dalej: "u.p.d.o.f.") działalność gospodarcza na gruncie u.p.d.o.f. oznacza działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9

Definicja ta odbiega od definicji działalności gospodarczej przyjętej na potrzeby podatku VAT, stąd w zakresie kwalifikacji na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych konieczne jest przeprowadzenie odrębnej analizy.

W orzecznictwie sądów wyrażony został pogląd, że nie każda czynność mająca zarobkowy charakter i podejmowana na własny rachunek będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej, lecz tylko taka, której można przypisać cechy powtarzalności (regularności, ciągłości) i profesjonalny (zorganizowany) charakter (tak NSA w wyroku z 17.6.2010, sygn. II FSK 665/09, Legalis).

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie sposób doszukać się profesjonalnego (zorganizowanego) charakteru działalności Wnioskodawczyni, gdyż:

* ich nabyciu nie towarzyszył zamiar prowadzenia działalności handlowej,

* Wnioskodawczyni nie posiada w Polsce biura, nie zatrudnia pracowników, brak jest jakichkolwiek innych przejawów zewnętrznych wskazujących na zorganizowany charakter działalności, czy świadczących o zamiarze kontynuacji działalności po wyzbyciu się majątku nabytego w drodze darowizny,

* Wnioskodawczyni nie działa jak handlowiec jej celem jest wyłącznie pozbycie się majątku prywatnego, uzyskane ze sprzedaży środki nie mają być przeznaczone na zakup innych nieruchomości, ani do prowadzenia innej działalności w Polsce,

* Wnioskodawczyni podejmuje działania zmierzające do uzyskania lepszych warunków sprzedaży (poprzez podział nieruchomości na mniejsze działki) oraz dopuszcza przystąpienie do inwestycji w zakresie uzbrojenia działek zainicjowanej przez innych współwłaścicieli, są to jednak czynności które w takim samym stopniu są charakterystyczne dla obrotu prywatnego (są one wyłącznie przejawem prawidłowego gospodarowania posiadanym mieniem). Dążenie do uzyskania korzystnej ceny ze sprzedaży jest normalnym działaniem sprzedawcy i w żaden sposób nie może być traktowany jako przejaw profesjonalnego działania. Planowane przez Wnioskodawczynię czynności są standardowymi czynnościami towarzyszącymi zbyciu nieruchomości.

Ad: 4

Zdaniem Wnioskodawczyni w sytuacji określonej jako Wariant II przychody ze sprzedaży nieruchomości należy kwalifikować do źródła "odpłatne zbycie nieruchomości" (art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f.).

Zważywszy na okoliczność, że wariant II różni się od wariantu I wyłącznie przystąpieniem Wnioskodawczyni do inwestycji w zakresie uzbrojenia działek (pozostałe elementy obu zdarzeń są tożsame), uzasadnienie własnego stanowiska w przedmiocie pytania I zachowuje aktualność.

Odnosząc się do wpływu przystąpienia Wnioskodawczyni do inwestycji w zakresie uzbrojenia działek na ocenę prawną na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych należy zauważyć, że Wnioskodawczyni nie jest inicjatorem tej inwestycji, dopuszcza jedynie możliwość, że przyłączy się do takiej inwestycji, jeżeli na jej przeprowadzenie zdecydują się właściciele sąsiednich działek.

Cechą charakterystyczną dla działalności gospodarczej jest podejmowania aktywnych działań w celu realizacji określonego celu. Sytuacja w której dana osoba przyłącza się do inicjatywy innych podmiotów i jej uczestnictwo w tej inicjatywie ogranicza się do niezbędnego minimum (sprowadzając się do ponoszenia kosztów) nie jest wystarczające aby uznać, że stanowi to okoliczność charakterystyczną dla działalności gospodarczej. Podkreślić przy tym należy, uzbrojenie nie będzie dotyczyć działki należącej do Wnioskodawczyni, której podział jest obecnie niemożliwy z uwagi na brak dostępu do drogi publicznej (uzbrojenie zostanie doprowadzone do granicy tej działki). Wnioskodawczyni zamierza bowiem ograniczyć podejmowane przez siebie czynności oraz koszty związane z posiadaniem i planowaną sprzedażą posiadanych działek do niezbędnego minimum, pomimo że środki uzyskane z sprzedaży innych działek umożliwiają jej takie działania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a cytowanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osobę, która nie posiada miejsca zamieszkania w Polsce uważa się, zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 4 ww. ustawy, dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymienione wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisaną w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Określenie "majątek nieruchomy" ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których zastosowanie mają przepisy prawa powszechnego dotyczące nieruchomości gruntowych, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, statki żeglugi śródlądowej i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego (art. 6 ust. 2 ww. Umowy).

Użycie w umowie sformułowania "może być opodatkowany" oznacza, że dochód z majątku nieruchomego jest opodatkowany w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przychody ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez osobę zamieszkałą w Niemczech podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Przy czym w myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z przedstawionego przez Wnioskodawczynię zdarzenia przyszłego wynika, że na podstawie umowy darowizny z dnia 4 lipca 2006 r. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość gruntową wraz z budynkiem mieszkalnym oraz z chlewem i oborą. Całość nieruchomości stanowi gospodarstwo rolne na które składają się trzy działki o nr 3, 42 i 439. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, część nieruchomości przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową o średniej intensyfikacji budowy, cześć pod działalność usługowo - produkcyjną, a część nieruchomości pozostaje przeznaczona na tereny zieleni oraz użytki rolne. Wnioskodawczyni nie podjęła żadnych działań mających na celu zmianę przeznaczenia wynikającego z planu zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej w Polsce, ani w Niemczech. Nie jest również podatnikiem podatku VAT w Niemczech. Wnioskodawczyni wydzieliła z ww. nieruchomości kilka działek, które w części zostały zbyte w 2013. Wnioskodawczyni planuje sprzedaż wszystkich posiadanych działek. Wnioskodawczyni nie planuje zakupu innych działek celem ich odsprzedaży - jej działania w Polsce są nakierowane wyłącznie na sprzedaż nieruchomości należących do jej majątku prywatnego.

Ponadto Wnioskodawczyni rozważa także przystąpienie do inwestycji w zakresie uzbrojenia działek, które ma objąć jedną działkę będącą jej własnością oraz działki sąsiednie, w tym uprzednio przez nią sprzedane.

Podkreślenia wymaga fakt, iż wydzielenie działek z przedmiotowej nieruchomości nie stanowiło ich nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd też czynność ta, jako czynność czysto techniczna, nie ma wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa w tym przepisie.

Analizując czy sprzedaż nieruchomości stanowi i będzie stanowić źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy sprzedaż ta nie nastąpiła oraz czy nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 5a ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem - ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zatem pojęcie działalności gospodarczej charakteryzuje się między innymi prowadzeniem tej działalności w celach zarobkowych, prowadzeniem działalności na własny rachunek, jej zorganizowaniem i ciągłością - zawodowym charakterem, uczestnictwem w obrocie gospodarczym. Dokonując oceny zakresu pojęcia działalności gospodarczej nie można nie odnieść się do zamiaru podmiotu podejmującego poszczególne czynności.

W świetle powyższego uznać należy, iż działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny.

Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem skoro z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej w Polsce, ani w Niemczech, jak również jej działania w Polsce są nakierowane wyłącznie na sprzedaż nieruchomości należących do jej majątku prywatnego, to na etapie wydawania interpretacji indywidualnej nie było podstaw do przyjmowania poglądu odmiennego. Co do zasady sprzedaż przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności nie stanowią działalności gospodarczej.

Tym samym odnosząc powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że skoro planowana sprzedaż działek (zarówno w sytuacji gdy Wnioskodawczyni przystąpi do inwestycji ich uzbrojenia, jak również nie przystąpi do inwestycji ich uzbrojenia) nie będzie miała związku z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą (wedle informacji przedstawionych przez Wnioskodawczynię), to sprzedaż ta mogłaby być dla Wnioskodawczyni źródłem przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodem z odpłatnego bycia nieruchomości i praw określonych w tym przepisie, o ile zostałaby dokona w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowych nieruchomości lub praw.

Ponieważ jednak w przedmiotowej sprawie sprzedaż nastąpiła/nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości i praw, to sprzedaż ta w świetle okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawczynie i przyjętych za podstawę orzekania przez tut. Organ, nie będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni źródła przychodu, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym należy zastrzec, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest ustalanie, czy sprzedaż działek wypełnia znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem stanowi to domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Płocku Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.