IPPB1/415-455/11-2/JB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-455/11-2/JB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2011 r. (data wpływu 13 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W X i XI 2005 r. małżonkowie na zasadzie wspólnoty majątkowej zakupili 2 działki, na których został wybudowany budynek mieszkalny z częścią usługową. Powierzchnia zabudowy całej nieruchomości - 272,7 m 2, w tym powierzchnia użytkowa część usługowo-handlowa - 183,5 m 2, powierzchnia użytkowa mieszkalna 174,0 m 2. Parter nieruchomości przeznaczony jest na działalność usługowo-handlową, natomiast poddasze - na część mieszkalną, gdzie mieszka podatnik wraz z rodziną. W części lokalu usługowo-handlowego Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług fryzjerskich, pozostała część przeznaczona jest na wynajem.

Prowadzona działalność gospodarcza rozliczana jest na zasadzie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Budynek mieszkalny z częścią usługową nie został naniesiony do ewidencji środków trwałych podatnika, nie była naliczana amortyzacja.

W dniu 26 kwietnia 2011 r. nieruchomość została sprzedana w drodze aktu notarialnego. Małżonkowie pieniądze otrzymane w wyniku sprzedaży nieruchomości w pierwszej kolejności przeznaczą na spłatę zadłużenia widniejącego na niej, część przeznaczą na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych rodziny (w określonym terminie muszą nieruchomość opuścić), pozostałą część przeznaczą na zakup gruntu pod budowę innego lokalu pod działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą nieruchomości Wnioskodawczyni powinna zapłacić 10% podatku, o którym mowa w art. 12 ust. 10 pkt 3 od całej powierzchni, czy od powierzchni przeznaczonej na część usługowo-handlową. Czy uzyskany przychód ze sprzedaży nieruchomości stanowi przychód Wnioskodawczyni z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawczyni zgodnie z dokumentacją techniczną nieruchomość w części jest przeznaczona na działalność usługowo-handlową, z której Wnioskodawczyni uzyskiwała przychód z racji prowadzenia działalności gospodarczej. Pozostała część stanowi część mieszkalną, gdzie Wnioskodawczyni mieszka wraz z rodziną. Ta część nieruchomości przeznaczona jest na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni i jej rodziny. Przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości w części Wnioskodawczyni przeznaczy na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych Jej rodziny. Przychodem w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni jest świadczenie usług fryzjerskich w części lokalu usługowo-handlowego oraz z tytułu wynajmu pozostałej części lokalu usługowo-handlowego. W związku z powyższym, opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 10% podlega przychód z tytułu sprzedaży użytkowej - usługowo-handlowej części a nie całość nieruchomości.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Zasady opodatkowania przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym reguluje art. 12 ust. 10 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku odpłatnego zbycia praw majątkowych lub nieruchomości będących:

1.

środkami trwałymi,

2.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym, jest niższa niż 1.500 zł,

3.

wartościami niematerialnymi i prawnymi,

* ujętych w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w pkt 2 oraz spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie, nieujętych w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych w pozarolniczej działalności gospodarczej - bez względu na okres ich nabycia - ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 10% uzyskanego przychodu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z pozarolniczej działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności, i dniem jego zbycia nie upłynęło sześć lat.

Dodatkowo wskazać należy, iż ustawodawca zobowiązuje podatników opodatkowanych ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych do prowadzenia wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy oraz spółki, których wspólnicy są opodatkowani w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, są obowiązani posiadać i przechowywać dowody zakupu towarów, prowadzić wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ewidencję wyposażenia oraz, odrębnie za każdy rok podatkowy, ewidencję przychodów, zwaną dalej "ewidencją", z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a.

Zasady prowadzenia wykazu, o którym mowa zostały określone w § 14 i § 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. Nr 219, poz. 1836 z późn. zm.), które zostało wydane na podstawie delegacji zawartej w art. 16 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy opodatkowani ryczałtem, co do zasady, nie dokonują odpisów amortyzacyjnych. Mimo to mają obowiązek ewidencjowania wykorzystywanych dla celów działalności gospodarczej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Obowiązek ten uzasadniony jest przede wszystkim faktem odrębnego opodatkowania przychodów ze sprzedaży tych składników majątku.

Przez środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne należy rozumieć składniki majątkowe, o których mowa w art. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym również budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie (art. 22a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Będą to zarówno składniki majątkowe podlegające amortyzacji, jak i te które amortyzacji nie podlegają.

Natomiast przepis § 14 ust. 5 ww. rozporządzenia zawiera enumeratywnie wymienione składniki majątku podatnika, które nie są przedmiotowym wykazem objęte. W myśl tego przepisu, nie podlegają objęciu wykazem budynki mieszkalne, lokale mieszkalne i własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, których wartość początkową ustala się zgodnie z art. 22g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym.

W tym miejscu należy wskazać na przepis zawarty w pkt 2 objaśnień wstępnych Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), który stanowi, iż budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych.

W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

O zaliczeniu budynku do właściwej podgrupy i rodzaju decyduje jego przeznaczenie oraz związana z tym konstrukcja i wyposażenie, a nie sposób użytkowania, który w praktyce bywa czasem niezgodny z przeznaczeniem. O zmianie pierwotnego przeznaczenia na stałe decyduje każdorazowo wykonanie odpowiednich robót budowlano - adaptacyjnych. W przypadku budynków (lokali) o różnych przeznaczeniach o zaliczeniu obiektu do właściwej podgrupy i rodzaju decyduje główne jego przeznaczenie.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane przepisy, stwierdzić należy, iż z uwagi na wykorzystywanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotowej nieruchomości - budynku niemieszkalnego - jego odpłatne zbycie stanowi u Wnioskodawczyni w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 12 ust. 10 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, tj. 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl