IPPB1/415-523/07-2/ES - Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na organizację konferencji i reklamy firmy oraz usługę cateringową?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2007 r. (data wpływu 21 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację konferencji i reklamy firmy oraz usługę cateringową

W dniu 21 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację konferencji i reklamy firmy oraz usługę cateringową.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna na podstawie wpisu do ewidencji: handel hurtowy i detaliczny artykułami elektrycznymi i elektrotechnicznymi. Strona prowadzi księgi rachunkowe i jest podatnikiem podatku VAT.

W dniu 16 listopada 2007 r. odbyła się konferencja poświęcona 15-leciu istnienia firmy X, kładąc głównie nacisk na reklamę firmy, wskazanie jej pozycji na rynku i oferowanych towarów w sprzedaży. Zorganizowanie konferencji zostało zlecone firmie zajmującej się organizowaniem takich imprez, która poniosła koszty związane z zakupem materiałów reklamowych: torby papierowe z logo firmy X, zaproszenia z logo firmy, ulotki, foldery przedstawiające firmę i jej produkty oraz catering. Każdy z uczestników konferencji otrzymał torbę w ww. materiałami.

Firma wystawiła wnioskodawcy fakturę VAT o następującej treści:

Na ww. konferencję zaproszeni byli: dostawcy, których towary były reklamowane, znajdujące się w ofercie sprzedaży PHU X, odbiorcy: instalatorzy, podwykonawcy, projektanci oraz redaktorzy gazet lokalnych, pracownicy bez osób towarzyszących. Na konferencję przybyło 210 osób, co jest potwierdzone listą obecności.

W czasie trwania konferencji postawione były banery reklamujące firmę i towary będące w ofercie sprzedaży. Odbył się również pokaz nowych towarów, które od niedawna są w ofercie sprzedaży.

Całość konferencji prowadził konferansjer. Na koniec goście zostali poczęstowani posiłkiem podanym przez firmę cateringową.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy w kwestii pytania Nr 1 w stanie prawnym obowiązującym od stycznia 2007 r. zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji w szczególności usług gastronomicznych, zakup żywności i napojów. Natomiast koszty reklamy uważa się za koszty uzyskania przychodów w pełnej wysokości. Konferencja, która została zorganizowana w dniu 16 listopada 2007 r. miała na celu zachęcenie klientów do zakupu towarów oraz zareklamowanie samej firmy z zaznaczeniem, że jest na rynku od 15 lat, więc jest wiarygodnym partnerem handlowym.

W związku z powyższym wnioskodawca uważa, że poniesione koszty na zorganizowanie tej konferencji z okazji 15-lecia firmy, połączonej z reklamą oferowanych towarów oraz usługa cateringowa stanowią koszty uzyskania przychodów, gdyż są kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów.

Odpowiedź na pytanie pierwsze stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej.

Wniosek spółki w zakresie pytania drugiego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do katalogu kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wobec braku w przepisach podatkowych definicji pojęć reprezentacji oraz reklamy, należy posłużyć się wykładnią językową.

Pod pojęciem reprezentacji rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. S.D (Wydawnictwo Naukowe PWN; W 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przyjąć należy, iż reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością, w celu wywołania dobrego wrażenia. Obejmuje ona swym pojęciem działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych pomiędzy podmiotami gospodarczymi. W określeniu "reprezentacja" mieści się więc takie działanie podatnika, które ma na celu stworzenie (utrwalenie) właściwego wizerunku firmy.

Reklamą jest "działanie polegające na zachęcaniu potencjalnych klientów do zakupu określonych towarów i usług" Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego pod redakcją prof. S.D (Wydawnictwo Naukowe PWN; W 2007). Za reklamę należy więc uznać rozpowszechnianie informacji o danym towarze, w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu. Reklama polega na rozpowszechnianiu informacji o zaletach i wartościach towarów, miejscach ich nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś, prezentowaniu danego towaru, danej usługi, marki, cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych czy nawet prowokujących, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu lub korzystania z usługi.

Uzasadnienie Wnioskodawcy sprowadza się do stwierdzenia, że konferencja miała na celu zachęcenie klientów do zakupu towarów oraz zareklamowanie samej firmy z zaznaczeniem, że jest na rynku od 15 lat, więc jest wiarygodnym partnerem handlowym.

Uzasadnienie to nie może stanowić podstawy uznania przedmiotowych wydatków za reklamę.

Ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na zorganizowanie konferencji będą sprzyjać tworzeniu oraz utrwaleniu pozytywnego wizerunku firmy na zewnątrz, a zatem wpływać będą niewątpliwie na lepsze jej postrzeganie i utrwalanie jej pozytywnego obrazu.

W świetle powyższych definicji wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zorganizowanie konferencji i zakup usługi cateringowej bezwzględnie mieszczą się w definicji reprezentacji.

Jednocześnie należy dodać, że do kosztów uzyskania przychodu zaliczyć będzie można wydatki związane z wydrukowaniem folderów i katalogów reklamowych z logo firmy, a także zakup gadżetów reklamowych z logo firmy. Jednak w przypadku gadżetów reklamowych z zamieszczonym logo firmy należy dodać, że tylko wydatki ponoszone na gadżety lub upominki o niskiej wartości jednostkowej oznaczone logo firmy lub logo produktu (np. długopisy, breloczki, czapeczki), wręczane kontrahentom bądź potencjalnym kontrahentom mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, stwierdzić należy, iż wydatek na organizację konferencji i usługę cateringową na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, natomiast wydatki Wnioskodawcy poniesione na reklamę firmy, tj. wydatki związane z wydrukowaniem toreb papierowych, zaproszeń z logo firmy, ulotek, folderów reklamowych, a także zakup innych gadżetów reklamowych z logo firmy będą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Końcowo zauważyć należy, iż w przedmiotowej sprawie, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, tut. Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby, że dokonanie danej czynności spełnia znamiona reklamy, czy też reprezentacji. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.