IPPB1/415-365/08-5/PJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2008 r. (data wpływu 27 marca 2008 r.) oraz piśmie (data nadania 18 czerwca 2008 r., data wpływu 20 czerwca 2008 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-365/08-2/PJ z dnia 30 maja 2008 r. (data nadania 30 maja 2008 r., data doręczenia 13 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu sprzedaży wierzytelności - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu sprzedaży wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonał zakupu wierzytelności od banku. Zabezpieczenie wierzytelności stanowi nieruchomość. Przedmiotowa nieruchomość w celu zabezpieczenia wierzytelności będzie sprzedana w drodze licytacji. Wnioskodawca zamierza przystąpić do licytacji.

Przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest również zakup i sprzedaż wierzytelności (opisana wierzytelność jest pierwszą zakupioną wierzytelnością).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku, gdy nieruchomość zostanie nabyta w drodze licytacji, powstanie przychód z tytułu "realizacji wierzytelności", czy też przychód wystąpi dopiero w chwili jej sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, kupując nieruchomość dokona zakupu towaru. Cena zapłacona za wierzytelność stanowić będzie część ceny zapłaconej za nieruchomość. Na tym etapie Wnioskodawca poniesie koszty. Natomiast przychód zostanie uzyskany w momencie zbycia nieruchomości (w momencie sprzedaży towaru).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłami przychodów jest: pozarolnicza działalność gospodarcza oraz prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie z art. 5a pkt 6 cytowanej wyżej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

Powołane przepisy nie wyłączają z działalności gospodarczej, działalności polegającej na wykonywaniu czynności mającej charakter usług pośrednictwa finansowego (obrót wierzytelnościami).

Skoro ustawodawca wyróżnił dwa źródła przychodów: pozarolniczą działalność gospodarczą oraz prawa majątkowe, to osiągnięte przychody - przedsiębiorcy prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą również w zakresie obrotu wierzytelnościami, który zarabia na obrocie wierzytelnością, na świadczonych przez siebie usługach we własnym imieniu i na własny rachunek oraz w sposób zorganizowany i ciągły, kupuje wierzytelność, którą następnie płaci za swe zobowiązania wynikające z prowadzonej działalności - są przychodami ze źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, a nie prawa majątkowe.

Przepisy prawa podatkowego nie regulują instytucji umownej zmiany wierzyciela, należy zatem w tym zakresie sięgnąć do zapisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Przeniesienie wierzytelności zostało uregulowane w art. 509-518 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 509 Kodeksu cywilnego wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

W myśl natomiast art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Istota przeniesienia wierzytelności polega na tym, że prawa przysługujące zbywcy (dotychczasowemu wierzycielowi) przechodzą na nabywcę wierzytelności. Właściwość zobowiązania, uprawnienia wierzyciela i zobowiązania dłużnika pozostają bez zmian, gdyż w wyniku umowy cesji wierzytelności zmienia się tylko wierzyciel.

Wierzytelność jest prawem majątkowym, będącym przedmiotem obrotu gospodarczego.

Na podstawie zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie obrotu wierzytelnościami. W celu realizacji praw wynikających z zakupionych wierzytelności zamierza zakupić nieruchomość. Część zobowiązań za zakupioną nieruchomość będzie uregulowana posiadaną wierzytelnością.

W sytuacji, gdy osoba fizyczna prowadząc działalność gospodarczą m.in. w zakresie obrotu wierzytelnościami, zamierza sfinansować zakup nieruchomości posiadanymi wierzytelnościami, powstały przychód należy zaliczyć do źródła z pozarolniczej działalności gospodarczej. W tym przypadku należy wyodrębnić w myśl przepisów prawa podatkowego dwie operacje gospodarcze w postaci realizacji praw z tytułu posiadanych wierzytelności oraz zakupu nieruchomości.

Za moment powstania przychodu ze sprzedaży posiadanej wierzytelności należy uznać dzień na jaki zostanie uznana kompensata wzajemnych zobowiązań.

W wyniku kompensaty zakup nieruchomości będzie sfinansowany w części posiadanymi przez Wnioskodawcę wierzytelnościami.

Przychodem Wnioskodawcy z wierzytelności jest co do zasady, stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uiszczona przez dłużnika kwota wierzytelności.

W przedmiotowej sprawie nie nastąpi wprost uiszczenie kwoty wierzytelności, natomiast Wnioskodawca dokona pomniejszonej wpłaty z tytułu zapłaty za zakupioną nieruchomość o kwotę wierzytelności.

Reasumując, operacja gospodarcza opisana we wniosku rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązek wykazania przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych nie w momencie sprzedaży nieruchomości jak sugeruje Wnioskodawca, lecz w momencie realizacji praw z wierzytelności - tj. w momencie uregulowania zobowiązań z tytułu zakupu nieruchomości, posiadanymi wierzytelnościami. Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.