IPPB1/415-233/09-3/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2009 r. (data wpływu 10 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia dochodu ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej na potrzeby działalności gospodarczej spółki osobowej - jest prawidłowe.

W dniu 10 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia dochodu ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej na potrzeby działalności gospodarczej spółki osobowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, osoba fizyczna, jest właścicielem nieruchomości, zarówno lokali mieszkalnych jak i użytkowych. obecnie wnioskodawca rozważa zawiązanie spółki osobowej (jawnej lub komandytowej). Jako swój wkład na pokrycie udziału kapitałowego wnioskodawca zamierza wnieść niektóre z posiadanych przez siebie lokali mieszkalnych oraz użytkowych.

W ramach wkładu niepieniężnego do spółki osobowej Wnioskodawca zamierza wnieść niektóre nieruchomości wchodzące w skład prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa (działalność gospodarcza osoby fizycznej), jak i określone lokale posiadane poza działalnością gospodarczą. Wkład niepieniężny nie będzie stanowił przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Lokale zostaną wniesione do spółki według ich wartości rynkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Odpowiedź na pytanie drugie stanowi przedmiot niniejszej interpretacji odpowiedź na pytanie pierwsze zostanie udzielona odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "ustawa o p.d.o.f.") za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 14 ust. 2 ustawy o p.d.o.f. przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku będących środkami trwałymi ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Dochodem z odpłatnego zbycia środków trwałych, zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o p.d.o.f., jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.f., dokonanych od tych środków.

Co do zasady, zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o p.d.o.f. do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie. Do przychodów z odpłatnego zbycia takich składników majątkowych zastosowanie znajdzie art. 30e ustawy p.d.o.f. regulujący opodatkowanie przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Należy jednak podkreślić, że w przedmiotowym stanie faktycznym przedmiotem działalności spółki osobowej jest wynajem lokali mieszkalnych oraz użytkowych. W myśl art. 30e ust. 6 ustawy o p.d.o.f. zasady określone w tym przepisie nie mają zastosowania, jeżeli budowa i sprzedaż budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych oraz sprzedaż gruntów i prawa wieczystego użytkowania gruntów są przedmiotem działalności gospodarczej podatnika, a przychód ze sprzedaży nieruchomości i praw stanowi przychód z działalności gospodarczej.

Powyższe oznacza, że w przypadku odpłatnego zbycia lokali mieszkalnych lub lokali użytkowanych posiadanych przez spółkę osobową kwota uzyskana z takiego zbycia będzie stanowiła przychód z działalności gospodarczej, tj. nie będzie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, w którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o p.d.o.f.

Jak wspomniano, w przypadku, gdy spółka osobowa dokona sprzedaży składnika majątkowego, który został przez nią wcześniej uznany za środek trwały, uzyska dochód w postaci różnicy pomiędzy przychodem uzyskanym ze zbycia takiego składnika majątkowego, a jego wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych, pomniejszoną o dokonane do chwili sprzedaży odpisy amortyzacyjne.

Lokale mieszkalne oraz użytkowe będące własnością spółki osobowej zostaną przez nią otrzymane w drodze aportu wniesionego przez wspólnika spółki na pokrycie udziału kapitałowego. Zostaną również wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i będą amortyzowane. Wkład niepieniężny w postaci lokali mieszkalnych oraz lokali użytkowych nie będzie stanowił przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W myśl art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.f. w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do osobowej spółki handlowej za wartość początkową środków trwałych uważa się ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu.

Mając powyższe na uwadze, środki trwałe w postaci lokali mieszkalnych oraz użytkowanych zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych według ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu niepieniężnego przez wspólnika Począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym lokale te zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych spółka będzie dokonywała odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadą określoną w art. 22h ust. 1 ustawy o p.d.o.f.

W przypadku, gdy spółka zdecyduje się na sprzedaż posiadanych przez siebie lokali tak użytkowych jak i mieszkalnych, kwota uzyskana z odpłatnego zbycia będzie stanowiła przychód z działalności gospodarczej Kosztem uzyskania przychodu będzie zaś, zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o p.d.o.f. wartość początkowa wynikająca z ewidencji środków trwałych pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne.

Podsumowując zdaniem Wnioskodawcy powyższe oznacza, ze spółka osobowa dokonując odpłatnego zbycia środka trwałego w postaci lokalu mieszkalnego lub użytkowego będzie mogła za koszt uzyskania przychodu uznać wartość rynkową (wartość początkową) wynikającą z ewidencji środków trwałych pomniejszoną o odpisy amortyzacyjne dokonane do miesiąca, w którym dany lokal zostanie zbyty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.