IPPB1/415-401/10-2/KS - Przekwalifikowanie komputera na środek trwały w związku z przyłączeniem urządzeń peryferyjnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2010 r. (data wpływu 26 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przekwalifikowania komputera na środek trwały w związku z przyłączeniem urządzeń peryferyjnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przekwalifikowania komputera na środek trwały w związku z przyłączeniem urządzeń peryferyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie działalności prawniczej. Opodatkowany jest podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych. Prowadzi rozliczenia w formie księgi przychodów i rozchodów. Rozpoczęcie działalności zostało sfinansowane środkami z dotacji na wsparcie przedsiębiorczości w ramach programu operacyjnego POKL 6.2.

Z otrzymanych środków zostało zakupione m.in. wyposażenie służące wykonywaniu prowadzonej działalności gospodarczej.

W dniu 14 stycznia 2010 r. dokonano zakupu laptopa wraz z dyskiem zewnętrznym o łącznej wartości 3.303,28 zł z założeniem użytkowania powyżej 12 miesięcy. Zgodnie z art. 22f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, komputer (jako środek o wartości poniżej 3.500 zł) nie został uznany za środek trwały, a wydatek związany z jego nabyciem zaliczono do koszów uzyskania przychodów (art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Jednocześnie został wpisany do ewidencji wyposażenia.

W dniu 15 marca 2010 r. podatnik dokonał zakupu projektora, a następnie w dniu 29 marca 2010 r. zakupiono urządzenie wielofunkcyjne oraz zapasową baterię do laptopa. Urządzenia te stanowią części peryferyjne wcześniej zakupionego laptopa i nie funkcjonują samodzielnie, lecz jedynie we współpracy w komputerem. Bateria została zakupiona jako bateria zastępcza, w celu zabezpieczenia ciągłości pracy laptopa przy konieczności użytkowania go w czasie dłuższym niż czas pracy baterii już zasilającej komputer. Projektor o wartości 2.786,89 zł został uznany za wyposażenie, a wartość zakupu zaliczono do kosztów uzyskania przychodów.

Urządzenie wielofunkcyjne o wartości 2.049,18 zł zostało uznane za wyposażenie, a wartość zakupu zaliczono do kosztów uzyskania przychodów. Wydatek na zakup baterii o wartości 655,74 zł został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zakupu składnika majątkowego o wartości nieprzekraczającej 3.500 zł ma prawo do nie uznania go za środek trwały i zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania go do używania. W tej sytuacji uznaje go za wyposażenie. Ponieważ przepisy dotyczące ulepszenia (art. 22g ust. 17 ustawy o p.d.o.f.) mają zastosowanie wyłącznie do środków trwałych - wydatki na ulepszenie wyposażenia należy kwalifikować bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie - ponieważ w przepisach brak uregulowań dotyczących podwyższania wartości początkowej wyposażenia o nakłady poniesione na jego ulepszenie - rozbudowa w formie przyłączenia urządzeń peryferyjnych nie spowoduje przekwalifikowania laptopa na środek trwały, a urządzenie wielofunkcyjne oraz projektor będą stanowiły odrębne wyposażenie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

W myśl art. 22a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22d ust. 1 powoływanej ustawy, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Z kolei przepis art. 22d ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż składniki majątku, o których mowa w art. 22a i 22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z definicją zawartą w § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.), przez wyposażenie rozumie się rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych. Przy kwalifikacji podatkowej pod uwagę bierze się wartość jednostkową pojedynczej sztuki kompletnego i zdatnego do używania nabytego składnika majątku.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w § 2 ust. 1, obowiązane do prowadzenia księgi, zwane dalej "podatnikami", prowadzą ewidencję wyposażenia. Zgodnie z § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia, ewidencją wyposażenia obejmuje się wyposażenie, którego wartość początkowa, w rozumieniu odrębnych przepisów, przekracza 1.500 zł.

Mając powyższe na względzie co do zasady stwierdzić należy, iż w przypadku, gdy jednostkowa wartość składnika majątku (środka trwałego) wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej powyżej 1 roku, jest wyższa niż 3.500 zł, podatnik ma obowiązek wprowadzić go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Ponadto jednym z kryteriów zakwalifikowania składników majątku do środków trwałych podlegających amortyzacji jest kompletność i zdatność do użytku z dniu przyjęcia do używania. Środkiem trwałym podlegającym amortyzacji jest kompletny zespół komputerowy, który może funkcjonować samodzielnie.

Z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 z późn. zm.) wynika, iż maszyny i urządzenia do wprowadzania, przetwarzania, przechowywania i wprowadzania informacji cyfrowych lub analogowych, na ogół elektronicznie określone jako komputery, minikomputery i mikrokomputery oraz urządzenia do przekazywania danych na odległość, zaliczane są do grupy 4 "Maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania" jako rodzaj 491 "Zespoły komputerowe". Zalicza się do nich w szczególności: jednostki centralne, urządzenia wejścia w tym min. rejestratory, skanery, urządzenia wyjścia, urządzenia wejścia - wyjścia, jednostki pamięci, urządzenia transmisji danych, urządzenia ochrony danych, jednostki zasilające.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca z otrzymanych środków pochodzących z dotacji dokonał zakupu laptopa wraz z dyskiem zewnętrznym o łącznej wartości 3.303,28 zł z założeniem użytkowania powyżej 12 miesięcy. Komputer (jako środek o wartości poniżej 3.500 zł nie został uznany za środek trwały) i jest wpisany do ewidencji wyposażenia. W dniu 15 marca 2010 r. podatnik dokonał zakupu projektora o wartości 2.786,89 zł, a następnie w dniu 29 marca 2010 r. zakupił urządzenie wielofunkcyjne oraz zapasową baterię do laptopa. Urządzenia te stanowią części peryferyjne wcześniej zakupionego laptopa i nie funkcjonują samodzielnie, lecz jedynie we współpracy w komputerem.

Zauważyć należy, iż wymienione we wniosku urządzenia nie są samodzielnymi urządzeniami, to znaczy urządzeniami, których wszystkie funkcje użytkowe mogą być realizowane w ich samodzielnej pracy, bez współpracy z urządzeniem głównym - komputerem. Aby mogły one spełniać wszystkie swoje funkcje, urządzenia te winny współpracować z komputerem poprzez wymianę informacji. Obiektem zdatnym do użytku zgodnie z jego przeznaczeniem a więc środkiem trwałym w rozumieniu przepisów podatkowych (po spełnieniu innych warunków przewidzianych w przepisie art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) jest takie urządzenie, które ma cechy kompletności i dzięki temu można korzystać ze wszystkich funkcji tego urządzenia. Jego poszczególne elementy nie mogą być traktowane jako osobne obiekty, gdyż nie są elementami samodzielnymi i zdatnymi do użytku.

Reasumując mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż skoro wymienione urządzenia zakupiono w celu ich wzajemnego połączenia z komputerem stanowią one części peryferyjne, które nie funkcjonują samodzielnie. Dla celów amortyzacji tworzą one wraz z wcześniej zakupionym komputerem kompletny i zdatny do użytku jeden składnik majątku, w postaci zespołu komputerowego. Wobec tego w przypadku ich wzajemnego połączenia przez Wnioskodawcę urządzenia te wraz z komputerem jako całość będą stanowić środek trwały, o którym mowa art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na Wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek wynikający z treści przepisu art. 22d ust. 2 ww. ustawy tj. obowiązek wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W rezultacie zaistnieje konieczności przekwalifikowania wcześniej zakupionego komputera (który został uznany za wyposażenie) wraz z podłączonymi do niego pozostałymi urządzeniami jako środek trwały w postaci zespołu komputerowego.

W świetle powyższego stanowisko podatnika, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.