IPPB1/415-327/11-4/KS - Zasady zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego wydatków związanych z zakupem komputera, oprogramowania oraz tuszu do drukarki.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 lipca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-327/11-4/KS Zasady zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego wydatków związanych z zakupem komputera, oprogramowania oraz tuszu do drukarki.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2011 r. (data wpływu 1 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 lipca 2011 r. (data wpływu 7 lipca 2011 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-327/11-2/KS z dnia 21 czerwca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zakupem komputera, oprogramowania oraz tuszu do drukarki - jest prawidłowe,

* momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków związanych z zakupem komputera, oprogramowania oraz tuszu do drukarki - jest nieprawidłowe,

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zakupem komputera, oprogramowania oraz tuszu do drukarki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Małżonkowie (wynajmujący) wynajmują lokal mieszkalny na podstawie umowy najmu okazjonalnego zawartej z najemcami. Zgodnie ze złożonym oświadczeniem w urzędzie skarbowym dochody z najmu są rozliczane przez jednego z małżonków na zasadach ogólnych (zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W związku z zawartą umową najmu istnieje potrzeba zapewnienia dostępu do komputera. Wynajmujący zamierzają zakupić komputer. Orientacyjna cena jego zakupu to ok. 2 tys. zł (poniżej 3,5 tys. zł). Dodatkowo prawdopodobnie będą poniesione koszty nabycia komputera (np. koszt przesyłki pocztowej lub kurierskiej) oraz koszt zakupu oprogramowania (pakiet zawierający edytor tekstów, arkusz kalkulacyjny, program do obsługi poczty elektronicznej). Łączna wartość kosztu nabycia komputera oraz kosztu zakupu oprogramowania nie będzie przekraczać 3,5 tys. zł.

Dostęp do komputera jest niezbędny w związku z zawartą umową najmu, ponieważ dzięki komputerowi będzie można:

1.

przygotowywać dokumenty związane z zawartą umową ewentualnie w przyszłości z jej odnowieniem (przygotowanie dokumentu umowy, aneksów do umowy, protokołów związanych z przejęciem lokalu lub jego zwrotem), wystawiać rachunki dla najemców;

2.

prowadzić zestawienie przychodów i kosztów związanych z umową najmu oraz ustalaniem podatku dochodowego;

3.

posiadać dostęp do Internetu w celu:

a.

monitorowania terminowego wpływu należności z tytułu czynszu najmu na konto bankowe, do którego dostęp jest możliwy przez Internet (w celu ewentualnego szybkiego podjęcia akcji upominawczej),

b.

monitorowania terminowego opłacania zobowiązań z tytułu opłat na rzecz wspólnoty mieszkaniowej, dostawców energii elektrycznej i gazu do lokalu, do których wnoszenia są zobowiązani zgodnie z umową najmu najemcy (w celu uniknięcia ewentualnych strat i kosztów wynikających z nieterminowych wpłat, np. odcięcie energii elektrycznej od lokalu), realizowane w ten sposób, iż najemcy przesyłają w wersji elektronicznej potwierdzenie wykonanego przelewu wystawione z konta bankowego we właściwym formacie dokumentu,

c.

wykonywanie płatności bankowych związanych z wynajmowanym lokalem, do ponoszenia których nie są zobowiązani najemcy, poprzez dostęp do konta internetowego (płatności zobowiązań związanych z lokalem, np. podatek od nieruchomości, opłata z tytułu wieczystego użytkowania, podatek dochodowy),

d.

inne związane z obsługą umowy najmu.

W celu zapewnienia możliwości druku dokumentów, o których mowa wyżej (w pkt 1) zostanie zakupiony tusz do drukarki.

Pismem z dnia 1 lipca 2011 r. (data wpływu 7 lipca 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 21 czerwca 2011 r., Nr IPPB1/415-327/11-2/KS Wnioskodawczyni uzupełniła przedstawione zdarzenie przyszłe informując iż, w związku z osiąganiem przychodów z wynajmu lokalu mieszkalnego stanowiącego przedmiot współwłasności łącznej małżeńskiej - małżonkowie nie prowadzą ani ksiąg rachunkowych ani podatkowej księgi przychodów i rozchodów, bowiem zgodnie z postanowieniami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej ustawą w przypadku tego źródła dochodów, jeśli nie jest związane ono z prowadzoną działalnością gospodarczą nie jest wymagane od podatników prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Ponadto, ze względu na niewielką kwotę przychodów z tytułu czynszu najmu osiąganą w ciągu roku, znacznie niższą od wskazanej w ustawie o rachunkowości kwoty przychodów wynoszącej 1,2 mln euro, małżonkowie nie są zobowiązani do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Ponadto Wnioskodawczyni poinformowała, iż wielkość podatku jest ustalana na podstawie prowadzonego zestawienia przychodów oraz kosztów uzyskania tych przychodów, w tym uwzględniających tablicę amortyzacji lokalu mieszkalnego i ustalenie wartości początkowej tego środka trwałego.

Przychodami są, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy, w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji małżonków w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne.

Kosztami uzyskania przychodów są, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy, koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Zakupiony komputer (wraz z oprogramowaniem) będzie stanowił współwłasność małżonków będzie kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do użytkowania, a jego przewidywany okres użytkowania będzie dłuższy niż rok.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu zakupu komputera można zaliczyć cenę jego zakupu wraz z kosztami nabycia oraz koszt zakupu oprogramowania o łącznej wartości nie przekraczającej 3,5 tys. zł oraz koszt zakupu tuszu do drukarki.

Zdaniem Wnioskodawczyni do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu zakupu można zaliczyć cenę zakupu komputera wraz z kosztami jego nabycia oraz koszty zakupu oprogramowania o łącznej wartości nie przekraczającej 3,5 tys. zł oraz koszty zakupu tuszu do drukarki.

Koszty te stanowią koszty uzyskania przychodów, ponieważ wykorzystanie komputera oraz wykonywanie wydruków dokumentów będzie służyło uzyskaniu przychodów lub zabezpieczeniu źródeł przychodów.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodu jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W przypadku opodatkowania dochodów z najmu według skali podatkowej, podatnik ma prawo do obniżania osiągniętego przychodu o koszty jego uzyskania.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z określonym źródłem przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Generalną zasadą prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest ścisłe oraz nie budzące wątpliwości powiązanie kosztów ponoszonych przez podatnika z celem osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym cel ten musi być widoczny, a ponoszone koszty winny go bezpośrednio realizować lub co najmniej winny go zakładać jako realny.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają unormowania, które zabraniałoby zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (bezpośrednio lub pośrednio poprzez odpisy amortyzacyjne) ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 powoływanej ustawy wydatków ponoszonych przed podatników na nabycie określonych składników majątku (np. w postaci środków trwałych), jeżeli są one wykorzystywane wyłącznie dla celów związanych z osiągnięciem przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z najmu. Ważne jest, by zaistniał ścisły i nie budzący wątpliwości związek tych wydatków ze źródłem przychodów jakim jest najem. Jednakże obowiązek udowodnienia wpływu poniesionego wydatku na wysokość przychodu, zachowanie lub zabezpieczenia źródła przychodu z najmu, spoczywa na podatniku.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów z najmu, jest więc wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek ze źródłem przychodów z najmu nie budzi wątpliwości, a - jak wskazano - obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika. Kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ze względu na kryterium celowości, leży bowiem w gestii podatnika. Należy jednak mieć na uwadze, że prawidłowość dokonanej kwalifikacji podlega ocenie organów podatkowych.

Analiza treści zarówno art. 22 ust. 1 jak i art. 23 ww. ustawy wskazuje, że co do zasady nie ma przeszkód, aby podatnik mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na nabycie określonych składników majątku w postaci środka trwałego (zestawu komputerowego), jeśli tylko składniki te są wykorzystywane dla potrzeb najmu i jednocześnie nie będą one wykorzystywane dla celów osobistych przez podatnika oraz zostały należycie udokumentowane.

W sytuacji gdy, składniki majątku spełniają definicję środków trwałych zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, ich zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów winno odbywać się wg reguł określonych w art. 22a-22o powoływanej ustawy.

Kosztem uzyskania przychodów, stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są bowiem odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z treścią art. 22d ust. 1 ww. ustawy podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Z kolei w myśl art. 22f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

W świetle cytowanych przepisów w przypadku, gdy wartość jednostkowa składników majątku nie przekracza kwoty 3.500,00 zł, podatnik może wybrać jedną z następujących możliwości:

* nie zaliczyć ich do środków trwałych, a wydatki poniesione na nabycie zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania - zgodnie z art. 22d ust. 1 ustawy, lub

* zaliczyć te składniki do środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych na zasadach ogólnych albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania lub w miesiącu następnym - zgodnie z art. 22f ust. 3 ustawy.

Z opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem wynajmują lokal mieszkalny i w związku z zawartą umową najmu istnieje potrzeba zapewnienia dostępu do komputera. Wynajmujący zamierzają zakupić komputer. Orientacyjna cena jego zakupu to ok. 2 tys. zł (poniżej 3,5 tys. zł). Dodatkowo prawdopodobnie będą poniesione koszty nabycia komputera (np. koszt przesyłki pocztowej lub kurierskiej) oraz koszt zakupu oprogramowania. Łączna wartość kosztu nabycia komputera oraz kosztu zakupu oprogramowania nie będzie przekraczać 3,5 tys. zł. Zakupiony komputer (wraz z oprogramowaniem) będzie kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do użytkowania, a jego przewidywany okres użytkowania będzie dłuższy niż rok.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż ich Wnioskodawczyni będzie miała możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zakupem komputera, oprogramowania oraz tuszu do drukarki, ponieważ istnieje związek przyczynowo-skutkowy, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

A zatem stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków należało uznać za prawidłowe.

Nie można jednak podzielić poglądu Wnioskodawczyni, iż poniesione wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu zakupu. Z powołanych przepisów art. 22d ust. 1 oraz art. 22f ust. 3 wyraźnie bowiem wynika, iż przedmiotowe wydatki na nabycie składników majątku mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania (jeżeli składniki majątku nie zostaną zaliczone przez Wnioskodawczynię do środków trwałych) albo pośrednio poprzez odpisy amortyzacyjne na zasadach ogólnych bądź też jednorazowo w miesiącu oddania do używania lub w miesiącu następnym - zgodnie z art. 22f ust. 3 ustawy (w przypadku gdy Wnioskodawczyni zaliczy je do środków trwałych).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków związanych z zakupem komputera, oprogramowania oraz tuszu do drukarki należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl