IPPB1/415-320/07-2/AŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2007 r. (data wpływu 29 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży wycofanego z ewidencji środków trwałych budynku magazynowo-biurowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży wycofanego z ewidencji środków trwałych budynku magazynowo-biurowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności jest m.in. działalność gastronomiczna (PKD 55.30.Z), wynajem nieruchomości na własny rachunek (PKD 70.20.Z), kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 70.12.Z), zagospodarowanie i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 70.11.Z).

Z uwagi na wielkość przychodów Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. W czerwcu 2000 r. rozpoczynając prowadzenie działalności gospodarczej Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych budynek magazynowo-biurowy wybudowany w latach 1991-1993 stanowiący współwłasność małżeńską. Budynek był wykorzystywany przez okres 6 lat dając dochody z najmu. W miesiącu sierpniu 2006 r. został wycofany z ewidencji środków trwałych, a w miesiącu październiku 2007 r. sprzedany.W związku ze sprzedażą wspomnianej nieruchomości przychód Wnioskodawcy za rok 2007 w rozumieniu przepisów określonych art. 14 ustawy o p.d.o.f. prawdopodobnie przekroczy kwotę 3.022.000,00 zł, tj. limit do którego można prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychód ze sprzedaży budynku stanowiącego współwłasność małżeńską nie będącego w chwili sprzedaży środkiem trwałym, stanowi przychód z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 24a ust. 4 w związku z art. 14 ust. 2, którego przekroczenie powoduje obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych w 2008 r....

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o p.d.o.f. przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia środków trwałych wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej. Sprzedaż nieruchomości nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej, bowiem nieruchomość w chwili sprzedaży nie była środkiem trwałym i sprzedaż stanowiła źródło przychodów wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8. Jednakże art. 10 ust. 2 pkt 3 nakazuje przychody ze sprzedaży składników majątku, które były wykorzystywane w działalności gospodarczej a od chwili ich wycofania z działalności do momentu odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej. Zaliczenie dla celów podatku dochodowego przychodów ze sprzedaży składników majątku wymienionych w art. 10 ust. 2 pkt 3 do przychodów z działalności gospodarczej nie jest tożsame z ustaleniem wielkości przychodów w rozumieniu art. 24a ust. 4, których przekroczenie spowoduje obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych. Prowadzenie ksiąg rachunkowych podwyższa koszty działalności, a co za tym idzie zmniejsza tempo rozwoju firmy. Sprzedaż nieruchomości wycofanej z działalności jest zdarzeniem incydentalnym i nie powinna wpływać na ustalenie limitu przychodów w rozumieniu art. 24a ust. 4 ww. ustawy. Wg Wnioskodawcy nie było intencją ustawodawcy utrudnianie działalności. Reasumując, Wnioskodawca zaznaczył, że przychód ze sprzedaży nieruchomości wymienionej w poz. 50 wniosku nie powinien wpływać na limit przychodów zobowiązujący do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 24a ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w EURO w przepisach o rachunkowości.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. z 2002 r. Dz. U. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 800.000 EURO.

Z kolei z art. 24a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wyrażone w EURO wielkości przelicza się na walutę polską według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 30 września roku poprzedzającego rok podatkowy.

Średni kurs EURO ogłoszony przez Narodowy Bank Polski obowiązujący w dniu 30 września 2007 r. wyniósł 3,7775 zł/EURO, zgodnie z tabelą kursów NBP z dnia 28 września 2007 r. Nr 189/A/NBP/2007. Stąd też przychód uzyskany w 2007 r. zobowiązujący do prowadzenia od 1 stycznia 2008 r. ksiąg rachunkowych wynosi 3.022.000 zł.

Artykuł 24a ust. 4 ww. ustawy w kwestii ustalenia poziomu przychodu powodującego obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych odsyła do przepisu art. 14 ww. ustawy.

W rozumieniu art. 14 ust. 1 ww. ustawy przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Z powyższego wynika, że przychód ze sprzedaży środka trwałego ma wpływ na ustalenie przychodu decydującego o obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych. Zatem w przypadku, gdy podatnik w roku 2007 osiągnie przychód, w rozumieniu art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiący co najmniej równowartość 800.000 EURO będzie miał obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych począwszy od 1 stycznia 2008 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Zastrzeżenie zawarte w art. 10 ust. 2 pkt 3 określa, że przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się m.in. do odpłatnego zbycia: składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z powyższego wynika, iż przychody ze sprzedaży wycofanych z działalności składników majątkowych należą - przez okres 6 lat od 1 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały wycofane z działalności - do przychodów z działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia fakt, iż budynek magazynowo-biurowy stanowił współwłasność małżeńską.

Reasumując, przychód ze sprzedaży budynku stanowiącego współwłasność małżeńską nie będącego w chwili sprzedaży środkiem trwałym, stanowi przychód z działalności gospodarczej brany pod uwagę przy ustalaniu limitu 800.000 EURO. Zatem w przypadku przekroczenia w 2007 r. tego limitu wskutek sprzedaży środka trwałego (budynku magazynowo-biurowego) będzie Pan zobligowany do prowadzenia w 2008 r. ksiąg rachunkowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.