IPPB1/415-410/08-2/IF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2008 r. (data wpływu 8 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia od podatku ulgi prorodzinnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia od podatku ulgi prorodzinnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca J.B. jest osoba rozwiedzioną. Ma dwóch synów: Ł... i S..., którzy mieszkają z matką R. Matka dzieci nie pracuje i nigdy nie pracowała, nie płaci podatku dochodowego.

Wnioskodawca zaznacza, że wychowuje swoje dzieci. Wychowanie synów nie ogranicza się tylko do płacenia alimentów, gdyż bierze czynny udział w ich życiu szkolnym i osobistym. Troszczy się o nich, spędza z nimi czas zawsze jeśli tylko pozwala mu na to praca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi z tytułu wychowywania dzieci.

Zdaniem Wnioskodawcy, może on skorzystać z ulgi z tytułu wychowania dzieci, uzasadniając, iż jest płatnikiem podatku dochodowego oraz wychowuje swoje dzieci, a to są dwa podstawowe warunki, żeby skorzystać z ww. ulgi.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć rocznie kwotę, obliczoną zgodnie z ust. 2, jeżeli w roku podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4.

Uprawnienie do ulgi związane jest z wychowywaniem przez podatnika:

Podkreślenia wymaga, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy (tj. za 2007 r. dwukrotności kwoty 572 zł 54 gr).

Z dalszych postanowień tego przepisu wynika, iż odliczenie kwoty, o której wyżej mowa, dotyczy łącznie obojga rodziców. Kwotę tę odlicza się od podatku jednego z rodziców lub od podatku obojga (art. 27f ust. 3 ww. ustawy).

W przypadku rodziców, w stosunku do których orzeczone zostały rozwód albo separacja, odliczenie przysługuje jednemu z nich, u którego dzieci faktycznie zamieszkują, o ile spełnione są pozostałe warunki. Jeżeli przez część roku podatkowego dzieci faktycznie zamieszkują u każdego z rodziców (w stosunku do których sąd orzekł rozwód lub separację), odliczenie przysługuje każdemu z nich. W tym przypadku kwota odliczenia stanowi iloczyn liczby miesięcy pobytu dzieci u rodzica i 1/12 kwoty wynikającej z pomnożenia liczby wychowywanych dzieci i kwoty 1.145 zł 08 gr (art. 27f ust. 4 ww. ustawy).

Zatem, jak już wyżej przytoczono, uprawnienie rodziców, w stosunku do których orzeczone zostały rozwód albo separacja, do skorzystania z omawianej ulgi warunkuje łączne spełnienie obu przesłanek, tj.: faktyczne zamieszkiwanie dzieci u jednego z rodziców oraz wychowanie tych dzieci w roku podatkowym, którego dotyczy rozliczenie podatku dochodowego. Dlatego też sporadyczne zamieszkiwanie dzieci u drugiego rodzica związane z prawem do kontaktów czy odwiedzin nie spowoduje, że rodzic, który nie zamieszkuje z dzieckiem ma prawo do tego odliczenia.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, należy uznać, iż Wnioskodawcy nie przysługuje ulga z tytułu wychowywania dzieci, ponieważ nie spełnia warunku faktycznego, wspólnego zamieszkiwania z dziećmi - dzieci zamieszkują z matką.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.