IPPB1/415-354/10-4/RS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 czerwca 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-354/10-4/RS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2010 r. (data wpływu 17 marca 2010 r.).) oraz piśmie (data nadania 4 czerwca 2010 r., data wpływu 7 czerwca 2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 28 maja 2010 r. (data nadania 28 maja 2010 r., data doręczenia 31 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości gruntowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży w nieruchomości gruntowej.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni do sprzedaży nieruchomości została zmuszona przez sytuację materialną, w której się znajduje. Od 20 lutego 2009 r. do 19 lutego 2012 r. jest na urlopie wychowawczym. Wnioskodawczyni wraz z mężem nie posiada żadnej innej nieruchomości oprócz sprzedanej darowizny, którą otrzymała od rodziców będąc panną. Jedynym sposobem, by móc zamieszkać we własnym "lokum" była sprzedaż darowizny i zakup domu, bądź mieszkania za pieniądze uzyskane ze sprzedaży.

W październiku 2007 r. (Akt notarialny z dnia 10 października 2007 r.) Wnioskodawczyni otrzymała od rodziców w formie darowizny działkę budowlaną mieszczącą się w N. Obowiązujące wówczas przepisy dotyczące ulgi meldunkowej są krzywdzące zdaniem Wnioskodawczyni dla osób, które otrzymały w spadku, lub zostały obdarowane niezabudowanymi gruntami, na których nie ma możliwości meldunku, gdyż fizycznie nie ma gdzie, skoro nieruchomość jest niezabudowana. By móc zamieszkać "u siebie" Wnioskodawczyni musiała sprzedać darowiznę przed upływem pięciu lat.

W maju 2009 r. (Akt notarialny z dnia 12 maja 2009 r.) Wnioskodawczyni sprzedała darowiznę za kwotę 400.000,00 zł (czterysta tysięcy złotych), zdając sobie sprawę, że od tej kwoty będzie musiała zapłacić podatek w wysokości 19% od dochodu czyli 76.000,00 zł (siedemdziesiąt sześć tysięcy złotych), dlatego też starała się znaleźć nieruchomość z możliwością zamieszkania, by zmieścić się w kwocie różnicy, która pozostałaby po zapłaceniu podatku. Niestety w takiej kwocie ciężko było znaleźć cokolwiek, chyba, że do remontu.

W sierpniu 2009 r. (Akt notarialny z dnia 20 sierpnia 2009 r.) Wnioskodawczyni podpisała akt notarialny na kupno domu w S. za kwotę 330.000,00 zł (trzysta trzydzieści tysięcy złotych). Przy zakupie Wnioskodawczyni poniosła koszt notarialny w wysokości 9.989,08 zł (dziewięć tysięcy dziewięćset osiemdziesiąt dziewięć złotych osiem groszy). Po zakupie i opłaceniu kosztów notarialnych pozostała kwota 60.010,92 zł (sześćdziesiąt tysięcy dziesięć złotych, dziewięćdziesiąt dwa grosze). Według przepisów, które weszły po 31 grudnia 2009 r., kwota ta to dochód podlegający opodatkowaniu. Kwotę tę jednakże Wnioskodawczyni musiała przeznaczyć na wykończenie domu gdyż zakupiona nieruchomość w części była w stanie surowym.

Wnioskodawczyni nie uchyla się od płacenia podatku, wnosi o przychylne ustosunkowanie się do jej prośby i obliczenie należnego podatku do zapłaty od kwoty rzeczywistego dochodu czyli kwoty 60.010,92 zł (sześćdziesiąt tysięcy dziesięć złotych, dziewięćdziesiąt dwa grosze). Sprzedaż darowizny jak i zakup nieruchomości z domem nastąpiła w tym samym roku podatkowym w niewielkim odstępie czasu co wskazuje na fakt, iż Wnioskodawczyni nie sprzedała darowizny celem zysku, lecz poprawy warunków mieszkaniowych.

W odpowiedzi na wezwanie organu z dnia 28 maja 2010 r. Wnioskodawczyni sformułowała treść pytania, które ma być przedmiotem interpretacji oraz przedstawiła własne stanowisko do zadanego pytania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni mogła rozliczyć się za 2009 rok zgodnie z przepisami, które weszły w życie od 1 stycznia 2010 r. czyli według zastosowania się do art. 21 ust. 1 pkt 131 (dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych) z jednoczesnym zastosowaniem art. 30e (odpłatne zbycie nieruchomości) Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 209, poz. 1316).

Zdaniem Wnioskodawczyni w jej rozumieniu prawa mogłaby rozliczyć się według ww. przepisów, gdyż zbycie nieruchomości i kupno drugiej za pieniądze ze zbycia poprzedniej nastąpiło w krótszym czasie niż przewidziane na to ustawowo 2 lata. Pieniądze ze zbycia nieruchomości zostały przeznaczone na cele mieszkaniowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8a-c) ww. ustawy do źródeł przychodów zalicza się m.in. odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 10 października 2007 r. Wnioskodawczyni otrzymała od rodziców w formie darowizny działkę budowlaną w N.

W dniu 20 sierpnia 2009 r. Wnioskodawczyni ww. nieruchomość gruntową sprzedała.

Dokonując oceny skutków prawnych przedstawionego w sprawie stanu faktycznego należy stwierdzić, iż na mocy art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) do dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowej nabytej w drodze darowizny w 2007 r. - zastosowanie będą miały nowe zasady opodatkowania obowiązujące od dnia 1 stycznia 2007 r.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku, co wynika z treści art. 30e ust. 2 ww. ustawy, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Jednakże wskazać należy, iż zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

a.

budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,

b.

lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,

c.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,

d.

prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia (art. 21 ust. 21 ww. ustawy). Oznacza to, że nie złożenie oświadczenia lub złożenie go po terminie powoduje brak prawa do zwolnienia. Wymóg złożenia w terminie tego oświadczenia jest bowiem, obok zameldowania na pobyt stały w zbywanym lokalu lub budynku przez okres 12 miesięcy, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia.

Wskazać należy, iż ustawodawca, konstruując przesłanki uprawniające do skorzystania z omawianej ulgi, nie użył w ww. przepisie sformułowania "nieruchomość", a posłużył się katalogiem rzeczy i praw (posiadającym walor katalogu zamkniętego), których sprzedaż objęta jest przedmiotowym zwolnieniem. Gdyby zamiarem ustawodawcy było zwolnienie przychodu ze zbycia nieruchomości gruntowej, to dałby temu wyraz w treści przepisu. Skoro jednak ustawodawca nie posługuje się w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. b) ustawy pojęciem "nieruchomość" lecz wyłącznie "lokal mieszkalny", "budynek mieszkalny" itp. to nie ma żadnych podstaw aby określone tym przepisem zwolnienie rozciągać również na nieruchomość gruntową. Jeśli zaś przepis nie przewiduje zwolnienia z opodatkowania gruntu, to przychód ze sprzedaży nieruchomości gruntowej podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego tzw. ulga meldunkowa nie obejmuje przychodów z odpłatnego zbycia gruntów, zarówno tych, które stanowią odrębny przedmiot własności jak i gruntów trwale związanych z budynkami, stanowiących część składową nieruchomości. Oznacza to, iż w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowej uzyskany przychód nie może być objęty zwolnieniem wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy.

W tym miejscu należy podkreślić, że wszelkiego rodzaju ulgi podatkowe są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowo uregulowany w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejem, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania.

Odnosząc się natomiast do możliwości skorzystania przez Wnioskodawczynię ze zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości poprzez wydatkowanie na tzw. "cele mieszkaniowe" w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r., należy dodać, iż ustawodawca w odniesieniu do nieruchomości gruntowych nabytych w 2007 r. nie wprowadził takiego zwolnienia.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, iż przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowej nabytej w drodze darowizny, nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., ponieważ zbycie ww. udziału nastąpiło przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Osiągnięty przychód podlega więc opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy. Bez znaczenia pozostaje fakt wydatkowania otrzymanego przychodu na tzw. "cele mieszkaniowe" w przeciągu 2 lat, ponieważ w latach 2007-2008 obowiązywała tylko tzw. "ulga meldunkowa" nie mająca zastosowania w przypadku zbycia nieruchomości gruntowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl