IPPB1/415-23/07-2/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2007 r. (data wpływu 30 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu zaciągniętego na refinansowanie zakupionego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej lokalu handlowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 lipca 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu zaciągniętego na refinansowanie zakupionego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej lokalu handlowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym. Przedmiotem działalności jest świadczenie usług określonych w PKD jako: 74.14.A doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, 74.12.Z działalność rachunkowo-księgową, 70.20.Z wynajem nieruchomości na własny rachunek. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej w grudniu 2006 r. podatnik zakupił lokal użytkowy. Lokal ten po odbiorze od wykonawcy został wpisany do ewidencji środków trwałych i w przyszłości będą uzyskiwane dochody z najmu tego lokalu w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Źródłem finansowania zakupu lokalu były środki własne oraz kredyt w wysokości 330.000 zł jaki został zaciągnięty w banku X. Kredyt ten Strona zaciągnęła jako kredyt refinansujący zakup prywatnego mieszkania. Mieszkanie to zostało zakupione w 2002 r. ze środków własnych oraz innego kredytu hipotecznego. Gotówkę jaką pozyskał Wnioskodawca z kredytu w X została w rzeczywistości wykorzystana na zakup lokalu, co może jednoznacznie wykazać historia rachunku bankowego.

Wnioskodawca zamierza wziąć nowy kredyt bankowy na refinansowanie zakupu lokalu. Spłata tego kredytu zabezpieczona będzie odpowiednim wpisem do hipoteki lokalu. Jednocześnie strona podnosi, iż skoro za lokal zapłaciła środkami z kredytu uzyskanego na refinansowanie mieszkania, to gotówkę, którą pozyska z nowego kredytu planuje przeznaczyć w większej części na spłatę pierwotnego kredytu refinansującego zakup mieszkania oraz na zakup prywatnego samochodu osobowego, który nie będzie związany z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w takim przypadku odsetki od kredytu zaciągniętego na refinansowanie zakupionego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej lokalu handlowego można zaliczyć w pełnej wysokości do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów będzie mógł zaliczyć tylko tę część odsetek, która będzie dotyczyła części kredytu przeznaczonego na spłatę kredytu zaciągniętego na refinansowanie zakupu mieszkania prywatnego. W rzeczywistości gotówka uzyskana z nowego kredytu zostanie przeznaczona na spłatę pierwotnego kredytu, środki którego, w rzeczywistości finansowały zakup lokalu. Natomiast odsetki od części kredytu przeznaczonego na zakup prywatnego samochodu służbowego nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu, nawet pomimo nazewnictwa umowy z bankiem sugerującego związek kredytu z działalnością gospodarczą. Wnioskodawca uważa, iż decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu ma faktyczne przeznaczenie kredytu, a nie nazewnictwo umowy kredytowej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Użyty przez ustawodawcę zwrot " w celu osiągnięcia przychodów "oznacza, iż aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, to pomiędzy tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego rodzaju, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie źródła przychodu.

Natomiast przepisy art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) oraz pkt 32 ww. ustawy wykluczają możliwości zaliczenia do kosztów: wydatków na spłatę pożyczek (kredytów) z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów); - naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Z powyższego wynika, że żaden z przepisów nie uzależnia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) od klasyfikacji czy też nazewnictwa stosowanego przez instytucje finansowe pod warunkiem, że odsetki są zapłacone, a pożyczka (kredyt) została spożytkowana na potrzeby działalności gospodarczej.

W związku z powyższym podatnik ma prawo do obciążenia kosztów podatkowych wydatkami poniesionymi na spłatę odsetek od pożyczek (kredytów) pod warunkiem ich zapłacenia oraz istnienia związku przyczynowo-skutkowego między kredytem a przychodem z działalności gospodarczej.

W celu właściwego określenia kosztów uzyskania przychodów wpływających bezpośrednio na wysokość dochodu, poszczególne zdarzenia gospodarcze muszą być udokumentowane w sposób umożliwiający niewątpliwe i jednoznaczne powiązanie ich z właściwym podmiotem i prowadzoną działalnością. Stąd też Podatnik winien posiadać dokumenty, które jednoznacznie będą wskazywać, że umowa kredytowa została zawarta w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a środki z tego kredytu przeznaczone zostały na potrzeby tej działalności.

Z przedstawionego stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że nowy kredyt, który zamierza Wnioskodawca uzyskać nie zostanie przeznaczony na potrzeby inwestycyjne prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Kredyt ten w części zostanie przeznaczony na spłatę kredytu, który Podatnik zaciągnął na zakup lokalu mieszkalnego, a w części na zakup samochodu osobowego, który nie będzie związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Oznacza to, że uzyskany kredyt nie pozostaje w związku z przychodami uzyskiwanymi przez Pana z prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z tym odsetki od tego kredytu nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodu.

Mając na uwadze powyższe, zajęte stanowisko Pana w zaprezentowanym zdarzeniu przyszłym jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.