IPPB1/415-290/10-2/KS - Opodatkowanie przychodu uzyskanego z najmu lokalu mieszkalnego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 czerwca 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-290/10-2/KS Opodatkowanie przychodu uzyskanego z najmu lokalu mieszkalnego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2010 r. (data wpływu 30 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z najmu lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z najmu lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki cywilnej, w której posiada 80 % udziału w zyskach. Spółka dysponuje lokalem firmowym, którym jest dom składający się z parteru i użytkowego poddasza, w którym prowadzi działalność gospodarczą. Ponieważ majątek spółki jest majątkiem odrębnym wspólników, na Wnioskodawcę przypada 80 % lokalu firmowego. Wnioskodawca jest również jedynym właścicielem innego lokalu mieszkalnego.

W marcu 2010 r. Spółka podpisała z Wnioskodawcą umowę według, której wynajmuje on spółce swój prywatny lokal mieszkalny do wykorzystania w działalności gospodarczej, a w zamian Spółka wynajmuje Wnioskodawcy poddasze użytkowe swojej siedziby z przeznaczeniem na mieszkanie. Oba lokale posiadają zbliżoną powierzchnie ok. 50 m2 i wartość transakcji będzie stanowić kwota 1.000 zł za najem każdego z lokali, czynsze będą się kompensować.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwota uzyskana z wynajmu lokalu mieszkalnego spółce w zamian od której wynajmuje się lokal za taką samą kwotę 1.000 zł stanowi przychód do opodatkowania i w jakiej części.

Zdaniem Wnioskodawcy 80 % kwoty najmu, czyli 800 zł będzie dla niego świadczeniem samemu sobie i tym samym nie będzie rodziło obowiązku podatkowego. 20 % z kwoty dotyczącej wynajmu lokalu mieszkalnego spółce - kwota 200 zł będzie stanowiła jego przychód i rozliczy go razem z pozostałym najmem prywatnym w formie ryczałtu bo w tej formie rozlicza najem prywatny.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) odrębnym źródłem przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

*

pozarolnicza działalności gospodarcza,

*

najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Powyższe oznacza, iż przychody z najmu mogą być zaliczone do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej określonych w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy lub też stanowić odrębne źródło przychodów przewidziane w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowane jako "najem prywatny". Przychodem w myśl art. 11 ust. 1 powołanej ustawy, zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów przewidzianego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia ww. art. 11 ustawy.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z treści złożonego wniosku wywieść należy, iż Wnioskodawca zawarł ze Spółka cywilną, (w której jest wspólnikiem) umowę najmu lokalu mieszkalnego stanowiącego jego majątek prywatny. Przychody z najmu tego lokalu rozlicza na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, iż podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami (w sytuacji przedstawionej we wniosku - pomiędzy Spółką cywilną a Wnioskodawcą). Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego - Wnioskodawcy. Aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zachodzić przesłanki wynikające z powyższego przepisu, czyli czynsz musi być otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego. Stanowi on przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym tworzy przychód w rozumieniu podatkowym. Przychód w rozumieniu ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne powstaje wówczas, gdy wystąpi przysporzenie majątkowe, co ma miejsce w rozpatrywanym przypadku. Bez znaczenia dla prawidłowego rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy a w szczególności określenia wysokości tego przychodu pozostaje okoliczność, iż Wnioskodawca umowę najmu lokalu mieszkalnego stanowiącego jego majątek prywatny zawarł ze Spółką cywilną, w której jest wspólnikiem. Zauważyć należy, iż wskazana we wniosku umowa najmu lokalu mieszkalnego została zawarta pomiędzy dwoma odrębnymi uczestnikami obrotu gospodarczego tj. pomiędzy Wnioskodawcą i Spółką cywilną a nie poszczególnymi wspólnikami tej Spółki. Nie można więc uznać, iż jest to "świadczenie samemu sobie". Stronami umowy są dwa odrębne podmioty gospodarcze. Lokal będący przedmiotem najmu jest wykorzystywany przez Spółkę cywilną, która jest najemcą, stroną zawartej umowy. Ponadto przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu umowy najmu lokalu mieszkalnego należy kwalifikować jako najem prywatny i stanowi on dla Wnioskodawcy odrębne od pozarolniczej działalności gospodarczej źródło przychód przewidziane w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Do rozliczenia tego przychodu nie ma zastosowania art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa podatkowego, uznać należy, iż otrzymana kwota czynszu w wysokości 1.000 zł wynikająca z zawartej umowy najmu ze Spółką cywilną, stanowi dla Wnioskodawcy przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Przychód ten stanowi odrębne od pozarolniczej działalności gospodarczej źródło przychód, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji w przedmiotowej sprawie w zakresie określenia wysokości tego przychodu nie ma zastosowania art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl