IPPB1/415-410/09-2/ES

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-410/09-2/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2009 r. (data wpływu 1 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu darowizny przekazanej na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu darowizny przekazanej na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która w 2009 r. uzyskuje przychody z tytułu prowadzenia indywidualnej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz z tytułu usług wykonywanych na podstawie umów o dzieło, które to umowy nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Potencjalnie Wnioskodawca może w 2009 r. uzyskać również przychody z tytułu umowy o pracę lub z tytułu umów zlecenia zawartych poza prowadzoną działalnością gospodarczą.

Dochody uzyskiwane z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej są przez Wnioskodawcę opodatkowywane na zasadach określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej u.p.d.o.f.). Dochody z tytułu usług wykonywanych z umów o dzieło Wnioskodawca opodatkowuje natomiast na zasadach określonych w art. 27 u.p.d.o.f. Potencjalne przychody Wnioskodawcy z tytułu umowy o pracę lub z tytułu umowy zlecenia zawartej poza prowadzoną działalnością gospodarczą będą również opodatkowywane przez niego na zasadach określonych w art. 27 u.p.d.o.f.

W 2009 r. Wnioskodawca zamierza dokonać darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą o której mowa w art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy darowizna, którą Wnioskodawca zamierza dokonać na kościelną działalność charytatywno - opiekuńczą o której mowa w art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej będzie w całości podlegała wyłączeniu z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych...,

2.

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia w pełnej wysokości darowizny, którą zamierza dokonać na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą od dochodu uzyskanego przez niego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, opodatkowanego na zasadach określonych w art. 30c u.p.d.o.f..,

3.

Czy w przypadku, gdyby Wnioskodawca nie mógł odliczyć w pełnej wysokości darowizny, którą zamierza dokonać na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą od dochodu uzyskanego przez niego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, opodatkowanego na zasadach określonych w art. 30c u.p.d.o.f., będzie on uprawniony do odliczenia tej darowizny (w pełnej wysokości) od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 27 u.p.d.o.f., uzyskiwanych przez niego, poza równocześnie prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną na zasadach określonych w art. 30c u.p.d.o.f..,

4.

W jaki sposób Wnioskodawca powinien wykazać odliczenie darowizny, którą zamierza dokonać na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą od dochodu uzyskanego przez niego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, opodatkowanego na zasadach określonych w art. 30c u.p.d.o.f. w zeznaniu rocznym za 2009 rok.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy darowizna, którą zamierza on dokonać na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą o której mowa w art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej będzie w całości podlegała wyłączeniu z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, przy założeniu, że kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie jej odbioru oraz - w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność.

Powyższe stanowisko jest uzasadnione z uwagi na treść art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z którym "darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym i podatkiem wyrównawczym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz - w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność. W odniesieniu do darowizn na inne cele mają zastosowanie ogólne przepisy podatkowe."

Brzmienie art. 55 ust. 1 powyższej ustawy wyraźnie wskazuje bowiem, iż w przypadku spełnienia zawartych w nim przesłanek (przekazania darowizny na kościelną działalność charytatywno opiekuńczą oraz otrzymania pokwitowania odbioru i sprawozdania w terminie 2 lat od dnia przekazania darowizny), darowizna jest wyłączona w całości z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym i to na podstawie tego przepisu.

Należy przy tym podkreślić, iż w chwili obecnej niekwestionowane jest, iż przepis art. 55 ust. 7 wskazanej powyżej ustawy ma charakter przepisu szczególnego w stosunku do unormowań zawartych w przepisach u.p.d.o.f. (a w szczególności w stosunku do art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a) u.p.d.o,f.), przez co w stosunku do darowizn wskazanych w tym przepisie nie znajdują zastosowania limity odliczenia wskazane w ustawach podatkowych (por. m.in. uchwałę NSA w Warszawie z dnia 14 marca 2005 r., FPS 5/04 oraz postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Mokotów z dnia 8 maja 2006 r., 1433NL/LF/ll/415-31/06/EK).

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do odliczenia od dochodu uzyskanego przez niego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, opodatkowanego na zasadach określonych w art. 30c u.p.d.o.f. w pełnej wysokości darowizny, którą zamierza dokonać na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą. Powyższe stanowisko znajduje uzasadnienie z uwagi na fakt, iż art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej jest przepisem szczególnym w stosunku do unormowań zawartych w przepisach u.p.d.o.f. i jako taki ma pierwszeństwo przed tymi unormowaniami (por. uchwałę NSA w Warszawie z dnia 14 marca 2005 r., FPS 5/04). Tym samym prawo podatnika do odliczenia od dochodu w pełnej wysokości darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą przysługuje z mocy samego art. 55 ust. 7 powyżej wskazanej ustawy (a nie z mocy przepisów u.p.d.o.f.) i na warunkach w tym przepisie wskazanym (tzn. przy spełnieniu zawartych w nim przesłanek)

Mając powyższe na uwadze nie może być wątpliwości, iż skoro przepis art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej nie wprowadza ograniczenia możliwości stosowania zawartego w nim uprawnienia tylko do określonych grup podatników podatku dochodowego lub określonych dochodów, uprawnienie to przysługuje wszystkim podatnikom podatku dochodowego i od wszystkich rodzajów dochodów. W szczególności nie może być wątpliwości, iż uprawnienie, o którym mowa w art. 55 ust. 7 wskazanej powyżej ustawy przysługuje również osobom fizycznym uzyskującym dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, opodatkowane na zasadach określonych w art. 30c upd.o.f. i to również w stosunku do tych dochodów. Odmienna interpretacja nie tylko nie znajdowałaby oparcia w literalnym brzmieniu art. 55 ust. 7 wskazanej powyżej ustawy, ale prowadziłaby do kwestionowania powszechnie przyjmowanej wykładni tego przepisu jako lex specialis w stosunku do unormowań up.d.of. oraz wprowadzałaby pozaustawowe kryterium jego zastosowania, uznając (wbrew jego treści), iż przepis ten znajduje zastosowanie tylko do niektórych grup podatników i tylko do niektórych dochodów.

Ad 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdyby nie mógł on odliczyć od dochodu uzyskanego przez niego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, opodatkowanego na zasadach określonych w art. 30c u.p.d.o.f, w pełnej wysokości darowizny, którą zamierza dokonać na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą będzie on uprawniony do odliczenia tej darowizny od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 27 u.p.d.of., uzyskiwanych przez niego, poza prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną na zasadach określonych w art. 30c u.p.d.o.f.

Powyższe stanowisko jest uzasadnione co najmniej z dwóch powodów.

Po pierwsze, jak szczegółowo uzasadnione zostało to powyżej, prawo do odliczenia od dochodu w pełnej wysokości darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą przysługuje z mocy samego art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej który to przepis nie ogranicza tego uprawnienia ani do określonych podatników podatku dochodowego ani do określonego rodzaju dochodów. Tym samym nie może być wątpliwości, iż osoba fizyczna uzyskująca dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowane na zasadach określonych w art. 30c u.p.d.o.f. jak też dochody poza taką działalnością opodatkowane na zasadach określonych w art. 27 u.p.d.o.f. może odliczyć w pełnej wysokości darowiznę na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 27 u.p.d.o.f., nawet gdyby nie mogła dokonać takiego odliczenia od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c u.p.d.o.f.

Po drugie wreszcie należy zaznaczyć, iż żaden przepis u.p.d.o.f nie wprowadza zakazu odliczenia w pełnej wysokości darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 27 u.p.d.o.f., w przypadku jednoczesnego uzyskiwania dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c u.p.d.o.f.

Ad. 4.

Zdaniem Wnioskodawcy odliczenie darowizny którą zamierza dokonać na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą od dochodu uzyskanego przez niego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, opodatkowanego na zasadach określonych w art. 30c u.p.d.o.f. powinien wykazać poprzez dokonanie odpowiedniego umniejszenia podstawy obliczenia podatku dokonane w zeznaniu rocznym złożonym na formularzu PIT-36L oraz dołączenie do tego zeznania (na odrębnej karcie) wyjaśnień, iż umniejszenie podstawy obliczenia podatku nastąpiło w wyniku dokonania darowizny, o której mowa w art. 55 ust. 7 ustawy z dnia z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej. Powyższe stanowisko jest uzasadnione z uwagi na fakt, iż w formularzu PIT -36L nie została przewidziana rubryka pozwalająca na wykazanie odliczenia przedmiotowej darowizny natomiast formularz PIT-O, który taką rubrykę zawiera nie jest załącznikiem do formularza PIT-36L. Wnioskodawca nadmienia przy tym, iż obowiązujące formularze zeznań rocznych nie mają mocy prawotwórczej przez co z faktu, iż nie zawierają one określonych rubryk nie można wywodzić braku możliwości skorzystania z określonego uprawnienia.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 30c ust. 1 tej ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d i art. 44 ust. 4, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku

W myśl art. 30c ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2, 3, 3a i 5, art. 24 ust. 1 i 2i 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszać o składki na ubezpieczenie społeczne określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a). Wysokość składek ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Natomiast zgodnie z treścią art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b) ww. ustawy podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu m.in. kwot z tytułu darowizn przekazanych na cele kultu religijnego, w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu.

Stosownie do art. 26 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 9 nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty stanowiącej 6% dochodu, z tym że odliczeniu nie podlegają darowizny poniesione na rzecz:

1.

osób fizycznych,

2.

osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.

Należy w tym miejscu odwołać się do treści przepisów art. 26 ust. 6d i ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które odnoszą się do sposobu dokumentowania wydatków na cele wymienione w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. m.in. darowizn przekazanych na cele kultu religijnego.

Stosownie do treści art. 26 ust. 6d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przepis art. 26 ust. 7 niniejszej ustawy, określający formę udokumentowania darowizn, stosuje się odpowiednio do darowizn odliczanych na podstawie odrębnych ustaw, a tym samym ma on zastosowanie do darowizn z przeznaczeniem na działalność charytatywno-opiekuńczą kościoła dokonanych w trybie ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 z późn. zm.).

Z uwagi na powyższe, stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość wydatków na cele określone w art. 26 ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Jednakże w przypadku odliczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 9 odliczenie stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana:

1.

dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego,

2.

oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.

Natomiast, stosownie do postanowień ustaw regulujących stosunek Państwo - Kościół, unormowania dotyczące darowizn na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą stanowią przepisy szczególne w odniesieniu do regulacji zawartej w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym i podatkiem wyrównawczym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz - w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność.

W związku z powyższym darowizny na działalność charytatywno-opiekuńczą prowadzoną przez kościelne osoby prawne są w całości wyłączone z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych (podlegają odliczeniu w pełnej wysokości bez ograniczeń).

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe i przytoczone przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż przewidziana w art. 26 ust. 1 ww. ustawy możliwość określonego pomniejszenia dochodu do opodatkowania między innymi o darowizny (art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), w tym także na cele charytatywne, nie dotyczy osób, które wybrały opodatkowanie tzw. podatkiem liniowym. Wynika to z brzmienia ww. art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, skoro ww. ustawa nie przewiduje możliwości odliczania darowizn przy wybranej przez Wnioskodawcę formie opodatkowania (podatek liniowy), to art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1989 r. Nr 29, poz. 154 z późn. zm.) - będący przepisem szczególnym do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zwłaszcza do art. 26 tej ustawy - stanowiący o wyłączeniu z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym darowizn przekazywanych na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą, nie ma w tym przypadku zastosowania.

Wnioskodawca może natomiast odliczyć od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w pełnej wysokości darowiznę dokonaną na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą, do wysokości dochodu osiągniętego w roku podatkowym opodatkowanego według zasad ogólnych.

Warunkiem koniecznym do spełnienia wyłączenia darowizny pieniężnej z podstawy opodatkowania jest dokonanie wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego z przeznaczeniem na działalność charytatywno-opiekuńczą kościoła oraz spełnienie przez darczyńcę łącznie dwóch przesłanek, tj. posiadanie pokwitowania odbioru darowizny oraz sprawozdania dotyczącego jej przeznaczenia.

W związku, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje możliwości odliczania darowizn przy wybranej przez Wnioskodawcę formie opodatkowania (art. 30c ww. ustawy) odpowiedź na pytanie Nr 4 jest bezprzedmiotowa.

Reasumując stwierdzić należy, iż stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl