IPPB1/415-476/09-2/MT - Zaliczenie do kosztów działalności gospodarczej zapłaconych odsetek od zaciągniętego kredytu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2009 r. (data wpływu 25 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów działalności gospodarczej zapłaconych odsetek od zaciągniętego kredytu - jest prawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów działalności gospodarczej zapłaconych odsetek od zaciągniętego kredytu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W styczniu 2008 r., Wnioskodawca oraz jego żona kupili w W. do majątku objętego wspólnością ustawową, lokal mieszkalny wraz z przynależnościami oraz związanym z nim udziałem w nieruchomości wspólnej. W maju 2008 r., Wnioskodawca oraz jego żona kupili, do majątku objętego wspólnością ustawową udział we współwłasności lokalu niemieszkalnego - garażu wielostanowiskowego związanego z lokalem mieszkalnym, o którym mowa w poprzednim zdaniu. Przedmiotowe zakupy zostały sfinansowane kredytem bankowym zaciągniętym przez małżonków prywatnie, tj. nie w ramach działalności gospodarczej. Spłata kredytu rozłożona została na 344 raty, składające się z części kapitałowej i odsetkowej, przy czym pierwsza rata zapłacona została już w marcu 2006 r., jako że płatności za lokal mieszkalny przynależności udział w nieruchomości wspólnej oraz udział w lokalu niemieszkalnym - garażu wielostanowiskowym (dalej łącznie zwanymi: "Przedmiotem.") dokonywane były na długo przed zawarciem aktów notarialnych przenoszących ich własność. Płatności te finansowane były właśnie z kredytu mieszkaniowego udzielonego przez Bank. umową z dnia 3 czerwca 2006. W dniu 7 lutego 2006 r. Wnioskodawca i jego małżonka zawarli z przyszłym sprzedającym umowę przyrzeczenia sprzedaży Przedmiotu.

Od czerwca 2009 r. Wnioskodawca wraz z małżonką wynajęli Przedmiot na okres 24 miesięcy innej osobie fizycznej na cele mieszkaniowe. Całość dochodów z wynajmu rozliczana jest podatkowo przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej, opodatkowanej wg zasad przewidzianych w art. 30c Ustawy. W czerwcu 2009 r., Wnioskodawca wprowadził Przedmiot do ewidencji środków trwałych. Przychody z wynajmu dokumentowane są fakturami VAT (stawka VAT: zw.). Żona Wnioskodawcy posiada w firmie męża status osoby współpracującej.

Wnioskodawca oraz jego żona, ani razem, ani żadne z nich z osobna, w związku z zakupem Przedmiotu nie korzystali z ulg podatkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy odsetki przypadające na raty kredytu, zaciągniętego na zakup Przedmiotu, zapadalne po 31 maja 2009 r. stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy odsetki przypadające na raty kredytu, zaciągniętego na zakup Przedmiotu, zapadalne po 31 maja 2009 r. stanowią niego koszt uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Odsetki stanowią koszt kredytu, kredyt zaś został zaciągnięty w związku z zakupem Przedmiotu. Od czerwca 2009 r., Przedmiot stanowi źródło przychodów, a zatem odsetki związane ze spłatą kredytu stanowią koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodów. Ponadto, zachowanie/zabezpieczenie Przedmiotu (źródła przychodów) zależne jest m.in. od spłaty kolejno zapadalnych rat kredytu, składających się z części odsetkowej i kapitałowej. Zaprzestanie spłacania rat kredytowych łatwo mogłoby doprowadzić do utraty lub naruszenia tego źródła przychodów na skutek działań banku (kredytodawcy).

Odsetki od kredytu nie są zasadniczo wymienione w art. 23 Ustawy. Mając jednak na uwadze treść art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) oraz art. 23 ust. 1 pkt 32 Ustawy Wnioskodawca uważa, że warunkiem zaliczenia przedmiotowych odsetek do kosztów uzyskania przychodów jest ich rzeczywista zapłata lub kapitalizacja.

Mając na względzie treść art. 22g ust 3 Ustawy Wnioskodawca uważa, że przedmiotowe odsetki od kredytu mogą stanowić koszt uzyskania przychodów począwszy od czerwca 2009 r., tj. od momentu wprowadzenia Przedmiotu do ewidencji środków trwałych. Odsetki zapłacone wcześniej zwiększają bowiem wartość początkową Przedmiotu i staną się kosztem uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.

Wnioskodawca wskazuje, że wyżej zaprezentowane stanowisko znajduje potwierdzenie w wiążących interpretacjach wydanych przez: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (pismo z 17 grudnia 2008 r., Nr IPPB1/415-1166/08-2/EC), Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (pismo z dnia 21 lipca 2008 r., Nr IBPB1/415-338/08/KB (/04/08/KAN-5 105/05/08)).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b. Przy czym, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia (art. 22g ust. 1 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy, nie stanowią również kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Stosownie natomiast do art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uzależniają również możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na spłatę odsetek od pożyczek (kredytów) przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu.

Warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów, odsetek od kredytu jest fakt ich zapłacenia oraz istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 tej ustawy. Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma więc faktyczne przeznaczenie kredytu, a nie treść umowy kredytowej zawartej z bankiem. Istotne dla oceny, czy ponoszone wydatki spełniają kryterium związku z uzyskiwanym przychodem z działalności gospodarczej, jest np. to, czy składniki majątku nabyto do majątku przedsiębiorstwa, co znajduje odzwierciedlenie w ewidencji środków trwałych. Oznacza to, że nie można odmówić prawa do zaliczenia w koszty zapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego na imię i nazwisko podatnika np. na cel mieszkaniowy, w sytuacji gdy wykaże on związek pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem (art. 22 ust. 1 ww. ustawy).

Z powyższego wynika, iż aby odsetki od kredytu mogły stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, zaciągnięty kredyt musi pozostawać w związku z uzyskiwanymi przez wnioskodawcę z tego źródła przychodami a odsetki od kredytu muszą zostać faktycznie zapłacone i nie zwiększać kosztów inwestycji. Przy czym w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, z uwagi na fakt, iż zakupione: lokal mieszkalny, przynależności, udział w nieruchomości wspólnej oraz udział w lokalu niemieszkalnym - garażu wielostanowiskowym zostały przeznaczone na potrzeby prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej i zaliczone do środków trwałych tej działalności, bez znaczenia pozostaje fakt, iż uzyskany kredyt jest kredytem mieszkaniowym a wnioskodawca otrzymał go jako osoba fizyczna a nie podmiot gospodarczy.

Należy zatem stwierdzić, iż na gruncie przedmiotowej sprawy:

Jednakże należy zaznaczyć, iż to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia faktu, że pobrane środki (kredyt) zostały przeznaczone na cel związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, iż poniesione wydatki na spłatę odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości zapłacone po wprowadzeniu przedmiotowych nieruchomości do ewidencji środków trwałych stanowią koszt uzyskania przychodów działalności gospodarczej.

W odniesieniu do powołanych przez wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.