IPPB1/415-362/14-2/JB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 maja 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-362/14-2/JB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2014 r. (data wpływu 24 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spadkodawca Małgorzata - ciotka była właścicielką działki Nr ew. 27 o pow. 3882 m2, zmarła w 1971 r. Drugi spadkodawca Jan - wuj, właściciel działki Nr ew. 28 o pow. 8275 m2 zmarł w 1984 r. Oboje byli rodzeństwem matki Wnioskodawcy.

Dopiero w styczniu 2005 r. na wniosek pełnomocnika spadkobierców zostało wydane Postanowienie Sądu Rejonowego o stwierdzeniu nabycia spadku na podstawie ustawy po zmarłych Małgorzacie i Janie w rozbiciu. Zostały też ustalone procentowe udziały spadkobierców w ww. spadkach.

Dnia 11 kwietnia 2005 r. jeden ze spadkobierców wystąpił do Sądu Rejonowego z wnioskiem o uwłaszczenie obu nieruchomości stanowiących masę spadkową. Sprawy ciągnęły się do 2009 r., kiedy strony doszły do porozumienia i wycofano wniosek o uwłaszczenie. Po wycofaniu wniosku nastąpiła zgoda wszystkich spadkobierców na nieco inny podział masy spadkowej.

Efektem tego porozumienia było to, że Wnioskodawca przestał być udziałowcem w spadku po ciotce Małgorzacie. Natomiast udziały pozostałych spadkobierców - w tym Wnioskodawcy - w spadku po zmarłym wuju Janie pozostały bez zmian w stosunku do Postanowienia Sądu z 12 stycznia 2005 r.

Wszystko zostało dokładnie zapisane w Postanowieniu Sądu Rejonowego z dnia 26 sierpnia 2011 na rozprawie z wniosku pełnomocnika o dział spadku i zniesienie współwłasności bez spłat i dopłat.

Nieruchomość, w której Wnioskodawca był współwłaścicielem w całości została sprzedana aktem notarialnym w dniu 20 lutego 2014 r. Wnioskodawca Otrzymał kwotę zgodną z Jego procentowym udziałem w należnym spadku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy nabycie spadku nastąpiło w 1984 r., to jest w chwili śmierci spadkodawcy.

2. Czy Wnioskodawca powinien zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych od przychodu ze sprzedaży części nieruchomości otrzymanej w wyniku działu spadku.

Zdaniem Wnioskodawcy, za dzień nabycia spadku uznaje się dzień śmierci spadkodawcy, czyli 1984 r. Spadek otwiera się z chwilą śmierci. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, przychody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości lub udziału w takiej nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu, ma moment jej nabycia.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma zatem moment jej nabycia.

Wyjaśnić zatem należy, że w myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub notarialne poświadczenie dziedziczenia potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotnym zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku czyli śmierci spadkodawcy.

Zgodnie z art. 1035 ustawy - Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Jednak zgodnie z art. 1036 ww. ustawy istnieje możliwość rozporządzenia przez spadkobierców prawem lub rzeczą należącą do spadku, mimo istnienia współwłasności, jeśli następuje to za zgodną wolą wszystkich spadkobierców.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Dochodzi wówczas do powstania wspólności majątku spadkowego. Wspólność ta nie jest tożsama ze wspólnością w częściach ułamkowych w rozumieniu art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, gdyż jej przedmiotem jest spadek, a nie rzecz. Wspólnością objęte są wszystkie prawa majątkowe podlegające dziedziczeniu i istniejące w chwili otwarcia spadku, a więc także prawa z istoty swej podzielne.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom i nie zmieni tego fakt, że dział spadku jest czynnością wtórną do nabycia spadku. Natomiast jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wartość przyznanych rzeczy powinna odpowiadać wielkości (wartości) udziału we współwłasności.

Dział spadku nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się to bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu spadku mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział został dokonany bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Tak więc co do zasady, dział spadku jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego działu spadku podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest spadkobiercą po Małgorzacie-ciotce, która zmarła w 1971 r. a była właścicielką działki Nr ew. 27 o pow. 3882 m2 oraz wuju Janie, który zmarł w 1984 r. z był właścicielu działki Nr ew. 28 o pow. 8275 m2. Oboje byli rodzeństwem mamy Wnioskodawcy. W styczniu 2005 r. na wniosek pełnomocnika spadkobierców zostało wydane Postanowienie Sądu Rejonowego w Pruszkowie o stwierdzeniu nabycia spadku po zmarłych Małgorzacie i Janie. Następnie Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 26 sierpnia 2011 r. na rozprawie z wniosku pełnomocnika o dział spadku i zniesienie współwłasności bez spłat i dopłat, nastąpił inny podział masy spadkowej, w wyniku czego Wnioskodawca przestał być udziałowcem w spadku po ciotce Małgorzacie, natomiast Jego udział w spadku po wuju Janie pozostał bez zmian w stosunku do Postanowienia Sądu Rejonowego ze stycznia 2005 r. W dniu 20 lutego 2014 r. nieruchomość, w której Wnioskodawca jest współwłaścicielem została w całości sprzedana.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, uznać należy, że nabycie udziałów w będącej przedmiotem zapytania nieruchomości, nastąpiło u Wnioskodawcy w dniu śmierci spadkodawcy, tj. w 1984 r. W konsekwencji, stwierdzić należy, że sprzedaż w dniu 20 lutego 2014 r. udziału w nieruchomości - działce o nr ew. 28 - został dokonany po upływie 5-ciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Zatem, na Wnioskodawcy z tego tytułu nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od zaistniałego w rzeczywistości, wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl