IPPB1/415-433/13-2/AM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 czerwca 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-433/13-2/AM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2013 r. (data wpływu 15 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu Usług informatycznych, konsultacji związanych z oprogramowaniem. Jestem wspólnikiem spółki komandytowej, zwanej dalej "Spółką". W Spółce występuje jeden komplementariusz - osoba prawna natomiast pozostali Wspólnicy (6), w tym Wnioskodawca, są komandytariuszami. Wszyscy komandytariusze to osoby fizyczne. Przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług informatycznych, doradztwa w zakresie oprogramowania. W umowie Spółki określono sposób podziału zysku wykazanego przez Spółkę między komplementariusza i poszczególnych komandytariuszy Spółki. Niezależnie od bycia Wspólnikiem w Spółce Wnioskodawca zamierza odpłatnie świadczyć na rzecz Spółki usługi Informatyczne. Usługi te byłyby świadczone na podstawie stosownej umowy cywilnoprawnej zawartej między Spółką a Wnioskodawca. Świadczenie usług Informatycznych odbywałoby się w ramach prowadzonej przeze niego indywidualnej działalności gospodarczej (w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej).

W związku z tym w relacjach ze Spółką Wnioskodawca będzie występować, jako odrębny podmiot gospodarczy (posiada odrębny od Spółki numer REGON, NIP). Za wykonywane na rzecz Spółki usługi informatyczne Wnioskodawca będzie otrzymywać od Spółki wynagrodzenie, zwane dalej "Wynagrodzeniem". Świadczone na rzecz Spółki usługi będą dokumentowane wystawianymi przez Wnioskodawcę fakturami VAT. Wynagrodzenie będzie zaliczał do przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Na podobnej zasadzie usługi informatyczne na rzecz Spółki byłyby świadczone przez pozostałych pięciu Wspólników Spółki będących osobami fizycznymi i prowadzącymi w tym zakresie własne, indywidualne działalności gospodarcze. Pozostali Wspólnicy obciążaliby Spółkę wynagrodzeniem (dalej "Wynagrodzenie Wspólnika) za wykonane na jej rzecz usługi informatyczne i wystawialiby na Spółkę faktury VAT. Każdy ze wspólników kwotę swojego wynagrodzenia wspólnika zaliczałby do przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca zaznacza, ze żaden ze Wspólników nie jest moim małżonkiem ani dzieckiem Związek małżeński nie łączy też poszczególnych Wspólników. Żaden ze Wspólników nie jest osobą małoletnią.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy odpowiednia część wynagrodzenia, wynikająca z zasad podziału zysku w Spółce, może być uznana przez Wnioskodawcę za koszt uzyskania przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Przykładowo, jeśli miałby 10% udziału w zyskach Spółki, to czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 10% Wynagrodzenia.

2.

Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpowiednią część wynagrodzenia Wspólnika, wynikającą z zasad podziału zysku w Spółce. Przykładowo, jeśli Wnioskodawca miałbym 10% udziału w zyskach Spółki, to czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 10% wynagrodzenia Wspólnika.

Zdaniem Wnioskodawcy odpowiednia część wynagrodzenia, wynikająca z zasad podziału zysku w spółce, może być uznana przez niego za koszt uzyskania przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca uważa również, że może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpowiednią część wynagrodzenia Wspólnika, wynikającą z zasad podziału zysku w Spółce.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy PIT przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z kt6 rych dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy PIT. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1a, przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy RIT, lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c (a więc tych, którzy wybrali liniową metodę opodatkowania), nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy PIT.

Stosownie zaś do art. 8 ust. 2 ustawy PIT, zasady wyrażone w art. 8 ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat, a także do ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Z przytoczonych powyżej regulacji jednoznacznie wynika, że osobowe spółki prawa handlowego, w tym spółka komandytowa, na gruncie podatku dochodowego, nie są podatnikami. Podatnikami są wyłącznie wspólnicy spółek osobowych. W związku z tym, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy PIT, Spółka nie będzie uznawana za podatnika podatku dochodowego (jest ona transparentna podatkowo). Podatnikami podatku dochodowego będą poszczególni wspólnicy Spółki, w tym Wnioskodawca. Przychody uzyskiwane w związku z prowadzeniem działalności przez Spółkę, jak i koszty ich uzyskania, dzielone są między poszczególnych wspólników Spółki (w tym między i Wnioskodawcę) przy uwzględnieniu proporcji odpowiadającej udziałowi w zysku Spółki. W związku z tym, Wnioskodawca uważa, że każdy wspólnik (również on) ma prawo do wykazywania - jako kosztu uzyskania przychodów - odpowiedniej części kosztów ponoszonych przez Spółkę w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej. Z art. 22 ust. 1 ustawy PIT wynika, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy PIT.

W przedmiotowym stanie faktycznym wydatek w postaci Wynagrodzenia Wspólnika, czy też jego Wynagrodzenia pozostaje w bezpośrednim związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę. Ma, zatem wpływ na osiągany przez Wnioskodawcę przychód z tytułu udziału w zyskach Spółki. Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest, bowiem świadczenie usług informatycznych na rzecz klientów zewnętrznych. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że zarówno jego wynagrodzenie jak wynagrodzenie wspólnika będzie pozostawać w związku przyczynowym z przychodem uzyskiwanym przez Wnioskodawcę, jako wspólnika Spółki. Będzie miał, zatem możliwość zaliczenia odpowiedniej części Wnioskodawcy, jak i wynagrodzenia wspólnika ustalonej przy uwzględnieniu posiadanego udziału w zysku Spółki do kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wynagrodzenie wspólnika ani jego wynagrodzenie nie zostało wyłączone z kosztów uzyskania przychodów w art. 23 ust. 1 ustawy PIT.

W szczególności - w odniesieniu do wynagrodzenia Wnioskodawcy nie znajdzie zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy PIT. Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej także małżonków oraz małoletnich dzieci wspólników. Wnioskodawca uważa, że z uwagi na formę, jaką przybierze współpraca gospodarcza pomiędzy nim a Spółką (współpraca dwóch niezależnych podmiotów gospodarczych) nie można uznać, że wynagrodzenie Wnioskodawcy stanowi "wartość własnej pracy podatnika". Raz jeszcze pragnie podkreślić, że relacje, jakie będą łączyć Spółkę i Wnioskodawcę, to relacje pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami gospodarczymi, za czym przemawia dodatkowo okoliczność, że Wnioskodawca będzie wystawiał Spółce faktury VAT. Nie można, zatem uznać, że świadczenie usług w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej stanowić będzie "pracę własną", o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy PIT.

Z uwagi na powyższe należy uznać, że wynagrodzenie Wnioskodawcy może być kosztem uzyskania przychodu związanym z prowadzeniem działalności przez Spółkę. Skoro natomiast Spółka nie jest odrębnym podatnikiem, gdyż podatnikami są jej wspólnicy, to koszt ten może być rozliczony prze każdego wspólnika w tym również i Wnioskodawcy, proporcjonalnie do udziału w zysku Spółki.

Wnioskodawca wskazuje na rozstrzygnięcia organów podatkowych, które zapadły na tle omawianych wyżej przepisów ustawy PIT. Organy podatkowe potwierdziły stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku.

Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji z dnia 21 października 2010 r. znak IPPB1/415-785/10-2/AM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w piśmie z dnia 23 czerwca 2009 r. znak ILPBI/415-420/09-2/IM Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 21 kwietnia 2009 r. znak ILPB1/415-136/09-2/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w Interpretacji z dnia 17 maja 2010 r. znak IBPB1/415-237/10/ZK. Przy rozpatrywaniu tego wniosku powinny również zostać wzięte pod uwagę:

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 czerwca 2010 r. znak ITPB1/415-271/10/WM

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 czerwca 200w r., znak ITPB1/415-310/09/DP

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 25 maja 2009 r., znak ITPB1/415-217/09/PSZ

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 19 lutego 200g r., znak ITPB1/415-713/08/HD

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 listopada 2009 r., znak ILPB1/415-940/09-2/AMN

* Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 22 września 2008 r. znak ILPB1/415-449/08 2/AG

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 kwietnia 2008 r., znak IBPB1/415-67/08/KB

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 listopada 2007 r., znak IPPB1/41 5-288/07-2/AJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002, r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl