IPPB1/415-337/07-2/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2007 r. (data wpływu 5 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania aportu wniesionego do spółki komandytowej - jest prawidłowe.

W dniu 5 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania aportu wniesionego do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Kancelaria X z siedzibą przy X w W. prowadzi działalność w zakresie pośrednictwa, doradztwa w zakresie nieruchomości oraz wynajmu nieruchomości. Właścicielem przedsiębiorstwa jest Pan Z. Przedsiębiorstwo zakupiło w 2007 r. nieruchomość budowlaną którą wynajmuje na podstawie podpisanych umów najmu. W momencie zakupu powyższej nieruchomości została obniżona kwota podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury zakupu nieruchomości. Pan Z właściciel, zamierza wnieść powyższą nieruchomość (wraz z cesją praw wynikającą z podpisanych umów najmu) aportem do nowopowstałej spółki komandytowej, w której będzie komandytariuszem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jakie skutki z zakresu podatku VAT, podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych wywoła wniesienie aportem części majątku (nieruchomości) przedsiębiorstwa Kancelaria X do nowopowstałej spółki komandytowej.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zdaniem wnioskodawcy aport niepieniężny wnoszony do spółki nie posiadającej osobowości prawnej (a taką właśnie spółką jest spółka komandytowa) nie powoduje powstania u wnoszącego żadnego przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Słuszne jest więc stanowisko strony, iż czynność ta nie będzie rodziła obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Odpowiedź na pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej.

Wniosek spółki w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Spółka komandytowa jest samodzielnym typem osobowej spółki handlowej, której zasady funkcjonowania określa ustawa z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.). Istotę konstrukcji spółki można znaleźć w art. 102 ww. ustawy, zgodnie z którym spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Spółka komandytowa, z mocy art. 8 kodeksu spółek handlowych posiada zdolność prawną, zdolność do czynności prawnych oraz zdolność sądową, a to oznacza, że spółka taka może być podmiotem praw i obowiązków, może we własnym imieniu nabywać prawa oraz zaciągać zobowiązania, może pozywać i być pozywaną. Jednak spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej. Spółka musi liczyć co najmniej dwóch wspólników. Nie ma ograniczeń podmiotowych co do tego, aby być komplementariuszem i komandytariuszem, w związku z tym mogą nimi być osoby fizyczne, osoby prawne i inne podmioty mające zdolność prawną (w szczególności handlowe spółki osobowe).

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

W związku z powołanym wyżej przepisem art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wniesienie aportem nieruchomości stanowiącej składnik majątku firmy nie skutkuje powstaniem przychodu, ponieważ nie wiąże się z odpłatnym zbyciem składnika majątku.

Tego rodzaju czynność nie wiąże się również z uzyskaniem przychodu, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem nie dotyczy ona wniesienia wkładu do spółki.

Wartość aportu nigdy nie jest nieodpłatnym świadczeniem dla pozostałych wspólników, gdyż wynika to z samej istoty tworzenia i funkcjonowania spółki komandytowej. Warunkiem powstania takiej spółki jest działanie w sposób oznaczony, np. poprzez wniesienie wkładów, którymi mogą być m.in. aporty.

Biorąc pod uwagę powyższe, w art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione są przychody, które uważa się za przychody z działalności gospodarczej. W katalogu tym nie wymieniono składników majątku wniesionego do spółki w formie aportu, wobec czego nie stanowi to przychodu z działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie nie uzyskał Wnioskodawca również przychodu z kapitałów pieniężnych, określonego w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem przepis ten dotyczy wkładów wniesionych do spółek mających osobowość prawną, czyli nie dotyczy spółek komandytowych.

Zatem należy uznać, iż operacja wniesienia wkładu do spółki komandytowej nie skutkuje powstaniem przychodu czy też zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych u wspólnika spółki otrzymującej wkład ani też u wspólnika wnoszącego ten wkład.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.