IPPB1/415-320/09-2/KS - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wydatków na abonament medyczny.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2009 r. (data wpływu 28 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na abonament medyczny - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na abonament medyczny - jest nieprawidłowe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą "A.", na podstawie wpisu nr do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta miasta. Przedmiotem tej działalności jest nauczanie i tłumaczenia języka angielskiego; wydawnictwo (poza prasa) - z wyłączeniem działalności koncesjonowanej albo objętej obowiązkiem uzyskania zezwolenia.

Działalność jest opodatkowana na zasadach ogólnych. Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Wnioskodawczyni zamierza zawrzeć umowę o świadczenie usług zdrowotnych (wykupić abonament medyczny) z jednym z działających na rynku Centrów Medycznych (L., M., L., E.). W ramach abonamentu będzie uprawniona do korzystania z usług medycznych świadczonych przez dane centrum medyczne, w tym diagnostyki oraz specjalistycznych procedur medycznych. Wydatki poniesione na zakup abonamentu Wnioskodawczyni planuje zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle art. 22 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) zwanej dalej w skrócie "u.p.d.o.f." mogę zaliczyć wydatki na abonament medyczny do kosztów uzyskania przychodów, jako wydatki w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zdaniem Wnioskodawczyni wydatki na zakup abonamentu medycznego mogą być kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 zdanie pierwsze u.p.d.o.f. Należy je zakwalifikować jako wydatki w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Analiza art. 23 u.p.d.o.f. pozwala stwierdzić, że wydatki na zakup usług zdrowotnych (abonamentu medycznego) nie zostały tam wymienione. Tym samym, problem zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów trzeba rozpatrywać na gruncie art. 22 ust. 1 zdanie pierwsze u.p.d.o.f.

"Zabezpieczyć" oznacza tyle, co zapewnić ochronę przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym, uczynić bezpiecznym. Bezpieczny zaś to taki, któremu nic nie grozi. "Zachować" to z kolei dochować coś w niezmienionym stanie, mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności. Tak więc koszty poniesione w celu zabezpieczenia źródła przychodów to koszty mające na celu ochronę źródła przychodów przed jego unicestwieniem albo zmniejszeniem. Z kolei koszty poniesione w celu zachowania źródła przychodów to koszty ponoszone w celu utrzymania tego źródła w niezmienionym (niepogorszonym) stanie. Kosztami, o których wyżej mowa, są zatem wszelkie wydatki ponoszone na źródło przychodu jako całość (zob. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Komentarz 2009, Wolters Kluwer, SIP Lex, teza 21 do art. 22 u.p.d.o.f.).

Zdaniem Wnioskodawczyni zawarcie umowy o świadczenie usług zdrowotnych ma na celu zapewnienie jej opieki medycznej na odpowiednim poziomie. Pozwoli to uniknąć sytuacji, w której będzie zmuszona czekać na dostęp do odpowiednich specjalistów oraz procedur medycznych w publicznej służbie zdrowia. Faktem powszechnie znanym jest bowiem to, że w publicznej służbie zdrowia okresy oczekiwanie na konsultacje czy też zabiegi są długie, sięgając nierzadko nawet kilku lat. Podczas oczekiwania ograniczeniu ulega możliwość zarobkowania, gdyż brak odpowiedniego i szybkiego leczenia często powoduje brak możliwości prowadzenia zajęć czy dokonywania tłumaczeń. W ten sposób moje źródło przychodu ulega zmniejszeniu i pogorszeniu (tracę klientów, kiedy np. odwołuję zajęcia z powodu choroby, a ponadto za odwołane godziny nie otrzymuję przecież wynagrodzenia).

Zdaniem Wnioskodawczyni z przytoczonych względów należy uznać, iż zakup abonamentu medycznego pozwoli jej na szybki dostęp do odpowiedniej opieki medycznej, co przełoży się na wyeliminowanie bądź ograniczenie okresów, w których pozbawiona jest możliwość zarobkowania. W ten sposób zabezpieczy albo zachowa źródło przychodów, zapewniając ciągłość zarobkowania. Istnieje więc zdaniem Wnioskodawczyni związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami a zabezpieczeniem lub zachowaniem źródła przychodów.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oparta jest więc na swoistej klauzuli generalnej, zgodnie z którą podatnik ma możliwość odliczania dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu.

Zatem generalną zasadą prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest ścisłe powiązanie kosztów ponoszonych przez podatnika z celem osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym cel ten musi być widoczny, a ponoszone koszty winny go bezpośrednio realizować lub co najmniej winny go zakładać jako realny.

Zauważyć należy, iż przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (doprowadzić do zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu). Tym samym, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od obiektywnej, rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten spowoduje zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu jakim jest w rozpatrywanym przypadku pozarolnicza działalność gospodarcza a nie osoba Wnioskodawcy.

Należy jednak pamiętać o tym, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczność, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów obciąża podatnika.

Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można zaliczyć wydatków uwarunkowanych stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie nauczania i tłumaczenia języka angielskiego oraz wydawnictwa (poza prasą). Zamierza zawrzeć umowę o świadczenie usług medycznych (wykupić abonament medyczny). Wydatki poniesione na zakup abonamentu planuje zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej.

Odnosząc się do przedstawionego przez Wnioskodawczynię zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wydatki na zakup świadczeń medycznych mają na celu ochronę zdrowia. Wydatki na ochronę zdrowia należą do wydatków o charakterze osobistym. Aby zachować odpowiedni stan zdrowia, osoba fizyczna zmuszona jest do korzystania z usług medycznych i to niezależnie od tego czy prowadzi działalność gospodarczą, czy też działalności takiej nie prowadzi. Tak więc, bezpośrednim celem jaki jest związany z ponoszeniem tego rodzaju wydatków jest ochrona stanu zdrowia osoby (wydatki o charakterze osobistym), a nie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, o którym mowa w przepisie art. 22 ust. 1 powoływanej ustawy. Poniesienie wydatków na zakup pakietu usług medycznych nie ma realnego wpływu na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wydatki te nie mają też wpływu na wysokość przychodów uzyskiwanych ze świadczenia usług w zakresie nauczania i tłumaczenia języka angielskiego.

Reasumując powyższe należy uznać, iż wydatki na zakup świadczeń medycznych w postaci abonamentu medycznego poniesione przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu tej działalności.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.