IPPB1/415-364/11-4/EC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 lipca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-364/11-4/EC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2011 r. (data wpływu 18 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 czerwca 2011 r. (data nadania 30 czerwca 2011 r., data wpływu 4 lipca 2011 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-365/11-2/EC z dnia 20 czerwca 2011 r. (data doręczenia 24 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie źródła przychodu w związku z udzieleniem licencji na znak towarowy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie źródła przychodu w związku z udzieleniem licencji na znak towarowy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych mającym miejsce zamieszkania w Polsce ("Wnioskodawczyni" lub "Podatnik"). Wnioskodawca wraz z siostrą są wyłącznymi wspólnikami spółki cywilnej pod nazwą "O." spółka cywilna ("Spółka Cywilna") z miejscem prowadzenia działalności w W. utworzonej na podstawie umowy spółki cywilnej zawartej w dniu 1 grudnia 2010 r. Każdy ze wspólników wniósł przy założeniu Spółki Cywilnej wkład w wysokości 1 000 zł. Umowa Spółki Cywilnej przewiduje ze wspólnicy uczestniczą w zyskach i stratach spółki proporcjonalnie do wniesionych wkładów (czyli po 50%). Umowa spółki stanowi, że przedmiotem działalności Spółki Cywilnej prowadzonej na własny rachunek bądź na zlecenie podmiotów zewnętrznych, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności jest:

* Dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim (PKD 77.40.Z),

* Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKD 70.22.Z),

* Działalność agencji reklamowych (PKD 73.11.Z),

* Sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych (PKD 47.11.Z).

Zgodnie z przepisami ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników Spółka Cywilna dokonała zgłoszenia identyfikacyjnego oraz otrzymała numer identyfikacji Podatkowej.

Na podstawie umowy darowizny z dnia 21 grudnia 2010 r. zawartej w formie aktu notarialnego Wnioskodawca wraz z siostrą nabyli na zasadach wspólności łącznej jako wspólnicy Spółki Cywilnej prawo ochronne na słowno-graficzny znak towarowy ("Znak Towarowy"). Innymi słowy darowizna Znaku Towarowego została dokonana bezpośrednio do majątku Spółki Cywilnej (tj. do majątku objętego współwłasnością łączną wspólników w ramach Spółki Cywilnej).

Po nabyciu Znaku Towarowego Spółka Cywilna wykorzystuje go w swojej działalności poprzez udzielenie licencji na jego korzystanie na podstawie umowy zawartej ze spółką Z. Sp z o.o. Na podstawie ww. umowy Spółka Cywilna udzieliła Z. wyłącznej i pełnej licencji na korzystanie ze Znaku Towarowego na terytorium Polski w zamian za wynagrodzenie określone w tej umowie. Zgodnie z umową licencyjną Spółka Cywilna zobowiązana jest do utrzymywania w mocy prawa ochronnego na Znak Towarowy w okresie trwania umowy (a w szczególności jest zobowiązana do podejmowania wszelkich działań zmierzających do ochrony przedłużania prawa ochronnego na Znak Towarowy oraz ponoszenia związanych z tym opłat). Spółka Cywilna zobowiązana jest również do niezwłocznego przekazywania licencjobiorcy infomacji o zgłoszeniu jakichkolwiek roszczeń dotyczących Znaku Towarowego, wszczęciu jakiegokolwiek sporu lub postępowania dotyczącego Znaku Towarowego. Licencjodawca jest również zobowiązany niezwłocznie zawiadomić licencjobiorcę w przypadku wygaśnięcia lub unieważnienia prawa ochronnego na Znak Towarowy lub wszczęcia postępowania zmierzającego do takiego wygaśnięcia lub unieważnienia.

Wnioskodawca pismem z dnia 30 czerwca 2011 r. (data wpływu 4 lipca 2011 r.) doprecyzował opis stanu faktycznego przedstawiony we wniosku ORD-IN, poprzez wskazanie, iż:

* Udzielanie licencji na korzystanie ze znaku towarowego mieści się w przedmiocie działalności spółki wskazanym we wniosku (PKD 77.40.Z). Zgodnie bowiem z wyjaśnieniami zawartymi w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. z dnia 3 ł grudnia 2007 r.), podklasa PKD 77.40.Z obejmuje również, m, in. opłaty licencyjne płacone za prawo do korzystania ze znaków handlowych.

* Biorąc pod uwagę powyższe opisany w stanie faktycznym Znak Towarowy, otrzymany w drodze darowizny przez Wnioskodawcę oraz jego siostrę (na zasadach wspólności łącznej, jako wspólnicy spółki cywilnej) został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez spółkę cywilną, której wspólnikiem jest wnioskodawca, tj. przez spółkę "O." spółka cywilna.

* Zgodnie bowiem z § 2 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w przypadku prowadzenia działalności poprzez spółkę cywilną, to na spółce cywilnej ciąży obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W konsekwencji, na podstawie § 4 ust. 1 Rozporządzenia spółki cywilne osób fizycznych obowiązane są do prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Do jakiego źródła należy zakwalifikować przychody uzyskiwane przez Spółkę Cywilną z tytułu udzielenia licencji na Znak Towarowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane z tytułu udzielenia licencji na Znak Towarowy należy kwalifikować jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia l964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm. - dalej "k.c.").

Najczęstszą postacią umowy spółki cywilnej jest umowa zawarta pomiędzy osobami fizycznymi. Zgodnie z art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, przy czym cel ten powinien być w umowie wyraźnie wskazany (skonkretyzowany). Cel gospodarczy nie musi być jednocześnie celem zarobkowym (np. cechy zarobkowości nie miałby cel polegający na wybudowaniu przez poszczególnych wspólników - mieszkańców osiedla placu zabaw dla dzieci).

Umowa spółki cywilnej powinna wskazywać, w jaki sposób wspólnicy będą dążyli do osiągnięcia założonego celu gospodarczego. Działalnie wspólników może przede wszystkim przybrać postać wniesienia wkładów, jednakże może być tak, że wspólnicy nie zawrą w umowie postanowienia dotyczącego wniesienia wkładów. Zobowiązanie do wniesienia wkładu jest bowiem tylko jednym z możliwych sposobów działania, jakie wspólnicy mogą podjąć, aby wspólny cel gospodarczy osiągnąć, bowiem stosownie do art. 861 § 1 ww. Kodeksu, wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług.

Należy podkreślić, że spółka cywilna nie posiada podmiotowości prawnej, jest wyłącznie stosunkiem o charakterze zobowiązaniowym (umową) zawartym pomiędzy co najmniej dwoma podmiotami. Spółka ta nie posiada także statutu przedsiębiorcy ani w rozumieniu art. 431 k.c., ani art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm. - dalej "USDG"). Za przedsiębiorców uważa się natomiast wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej (art. 4 ust. 2 USDG). Spółka cywilna nie posiada także własnej firmy w rozumieniu art. 431 § 1 k.c. Pod firmą działają natomiast poszczególni przedsiębiorcy będący wspólnikami spółki cywilnej. Spółka cywilna, w przeciwieństwie do spółek handlowych, nie podlega rejestracji w rejestrze przedsiębiorców.

Nie podlega również wpisowi do ewidencji działalności gospodarczej. Wpisowi do ewidencji podlegają natomiast wspólnicy tej spółki będący osobami fizycznymi. Brak zgłoszenia wniosku o wpis do ewidencji wspólnika spółki cywilnej nie wywiera jednak żadnego wpływu na istnienie spółki cywilnej. Należy podkreślić, iż posiadanie statusu przedsiębiorcy w rozumieniu art. 431 k.c. jest bowiem niezależne od wpisania danej osoby fizycznej do ewidencji działalności gospodarczej (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 14 marca 2006 r. sygn. akt I ACa 2057/05).

u.

p.d.o.f., wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 u.p.d.o.f.:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych.

Istotnym jest zatem ustalenie z jakiego źródła przychodu Wnioskodawca uzyskuje dochód.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową-wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 u.p.d.o.f.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ustawy daje podstawę by przyjąć, iż dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków, tj. wykonywanie tej działalności:

* w celu osiągnięcia dochodu - przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,

* w sposób ciągły - jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym o ciągłości nie przesądza prowadzenie danej działalności przez np. kilka lat, lecz powtarzalność (stałość) podejmowanych działań,

* w sposób zorganizowany - co oznacza, iż podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f., jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1 updof, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.

W myśl art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f. przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Zgodnie z treścią przepisu art. 9a ust. 1 u.p.d.o.f. dochody osiągnięte przez podatników z pozarolniczej działalności gospodarczej, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Wykorzystywanie wartości niematerialnych i prawnych (np. znaku towarowego) może mieć miejsce w ramach działalności gospodarczej (na co wskazuje wprost art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f.) albo w ramach innego rodzaju działań (w którym to przypadku przychody z tego tytułu zaliczone byłyby do przychodów z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych w tym odpłatnego zbycia praw majątkowych) jeśli działania te nie spełniałyby kryteriów dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku stan faktyczny oraz przepisy prawne w tym zakresie należy stwierdzić, iż zgodnie z cytowanym art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzenie działalności w formie spółki mniemającej osobowości prawnej (w tym spółki cywilnej) oznacza, że osoba fizyczna będąca wspólnikiem takiej spółki, w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznawana jest za osobę prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie czynności będących przedmiotem działalności tej spółki. Dochody z udziału w spółce osobowej traktowane są bowiem zawsze jako dochody z działalności gospodarczej.

Co istotne, Umowa spółki stanowi, że przedmiotem działalności Spółki Cywilnej jest dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim (PKD 77.40.Z). Innymi słowy udostępnianie wartości niematerialnych i prawnych (w tym Znaku Towarowego) na podstawie umowy licencyjnej stanowi podstawową działalność gospodarczą Spółki Cywilnej (zgodnie z opisem stanu faktycznego na dzień składania wniosku Spółka Cywilna nie prowadzi innej działalności zapisanej w umowie spółki) i nie może być traktowana jako działalność odrębna od działalności gospodarczej Spółki Cywilnej.

Prowadzenie przez Spółkę Cywilną działalności w zakresie udzielenia licencji ma w istocie zarobkowy charakter, czyli nastawione jest na osiągnięcie zysku (dochodu), w postaci opłat licencyjnych. Zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym oznacza prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. Istotnym przejawem działania w sposób zorganizowany jest również to, że udzielenie licencji związane jest z koniecznością podejmowania szeregu czynności, np. założenia wspólnego konta bankowego, prowadzenia dokumentacji księgowej określającej uzyskiwane przychody i uwzględniającej poniesione koszty, rozliczanie przychodów i kosztów proporcjonalnie do udziałów poszczególnych wspólników w zyskach Spółki Cywilnej. Tego rodzaju działania, nie mogą mieć ze swej istoty charakteru przypadkowego, incydentalnego. Wymagają one podejmowania szeregu zaplanowanych i przemyślanych działań i czynności. Ponadto cechą charakterystyczną działalności gospodarczej jest również jej ukierunkowanie na zbyt, na zaspakajanie potrzeb osób trzecich - w opisanym przypadku - licencjobiorcy. Wykorzystanie Znaku Towarowego poprzez oddanie go do używania następuje w sposób ciągły (umowa licencyjna została zawarta na 10 lat z możliwością przedłużenia), nie okazjonalny.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołane przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż opisane we wniosku oddanie przez Spółkę Cywilną Znaku Towarowego do korzystania przez podmiot trzeci (na podstawie umowy licencyjnej) skutkuje osiąganiem przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. (tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej). Założenie bowiem Spółki Cywilnej w celu prowadzenia działalności w postaci oddania Znaku Towarowego do używania na podstawie długoterminowej umowy licencyjnej stanowi przejaw działalności prowadzonej w profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły sposób. Należy więc stwierdzić, iż oddanie Znaku Towarowego do korzystania w tych warunkach jest przedmiotem działalności gospodarczej. W związku z powyższym przychód uzyskiwany przez Spółkę Cywilną z oddania Znaku Towarowego do używania na podstawie umowy licencyjnej, dla Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki Cywilnej, stanowić będzie przychód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach wydawanych w imieniu Ministra Finansów. Tytułem przykładu można przywołać interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 września 2010 r. (sygn. IPPB1/415-668/10-5/RS), w której w odniesieniu do przychodów z tytułu wynajmu nieruchomości poprzez spółkę cywilną wskazano: "zgodnie z cytowanym art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzenie działalności w formie spółki niemającej osobowości prawnej (w tym spółki cywilnej) oznacza, że osoba fizyczna będąca wspólnikiem takiej spółki, w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznawana jest za osobę prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie czynności pozostających w związku z działalnością tej spółki. Dochody z udziału w spółce osobowej traktowane są zawsze jako dochody z działalności gospodarczej."

Podobnie w interpretacji z 15 czerwca 2010 r. (sygn. IBPBI/415-586/10/KB) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, że przychody ze sprzedaży obrazów przez spółkę cywilną (zajmującą się produkcją ubrań oraz wznoszeniem domów mieszkalnych) stanowią przychód spółki cywilnej jeśli praca w postaci ich malowania stanwi wkład wspólnika do tej spółki, a obaj wspólnicy we wpisie do ewidencji mają zawarty wpis PKD. 90.03.Z - artystyczna i literacka działalność twórcza).

Podsumowując, Wnioskodawca uważa, iż w pełni uzasadnione jest jego stanowisko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podatnikiem, w myśl art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Zatem w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki nie mającej osobowości prawnej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka, lecz jej wspólnicy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Na podstawie art. 8 ust. 2 ww. ustawy opisaną wyżej zasadę proporcjonalnego udziału stosuje się analogicznie do kosztów uzyskania przychodów. Zatem w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki nie mającej osobowości prawnej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka, lecz jej wspólnicy.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), wyszczególniono dwa odrębne źródła przychodów, tj.:

* pozarolniczą działalność gospodarczą,

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Pozarolnicza działalność gospodarcza została zdefiniowana w przepisie art. 5a pkt 6 ww. ustawy jako działalność zarobkowa:

a.

wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,

b.

polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przychody z działalności gospodarczej zostały zdefiniowane w art. 14 cyt. ustawy. Należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w ustępie 3 art. 14 ustawy.

Natomiast w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostały określone przez ustawodawcę źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się prawa majątkowe.

Za przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 powoływanej wyżej ustawy, uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw (art. 18 ustawy).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że spółka cywilna, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, jest właścicielem znaku towarowego, otrzymanego w darowiźnie. Wnioskodawca, jako wspólnik spółki cywilnej, prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie dzierżawy własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca udzielał licencji do znaku towarowego. Udzielanie licencji na korzystanie ze Znaku Towarowego mieści się w przedmiocie działalności spółki.

W sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej jest udzielanie licencji do znaku towarowego i podatnik dokonuje takiej transakcji, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, uzyskany przychód (dochód) należy traktować jako przychód z wykonywanej działalności gospodarczej. Tak uzyskany przychód (dochód) podlega łącznemu opodatkowaniu z pozostałymi przychodami, w ramach wykonywanej działalności gospodarczej.

Naturalnie, aby działalność ta mogła być traktowana jako działalność gospodarcza, musi spełniać przesłanki wskazane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że musi być wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego, udzielanie licencji do znaku towarowego jest przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę cywilną, której wspólnikiem jest Wnioskodawca. Ten przedmiot działalności jest faktycznie wykonywany przez spółkę. Zatem opisane we wniosku działania były podejmowane "w wykonywaniu działalności gospodarczej". W konsekwencji przychód uzyskany w związku w związku udzieleniem licencji na znak towarowy będzie stanowił przychód z działalności gospodarczej.

Reasumując, w sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej jest udzielanie licencji na znak towarowy, a Wnioskodawca będzie dokonywał takiej transakcji, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to uzyskany dochód z tego tytułu będzie podlegał u Wnioskodawcy opodatkowaniu według zasad właściwych dla źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Końcowo - odnosząc się do powołanych interpretacji organu podatkowego - wskazać należy, iż orzeczenia te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenie w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl