IPPB1/415-404/11-2/KS - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki komandytowej wydatków z tytułu zakupionych usług prawniczych od przedsiębiorców będących wspólnikami spółki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2011 r. (data wpływu 26 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w formie spółki komandytowej wydatków z tytułu zakupionych usług prawniczych od przedsiębiorców będących wspólnikami tej spółki - jest prawidłowe.

W dniu 26 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w formie spółki komandytowej wydatków z tytułu zakupionych usług prawniczych od przedsiębiorców będących wspólnikami tej spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest radcą prawnym i wspólnikiem - komandytariuszem w spółce komandytowej (zwanej dalej "Spółką"). Oprócz trzech komplementariuszy, w Spółce uczestniczy trzech komandytariuszy, w tym Wnioskodawczyni. Wszyscy wspólnicy są osobami fizycznymi. Przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług prawniczych (Spółka jest kancelarią prawną). W umowie Spółki został określony sposób podziału zysku wykazywanego przez Spółkę między komplementariuszy i poszczególnych komandytariuszy Spółki. W związku z podjęciem stosownych uchwał, Wnioskodawczyni przysługiwać będzie stosowny udział w zysku Spółki.

Niezależnie od bycia wspólnikiem w Spółce, Wnioskodawczyni odpłatnie świadczy na rzecz Spółki usługi prawnicze. Usługi te są świadczone na podstawie stosownej umowy cywilnoprawnej zawartej między Spółką a Wnioskodawczynią. Wnioskodawczyni informuje jednocześnie, że świadczenie usług prawniczych na rzecz Spółki odbywa się w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię indywidualnej działalności gospodarczej (w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej). W związku z tym, Wnioskodawczyni - w relacjach ze Spółką - występuje jako odrębny podmiot gospodarczy (Wnioskodawczyni posiada odrębne od Spółki numery REGON i NIP).

Za wykonanie usług prawniczych na rzecz Spółki Wnioskodawczyni otrzymuje od Spółki wynagrodzenie (dalej "wynagrodzenie Wnioskodawczyni"). Wnioskodawczyni informuje również, że świadczone na rzecz Spółki usługi są udokumentowane wystawianymi przez Wnioskodawczynię fakturami VAT. Wynagrodzenie Wnioskodawczyni jest zaliczane do przychodów Wnioskodawczyni z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podobnej zasadzie usługi prawnicze na rzecz Spółki są świadczone przez pozostałych dwóch komandytariuszy Spółki, będących osobami fizycznymi (radcą prawnym i adwokatem) i prowadzących w tym zakresie własne, indywidualne działalności gospodarcze (dalej "Wspólnicy"). Poszczególni Wspólnicy obciążają Spółkę wynagrodzeniem za wykonane na jej rzecz usługi prawnicze (dalej "wynagrodzenie Wspólnika") i wystawiają na Spółkę faktury VAT. Każdy ze Wspólników kwotę swojego wynagrodzenia Wspólnika zalicza do przychodów z tytułu prowadzenia własnej działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni pragnie zaznaczyć, że żaden ze Wspólników nie jest jego małżonkiem ani dzieckiem. Związek małżeński nie łączy poszczególnych Wspólników. Żaden ze Wspólników nie jest osobą małoletnią.

Związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni odpowiednia część wynagrodzenia Wnioskodawczyni, wynikająca z zasad podziału zysku w Spółce, może być uznana przez Wnioskodawczynię za koszt uzyskania przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni uważa również, że może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpowiednią część wynagrodzenia Wspólnika, wynikającą z zasad podziału zysku w Spółce.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy PIT przychody z działu w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy PIT. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1a, przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c (a więc tych, którzy wybrali liniową metodę opodatkowania), nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy PIT.

Stosownie zaś do art. 8 ust. 2 ustawy PIT, zasady wyrażone w art. 8 ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat, a także do ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Z przytoczonych powyżej regulacji jednoznacznie wynika, że osobowe spółki prawa handlowego, w tym spółka komandytowa, na gruncie podatku dochodowego, nie są podatnikami. Podatnikami są wyłącznie wspólnicy spółek osobowych. W związku z tym, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy PIT, Spółka nie będzie uznawana za podatnika podatku dochodowego (jest ona transparentna podatkowo). Podatnikami podatku dochodowego będą poszczególni wspólnicy Spółki, w tym Wnioskodawca. Przychody uzyskiwane w związku z prowadzeniem działalności przez Spółkę, jak i koszty ich uzyskania, dzielone są między poszczególnych wspólników Spółki (w tym między Wnioskodawczynią) przy uwzględnieniu proporcji odpowiadającej udziałowi w zysku Spółki. W związku z tym, Wnioskodawca uważa, że każdy wspólnik (również on sam) ma prawo do wykazywania - jako koszty uzyskania przychodów - odpowiedniej części kosztów ponoszonych przez Spółkę w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z art. 22 ust. 1 ustawy PIT wynika, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy PIT. W związku z tym, wydatek może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, jeśli:

Zdaniem Wnioskodawczyni w przedmiotowym stanie faktycznym wydatek w postaci wynagrodzenia Wspólnika, czy też wynagrodzenia Wnioskodawczyni pozostaje w bezpośrednim związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę. Ma zatem wpływ na osiągany przez Wnioskodawczynię przychód z tytułu udziału w zyskach Spółki. Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest bowiem świadczenie usług prawniczych na rzecz klientów zewnętrznych.

W związku z tym zarówno wynagrodzenie Wnioskodawczyni, jak wynagrodzenie wspólnika będzie pozostawać w związku przyczynowym z przychodem uzyskiwanym przez Wnioskodawczynię jako Wspólnika Spółki. Wnioskodawczyni będzie miała zatem możliwość zaliczenia odpowiedniej części wynagrodzenia Wnioskodawczyni, jak i wynagrodzenia Wspólnika - ustalonej przy uwzględnieniu posiadanego udziału w zysku Spółki - do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że wynagrodzenie Wspólnika ani wynagrodzenie Wnioskodawczyni nie zostało wyłączone z kosztów uzyskania przychodów w art. 23 ust. 1 ustawy PIT. W szczególności - w odniesieniu do wynagrodzenia Wnioskodawczyni - nie znajdzie zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy PIT. Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków małoletnich dzieci wspólników. Wnioskodawczyni uważa, że z uwagi na formę, jaką przybierze współpraca gospodarcza pomiędzy nim a Spółką (współpraca dwóch podmiotów gospodarczych) nie można uznać, że wynagrodzenie Wnioskodawczyni stanowi "wartość własnej pracy podatnika".

Wnioskodawczyni raz jeszcze pragnie podkreślić, że relacje, jakie będą łączyć Spółkę i Wnioskodawczynię, to relacje pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami gospodarczymi, za czym przemawia dodatkowo okoliczność, że Wnioskodawca będzie wystawiał Spółce faktury VAT. Nie można zatem uznać, że świadczenie usług w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej stanowi "pracę własną", o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy PIT.

Z uwagi na powyższe należy uznać, że wynagrodzenie Wnioskodawczyni może być kosztem uzyskania przychodu związanym z prowadzeniem działalności przez Spółkę. Skoro natomiast Spółka nie jest odrębnym podatnikiem, gdyż podatnikami są jej wspólnicy, to koszt ten może być rozliczony przez każdego wspólnika, w tym również i przez Wnioskodawczynię, proporcjonalnie do udziału w zysku Spółki.

Wnioskodawczyni pragnie zwrócić uwagę na ugruntowanie stanowiska zawarte w rozstrzygnięciach organów podatkowych, które zapadły na tle omawianych wyżej przepisów ustawy PIT. Organy podatkowe potwierdziły stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w piśmie dnia 23 czerwca 2009 r., znak ILPB1/415-420/09-2/IM, analizował stan faktyczny identyczny do przedstawionego przez Wnioskodawczynię. Interpretacja tego organu dotyczyła bowiem świadczenia przez wspólnika spółki komandytowej usług prawniczych na rzecz spółki. Usługi te były świadczone przez wspólnika w ramach prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej. Za świadczone usługi wspólnik miał uzyskiwać wynagrodzenie na podstawie wystawionej faktury VAT. Na tle tak zarysowanego stanu faktycznego organ podatkowy uznał poniższą konstatację wnioskodawcy za prawidłową i odstąpił od uzasadnienia: "Mając powyższe na uwadze, w opinii Zainteresowanego wynagrodzenia, które będzie otrzymywać od Spółki z tytułu świadczenia na jej rzecz usług prawniczych w ramach indywidualnej działalności gospodarczej, będą stanowić dla Wnioskodawcy - jako wspólnika (komandytariusza) - koszty uzyskania przychodów z działalności Spółki w części odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy w jej zyskach."

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu zaprezentował analogiczny pogląd interpretacji z dnia 12 kwietnia 2009 r., znak ILPB1/415-136/09-2/AK.

Również takie stanowisko zostało zawarte w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 03.11.2010 znak IPPB1/415-786/10-2/AM, z 21.10.2010 znak IPPB1/415-785/10-2/AM, z 01.12.2010 znak IPPB1/415-818/10-2/ES.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Zastrzec jedynie należy, iż w przedmiotowej sprawie mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczynię w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.