IPPB1/415-323/14-2/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2014 r. (data wpływu 28 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu - jest prawidłowe.

W dniu 28 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni, osoba fizyczna, zamieszkuje w domu rodzinnym (dalej:nieruchomość). W nieruchomości znajdują się trzy lokale, ich właścicielami są odpowiednio 3 osoby fizyczne: X, Y i Wnioskodawczyni.

Lokal nr 1 -X,

Lokal nr 2 - Wnioskodawczyni,

Lokal nr 3 - Y.

Pozostała część nieruchomości, tj. ogród, piwnice, garaż, klatka schodowa, itd. stanowią części wspólne w następujących proporcjach:

X-2/5,

Y-1/5

Wnioskodawczyni - 2/5.

X i Y, bez wiedzy i zgody Wnioskodawczyni zawarli umowę najmu piwnicy, stanowiącą część wspólną, tym samym naruszając zasadę rozporządzenia rzeczą wspólną określoną w art. 199 k.c. Wskazaną powyżej umowę najmu podpisała X i wskazując, że posiada uprawnienia do rozporządzania przedmiotowa piwnicą, a piwnica jest wolna od praw osób trzecich - co nie jest zgodne ze stanem faktycznym.

Czynsz najmu piwnicy wynosi 1.100 zł miesięcznie, pobiera go X i Y nie rozliczając się z Wnioskodawczynią. Wnioskodawczyni domyśla się jedynie, że kwota czynszu najmu wpływa na konto, do którego Wnioskodawczyni nie ma dostępu.

X i Y twierdzą, że część kwot uzyskanych z tytułu najmu przedmiotowej piwnicy zostało przeznaczone na fundusz remontowy. Remonty finansowane z funduszu remontowego nie stanowią w ocenie Wnioskodawczyni nakładów koniecznych, nie wyraziła bowiem zgody na dokonanie przedmiotowych remontów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej powyżej sytuacji, uwzględniając brzmienie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, można mówić o powstaniu przychodu dla Wnioskodawczyni oraz, w związku z powyższym, z jakim momentem ewentualnie powstanie dla Wnioskodawczyni obowiązek podatkowy:

oraz czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do wpłacania zaliczek na podatek dochodowy w obu wskazanych powyżej przypadkach.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: "ustawa o PIT") przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6,9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i 20 ust. 3, są otrzymanie lub postawienie do opozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na potrzeby analizy przedmiotowego zagadnienia należy rozróżnić sytuacje dotyczące kwot nieprzeznaczonych na fundusz remontowy i kwot, które na ten fundusz są przeznaczane i z których wykazywane są remonty.

1. Koszty czynszu najmu, które nie trafiają na fundusz remontowy.

Zdaniem Wnioskodawczyni zgodnie z przepisami art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W sytuacji, gdy najem nie jest przedmiotem działalności gospodarczej, a wynajmowane składniki nie są związane z działalnością gospodarczą, wówczas w myśl art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT najem stanowi odrębne źródło przychodu, które z tego tytułu powstaje w momencie jego faktycznego otrzymania lub postawienia do dyspozycji.

Zgodnie z generalną zasadą w przypadku opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychód ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje w momencie faktycznego uzyskania przez podatnika określonych kwot.

W opinii Wnioskodawczyni, nie można mówić o powstaniu przychodu, tym samym nie jest zobowiązana do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy i nie uzyskuje przychodu.

W art. 11 ust. 1 ustawy PIT zastosowana została tak zwana zasada kasowa, zgodnie z którą, przychodem podlegającym opodatkowaniu, może być jedynie przychód otrzymany przez podatnika lub postawiony do jego dyspozycji. Przychód następuje dopiero wtedy, kiedy podatnik otrzymuje pieniądze, albo kiedy pieniądze są postawione do jego dyspozycji, a nie w chwili samego stwierdzenia, że podatnikowi przysługuje należność określonej wysokości. Tym samym w przedmiotowym stanie faktycznym nie można mówić o powstaniu przychodu, a konsekwentnie obowiązek podatkowy, jak i obowiązek uiszczenia (odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy) nie powstaje do momentu faktycznego otrzymania pieniędzy, czy tez pozostawienia ich do dyspozycji Wnioskodawczyni.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawczyni, do momentu, w którym nie otrzyma ona pieniędzy z tytułu Jej udziału w czynszu najmu, nie powstaje po Jej stronie przychód, a tym samym obowiązek podatkowy nie powstanie do momentu faktycznego otrzymania przychodu przez Wnioskodawczynię. Do tego samego momentu nie powstanie tez obowiązek uiszczenia zaliczek na podatek dochodowy.

2. Kwoty czynszu najmu, które przeznaczane są na fundusz remontowy, a następnie remonty przedmiotowej nieruchomości.

W niniejszej sytuacji należy rozważyć, czy część kwoty z tytułu czynszu najmu przeznaczono na fundusz remontowy oznacza, że pieniądze te zostały otrzymane przez Wnioskodawczynię lub tez postawione do Jej dyspozycji.

Przychód stanowią otrzymane lub postawione do dyspozycji pieniądze i wartości pieniężne. Przez pojęcie otrzymane - zgodnie ze Słownikiem języka polskiego należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Natomiast:"postawionymi do dyspozycji" są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik - wykazując określoną aktywność - ma możliwość włączyć do swojego władztwa.

Innymi słowy, Wnioskodawczyni nie ma możliwości skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji. Przez pojęcie "postawienie do dyspozycji" należy rozumieć takie pozostawienie podatnikowi przysługujących mu pieniędzy i wartości pieniężnych, aby mógł z nich swobodnie korzystać (wyrok WSA w Kielcach z dnia 30 listopada 2011 r. I SA/Ke 475/2011).

Wnioskodawczyni nie otrzymuje środków pieniężnych w postaci czynszu najmu (tak w gotówce, jak i na rachunek bankowy), ani w żaden inny sposób nimi nie dysponuje, albowiem są one zajmowane przez X i Y, przeznaczone na remonty, na które nie wyraża ona zgody, a co więcej uznaje je za całkowicie pozbawione sensu ekonomicznego, praktycznego czy estetycznego. Wnioskodawczyni w żadnym względzie nie może korzystać z należności czynszowych, nie ma nad nimi żadnego władztwa. Wyłączona jest zatem swoboda dysponowania/korzystania niezbędna do uznania, że nastąpiło "postawienie do dyspozycji" pieniędzy lub wartości pieniężnych.

Ponadto zwrócić należy uwagę, że wynajęcie piwnicy stanowi czynność przekraczającą zwykły zarząd, a czynność ta dokonana została wbrew brzmieniu art. 199 KS. Również nakłady czynione z funduszu remontowego, na nieruchomość nie stanowią nakładów koniecznych, są zbyteczne. Tym samym Wnioskodawczyni nie odnosi korzyści z tak spożytkowanych środków finansowych. Szczególnie w tym kontekście trudno uznać, że Wnioskodawczyni uzyskała przychód.

Zdaniem Wnioskodawczyni do momentu, w którym nie otrzyma ona pieniędzy, z tytułu Jej udziału w czynszu najmu, nie powstanie po Jej stronie przychód, a tym samym obowiązek podatkowy nie powstanie do momentu faktycznego otrzymania przychodu przez Wnioskodawczynię. Do tego samego momentu nie powstanie tez obowiązek uiszczenia zaliczek na podatek dochodowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednakże, należy wskazać, że sposób korzystania ze wspólnego majątku, regulują przepisy Kodeksu cywilnego, wobec czego rozstrzygnięcie powyższych kwestii nie leży w kompetencji organów podatkowych. To samo dotyczy kwestii korzystania z należności czynszowych. Innymi słowy organ upoważniony do wydawania interpretacji indywidualnych nie jest uprawniony do rozstrzygnięcia, kto i w jaki sposób może korzystać z przychodu (dochodu) uzyskanego ze wspólnej własności.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.