IPPB1/415-218/09-2/IF - Wydatki poniesione w związku z podjęciem nauki na niestacjonarnych studiach doktoranckich jako koszty podatkowe.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2009 r. (data wpływu 3 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat za niestacjonarne studia doktoranckie - jest prawidłowe.

W dniu 3 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat za niestacjonarne studia doktoranckie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną praktykę lekarską. Przychody z działalności osiąga z udzielania porad w zakresie psychiatrii pacjentom Poradni Zdrowia Psychicznego i Domu Pomocy Społecznej. Wnioskodawczyni dodaje, iż osiąga również dochody z pełnionych dyżurów lekarskich w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym. Obecnie rozpoczęła niestacjonarne studia doktoranckie na Uniwersytecie Medycznym. Dochód z działalności ustala na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej opłaty za niestacjonarne studia doktoranckie.

Zdaniem Wnioskodawczyni studia doktoranckie podniosą jej kwalifikacje zawodowe, które są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie udzielania porad ochrony zdrowia (porady z zakresu psychiatrii).

Według opinii Wnioskodawczyni nabyta wiedza wpłynie na osiągnięcie i zwiększenie przychodu poprzez podniesienie kwalifikacji zawodowych i zdobycie nowej wiedzy i nowych umiejętności, a tym samym pozyskanie większej liczby pacjentów. Uzyskanie tytułu doktora nauk medycznych w zakresie psychiatrii umożliwi jej podpisanie kontraktów z ośrodkami specjalistycznymi, a tym samym wzrosną jej przychody z prowadzonej działalności gospodarczej. Po ukończeniu studiów Wnioskodawczyni zamierza otwarcie prywatnego gabinetu lekarskiego.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, iż opłatę za studia doktoranckie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, które mają na celu osiąganie nowych przychodów lub powiększenie już istniejących, a także te, które mają na celu zabezpieczenie i zachowanie istnienia danego źródła przychodu. Zdaniem Wnioskodawczyni wydatki na opłatę studiów doktoranckich nie zostały wymienione w katalogu kosztów negatywnych, o których mowa w art. 23 ust. 1, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W art. 23 ww. ustawy określony jest katalog wydatków, które nie należą do kosztów uzyskania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów nie są bowiem wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Zatem, aby określony wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, musi być faktycznie poniesiony i spełnione winny być łącznie dwie przesłanki:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną praktykę lekarską - udzielanie porad w zakresie psychiatrii pacjentom Poradni Zdrowia Psychicznego i Domu Pomocy Społecznej - oraz pełni dyżury lekarskie w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym. Obecnie rozpoczęła niestacjonarne studia doktoranckie na wydziale wojskowo-lekarskim Uniwersytetu Medycznego w Klinice i Katedrze Psychiatrii Dorosłych.

Wnioskodawczyni przedstawiając swoje stanowisko wskazała, iż studia doktoranckie podniosą jej kwalifikacje zawodowe, które są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie udzielania porad ochrony zdrowia (porady z zakresu psychiatrii), a nabyta wiedza wpłynie na osiągnięcie i zwiększenie przychodu poprzez podniesienie kwalifikacji zawodowych i zdobycie nowej wiedzy i nowych umiejętności, a tym samym pozyskanie większej liczby pacjentów. Uzyskanie tytułu doktora nauk medycznych w zakresie psychiatrii umożliwi jej podpisanie kontraktów z ośrodkami specjalistycznymi, a tym samym wzrosną jej przychody z prowadzonej działalności gospodarczej.

Wydatki na opłatę niestacjonarnych studiów doktoranckich nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Do stwierdzenia, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na opłacenie studiów mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

Reasumując powyższe należy stwierdzić, iż wydatki poniesione w związku z podjęciem nauki na niestacjonarnych studiach doktoranckich, choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, to jako przydatne do wykonywania działalności gospodarczej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, pod warunkiem ich należytego udokumentowania. Jednakże zauważyć należy, iż to na podatniku spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.