IPPB1/415-222/11-4/EC - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty skorygowanego podatku VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2011 r. (data wpływu 4 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 maja 2011 r. (data nadania 18 maja 2011 r., data wpływu 23 maja 2011 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-222/11-2/EC, IPPP1/443-394/11-2/ISZ z dnia 5 maja 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kwoty skorygowanego VAT - jest prawidłowe.

W dniu 4 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kwoty skorygowanego VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 6 stycznia 2011 r. Wnioskodawca wystawił fakturę VAT sprzedaży za sprzedaż samochodu osobowego, rok produkcji 2004, kwota brutto 18.500,00 zł, kwota netto 18.500,00 zł, VAT: zwolniony. Samochód ten Wnioskodawca kupił 13 lutego 2008 r. za kwotę brutto 38.400,00 zł, netto 31.475,41 zł, VAT 6.924,59 zł. Wnioskodawca odliczył 60% kwoty podatku VAT, tj. 4.154,75 zł. Pozostała kwota podatku VAT powiększyła wartość początkową środka trwałego.

Po sprzedaży samochodu w deklaracji VAT za miesiąc styczeń 2011 r. w pozycji 53, jako korektę VAT z tytułu sprzedaży samochodu przed upływem 5 lat od daty zakupu Wnioskodawca wpisał kwotę 1.662 zł (2/5 pozostałe z kwoty odliczonego VAT przy zakupie samochodu).

Kwotę skorygowanego podatku VAT Wnioskodawca zaliczył w koszty uzyskania przychodu za miesiąc styczeń 2011 r.

Wnioskodawca pismem z dnia 15 maja 2011 r. (data wpływu 23 maja 2011 r.) uzupełnił brakującą wpłatę oraz wskazał, iż prosi o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych podał, iż przedmiotem interpretacji indywidualnej są przepisy art. 23 ust. 1 pkt 43c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przedstawił własne stanowisko odnośnie zadanego pytania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Odpowiedź na pytanie drugie stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek Pana w zakresie pytania pierwszego zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy, zaliczenie w koszty uzyskania przychodu kwoty skorygowanego podatku VAT było prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (...).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Zatem, aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* być właściwie udokumentowany,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 22a-22o, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do zapisu art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. c) ww. ustawy, jeżeli korekta dotyczy środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, kwota zmniejszenia podatku naliczonego do odliczenia podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Konsekwencją korekty podatku od towarów i usług powodującej zmniejszenie podatku odliczonego jest konieczność zwiększenia kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze przedstawiony wyżej stan faktyczny i prawny, należy stwierdzić, że w przypadku dokonania korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego, zgodnie z art. 91 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), przy dokonaniu sprzedaży przedmiotowego pojazdu, kwota korekty stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.