IPPB1/415-393/09-2/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2009 r. (data wpływu 27 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntu w przypadku uprzedniego przekształcenia prawa użytkowania wieczystego gruntu w prawo własności - jest prawidłowe.

W dniu 27 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntu w przypadku uprzedniego przekształcenia prawa użytkowania wieczystego gruntu w prawo własności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 20 listopada 2002 r. Wnioskodawczyni i jej brat kupili prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w W. przy ul. w następujących udziałach: Wnioskodawczyni - udział w wysokości 7/8, brat Wnioskodawczyni - udział w wysokości 1/8.

W dniu 10 grudnia 2007 r. prezydent miasta wydał decyzję o przekształceniu przysługującego Wnioskodawczyni i jej bratu prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w W. przy ul. we własność na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 2, art. 4 ust. 112 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształcaniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości. Za przekształcenie prawa organ wydający decyzję ustalił opłatę w wysokości 30.183,75 zł uwzględniając 95% bonifikatę, z zastrzeżeniem, iż w sytuacji zbycia nieruchomości przed upływem 5 lat od daty przekształcenia prawa użytkowania we własność, powstanie obowiązek zwrotu uzyskanej bonifikaty w całości. Wnioskodawczyni i jej brat podjęli decyzję o sprzedaży powyższej nieruchomości na rzecz osoby trzeciej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni w przypadku dokonania w 2009 r. sprzedaży jej udziału w nieruchomości przy ul. w W. nie będzie ona miała obowiązku uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z tą sprzedażą. Istotnym dla obliczenia terminu 5 lat, po którym ustaje obowiązek zapłaty podatku jest moment nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, a nie moment przekształcenia tego prawa we własność. Brzmienie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na "nabycie", nie precyzując o jakie nabycie chodzi. Wykładnia wskazanego przepisu zmierzająca do wniosku, iż dotyczy to wyłącznie prawa własności byłaby zbyt wąska.

Wnioskodawczyni i jej brat w 2002 r. nabyli prawo użytkowania wieczystego gruntu, zaś w 2007 r. doszło jedynie do przekształcenia prawa, jakie już posiadali, w inne prawo - prawo własności. Decyzja administracyjna, na podstawie której doszło do przekształcenia wieczystego użytkowania w prawo własności, jest tylko zmianą formy prawnej władania nieruchomością. Stanowisko to jest również reprezentowane w doktrynie - A. Bartosiewicz, R. Kubacki-komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (lex 2009). Jednocześnie takie samo stanowisko zawarte jest w piśmie z dnia 21 kwietnia 1999 r. podsekretarza stanu MF do Izb Skarbowych oraz Urzędów Kontroli Skarbowej (Biul. Skarb.1999 Nr.3 str.12).

Do nabycia użytlowania wieczystego nieruchomości doszło w 2002 r., tym samym minął już okres 5 lat. Przekształcenie użytkowania wieczystego we własność nie ma natomiast znaczenia dla ustalenia obowiązku podatkowego Wnioskodawczyni związanego z planowaną sprzedażą jej udziału w nieruchomości przy ul.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

Użytkowanie wieczyste jest prawem rzeczowym, którego przedmiotem może być grunt stanowiący własność Skarbu Państwa, gminy lub związku międzygminnego. Jest to prawo na rzeczy cudzej, jednak zakres i sposób określenia treści tego prawa zbliża je bardziej do prawa własności, niż praw rzeczowych ograniczonych. Ponadto, na podstawie wyraźnych odesłań w art. 234 i 237 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) do rozważanego prawa stosuje się odpowiednio przepisy o własności. Z powyższych względów prawo użytkowania wieczystego nie zostało wymienione w art. 244 ww. ustawy wśród innych praw rzeczowych ograniczonych, lecz zostało uregulowane odrębnie, jako tytuł II księgi drugiej Kodeksu cywilnego.

Granice prawa użytkowania wieczystego są wyznaczane przez ustawy, zasady współżycia społecznego oraz umowę o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Uprawnienie do wyłącznego korzystania z gruntu przez użytkownika wieczystego gruntu jest skuteczne wobec osób trzecich, a także właściciela gruntu, chyba że umowa, o której mowa wyżej zawiera odrębne uregulowania dotyczące uprawnień właściciela.

Użytkowanie wieczyste jest prawem zbywalnym, podlega dziedziczeniu oraz egzekucji. Użytkownik wieczysty może więc rozporządzać swoim prawem zarówno w drodze czynności prawnej inter vivos, jak i mortis causa. Nie można być natomiast jednocześnie właścicielem i użytkownikiem wieczystym gruntu, ponieważ nabycie prawa własności przez użytkownika wieczystego gruntu prowadzi do wygaśnięcia użytkowania wieczystego.

Możliwe jest jednak przekształcenie prawa użytkowania wieczystego, przysługującego osobom fizycznym będącym dotychczasowymi użytkownikami wieczystymi, w prawo własności.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, Zainteresowany wskazuje, że w Jego przypadku powyższe przekształcenie odbyło się w trybie uregulowanym w ustawie z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności (Dz. U. Nr 123, poz. 781 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, decyzję w sprawie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności wydaje właściwy organ, do którego wpłynął wniosek o dokonanie takiego przekształcenia. Decyzja ta stanowi podstawę wpisu w księdze wieczystej.

Za datę nabycia nieruchomości, od której upływa 5-letni termin, określony w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można uznać momentu przekształcenia prawa wieczystego użytkowania w prawo własności na podstawie aktu administracyjnego jakim jest decyzja administracyjna. Jest to bowiem tylko zmiana formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości. Nabycie prawa do nieruchomości następuje w chwili zawarcia umowy o ustanowieniu prawa wieczystego użytkowania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że od końca roku kalendarzowego, w którym zostało nabyte prawo użytkowania wieczystego minął okres 5 - letni liczony w sposób wskazany w artykule 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, należy stwierdzić, iż sprzedaż nieruchomości nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile nie następuje ona w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z uwagi na uznanie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1 za prawidłowe, odpowiedź na pytanie Nr 2 jest bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.