IPPB1/415-361/09-2/AG - Możliwość zaliczenia do kosztów wypłaty nadwyżki ponad wartość bilansową udziału kapitałowego wypłacanego wspólnikowi występującemu ze spółki jawnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-361/09-2/AG Możliwość zaliczenia do kosztów wypłaty nadwyżki ponad wartość bilansową udziału kapitałowego wypłacanego wspólnikowi występującemu ze spółki jawnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2009 r. (data wpływu 19 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłaty nadwyżki ponad wartość bilansową udziału kapitałowego wypłacanego wspólnikowi występującemu ze spółki jawnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłaty nadwyżki ponad wartość bilansową udziału kapitałowego wypłacanego wspólnikowi występującemu ze spółki jawnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 15 października 2007 r. Ewelina K., Maciej Z. oraz Cezary F. zawarli umowę spółki jawnej pod firmą I. Spółka jawna. W umowie spółki zapisano m.in. że każdy ze wspólników może wypowiedzieć umowę Spółki, z zachowaniem sześciomiesięcznego okresu (§ 15 ust. 2 umowy spółki).

Na początku 2009 r. wspólnicy doszli do przekonania, że dalsze pozostawanie Cezarego F. w Spółce nie jest wskazane. Cezary F. był skonfliktowany z pozostałymi wspólnikami. Wspólnicy Ewelina K. i Maciej Z. uznali, iż dla dalszego, niezakłóconego funkcjonowania Spółki niezbędne jest zawarcie porozumienia w sprawie wystąpienia wspólnika ze spółki, gdyż wystąpienie wspólnika ze Spółki w formie wypowiedzenia umowy naraziłoby Spółkę na niebezpieczeństwo zawieszenia, bądź nawet likwidacji działalności Spółki. W porozumieniu Wspólnicy m.in. uzgodnili, że Cezary F. występuje ze Spółki z dniem 28 lutego br., pozostali Wspólnicy wyrażają na to zgodę. Spółka trwa nadal, pomimo wystąpienia jednego ze wspólników, a Wspólnik występujący ze Spółki otrzyma wypłatę z tytułu udziału kapitałowego w wysokości obliczonej na podstawie bilansu sporządzonego na dzień 28 lutego 2009 r., ale nie mniej niż 35.000 złotych.

Ponadto występujący Wspólnik został zwolniony z prowadzenia niezakończonych spraw, zrzekł się dalszych roszczeń wobec Spółki oraz zobowiązał się do zachowania w tajemnicy informacji poufnych dotyczących Spółki i jej kontrahentów. Wartość udziału kapitałowego Wspólnika Cezarego F. obliczona na podstawie bilansu wyniosła 5.000 złotych. Zatem zgodnie z porozumieniem występujący Wspólnik otrzymał 35.000 złotych. Dzięki sprawnej i bezkonfliktowej realizacji porozumienia Spółka bez przeszkód kontynuuje swoją działalność.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwota 30.000 złotych, będąca częścią sumy 35.000 złotych wypłaconej wspólnikowi Cezaremu F. stanowi dla wspólników Spółki l. Sp. j. koszt uzyskania przychodów jako nadwyżka ponad wartość bilansową udziału kapitałowego wypłacanego wspólnikowi występującemu ze spółki jawnej...

Zdaniem Wnioskodawcy kwota 30.000 złotych, będąca częścią sumy 35.000 złotych wypłaconej wspólnikowi Cezaremu F. Stanowi dla Spółki l. Sp. J. koszt uzyskania przychodów, jako nadwyżka ponad wartość bilansową udziału kapitałowego wypłacanego wspólnikowi występującemu ze spółki jawnej. Zgodnie z przepisem art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Przedmiotowa kwota stanowi nadwyżkę nad kwotą wartości udziału kapitałowego (5.000 zł) należnego wspólnikowi występującemu ze Spółki, obliczonego zgodnie z dyspozycją art. 65 § 1 kodeksu spółek handlowych (która zgodnie z dotychczasowym orzecznictwem organów skarbowych i sądów administracyjnych nie stanowi kosztu uzyskania przychodów). Wspólnicy pozostający w Spółce zgodzili się na zapłatę Cezaremu F. kwoty wyższej niż suma wynikająca z bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku Spółki, aby uchronić Spółkę przed perturbacjami związanymi z wystąpieniem Wspólnika w trybie 6 miesięcznego wypowiedzenia umowy spółki.

Zawarcie i realizacja porozumienia z dnia 23 marca 2009 r., będącego podstawą zapłaty przedmiotowej kwoty zagwarantowało bezkonfliktowe "wyjście" Wspólnika ze Spółki, pozwoliło na niezakłócone kontynuowanie przez Spółkę działalności, zapewniło zachowanie w tajemnicy poufnych informacji na temat Spółki i klientów Spółki, w tym przede wszystkim głównego klienta firmy - S. Sp. z o.o. Dzięki temu Spółka nie utraciła zaufania swoich klientów, do którego niewątpliwie mogłoby dojść w sytuacji, powstania "konfliktu wewnętrznego" wśród wspólników Spółki, na tle wystąpienia Wspólnika ze Spółki, w trybie wypowiedzenia spółki. Dzięki dokonaniu zapłaty przedmiotowej kwoty Cezaremu F., co było warunkiem realizacji porozumienia, Spółka nie zawiesiła działalności (do czego byłaby prawdopodobnie zmuszona w przypadku wystąpienia wspólnika w trybie wypowiedzenia), ani nie zlikwidowała działalności, co prawdopodobnie byłoby naturalną konsekwencją zawieszenia, gdyż główny klient Spółki zastąpiłby Spółkę (w okresie zawieszenia działalności przez l.) innym dostawcą usług. Przepisy art. 23 ustawy PIT nie zawierają wyłączenia z katalogu kosztów kwoty nadwyżki ponad wartość bilansową udziału kapitałowego wypłacanej wspólnikowi występującemu ze spółki jawnej. Ponadto należy zwrócić uwagę, że przedmiotowa kwota stanowi dla Cezarego F. przychód opodatkowany podatkiem dochodowym, również więc z tego powodu powinna stanowić koszt uzyskania przychodów dla wspólników Spółki, którzy ponieśli ten wydatek. Z uwagi na powyższe, w ocenie Spółki, przedmiotowa kwota 30.000 złotych winna stanowić koszt uzyskania przychodów, jako wydatek poniesiony dla zachowania (zabezpieczenia) źródła przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

a.

pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zarachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

b.

nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 64 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) pomimo śmierci lub ogłoszenia upadłości wspólnika oraz pomimo wypowiedzenia umowy spółki przez wspólnika lub jego wierzyciela, spółka trwa nadal pomiędzy pozostałymi wspólnikami, jeżeli umowa spółki tak stanowi lub pozostali wspólnicy tak postanowią.

Mimo zajścia zatem wymienionych w ww. przepisie przyczyn, istnieje możliwość utrzymania bytu spółki jawnej. Wspólnicy bowiem w drodze umowy mogą tak postanowić, zamieszczając odpowiednie postanowienie w tych sprawach, lub też mogą podjąć taką decyzję później, czyli w czasie funkcjonowania spółki, zabezpieczając się w ten sposób przed możliwością rozwiązania umowy spółki. Ponadto, należy podkreślić, iż mimo zajścia okoliczności, o których mowa w art. 64 § 1 k.s.h. spółka trwa chociaż w umowie spółki nie zawarto takiego postanowienia. Wystarczy jednak, że wszyscy wspólnicy zawrą w tej sprawie takie uzgodnienie.

Natomiast zasady rozliczania się spółki m.in. z występującym wspólnikiem reguluje art. 65 k.s.h.

Przepis art. 65 § 1 i 2 k.s.h. mówi o ustaleniu wartości udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobierców w przypadku wystąpienia ze spółki. Stosownie do tego przepisu wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki.

W aspekcie powyższego, wystąpienie wspólnika ze spółki jawnej powoduje obowiązek rozliczenia się z występującym wspólnikiem. Rozliczenie poprzedza ustalenie wartości udziału kapitałowego występującego wspólnika. Następuje to poprzez sporządzenie osobnego bilansu, który uwzględnia wartość zbywczą spółki, czyli wartość jej majątku w obrocie prawnym i gospodarczym. Sporządzony bilans powinien uwzględnić wszystkie składniki materialne i niematerialne, które mają wartość wymierną w pieniądzu.

Udział kapitałowy obliczony w sposób określony w § 1 i § 2, powinien być wypłacony w pieniądzu (art. 65 § 3 k.s.h.). Rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze. Natomiast nie zwraca się wspólnikowi rzeczy, które wniósł na własność jako jego wkład. Rzeczy te zostały bowiem scedowane na własność spółki i wspólnik nie ma prawa do ich wydania w naturze, a ich wartość powinna być uwzględniona w bilansie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż pozostający w spółce wspólnicy rozliczyli się z występującym wspólnikiem w trybie art. 65 k.s.h. Podstawą zachowania źródła przychodów są postanowienia spółki względnie postanowienia pozostałych wspólników co do możliwości dalszego trwania spółki w przypadkach o których mowa w art. 64 § 1 k.s.h. Natomiast art. 65 k.s.h. reguluje wyłącznie zasady rozliczania się spółki z jej byłym wspólnikiem lub jego spadkobiercami.

Stanowisko, iż rozliczenie z występującym wspólnikiem w trybie art. 65 k.s.h. stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi interpretację rozszerzającą ww. przepisu ustawy, która nie ma - zgodnie z obowiązującą doktryną- zastosowania przy interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Przedmiotowy wydatek co prawda nie został wymieniony w art. 23 ww. ustawy, jako nieuznawany za koszt uzyskania przychodów. Pomimo tego nadwyżka ponad wartość bilansową udziału kapitałowego wypłacanego wspólnikowi występującemu ze spółki jawnej nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów z uwagi na treść definicji zawartej w art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Bowiem należy stwierdzić, iż wydatki poniesione przez Spółkę nie mają żadnego związku z czynnościami mającymi na celu uzyskanie przychodu, czy też zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Prowadzą natomiast do zwiększenia udziałów w spółce pozostających w niej wspólników.

Zatem stanowisko Spółki względem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nadwyżki ponad wartość bilansową udziału kapitałowego wypłacanego wspólnikowi występującemu ze spółki jawnej jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż interpretacja nie mocy wiążącej dla pozostałych wspólników spółki jawnej, bowiem interpretacja wywiera skutek wyłącznie w stosunku do tego podmiotu, do którego jest skierowana.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl