IPPB1/415-203/09-4/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2009 r. (data wpływu 30 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości na zakup działki pod budowę budynku mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 30 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości na zakup działki pod budowę budynku mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne.

Dnia 20 czerwca 2006 r. Wnioskodawca zakupił jako kawaler działkę za 36600 zł, którą sprzedał 12 kwietnia 2007 r. za cenę 130000 zł. Po sprzedaży Wnioskodawca złożył oświadczenie, że w ciągu dwóch lat przeznaczy te pieniądze na cele mieszkaniowe. W dniu 5 maja 2007 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński z Agatą K., z którą pozostaje we wspólnocie majątkowej.

W dniu 12 listopada 2008 r. Wnioskodawca wraz z żoną zakupili działkę za cenę 150000 zł (całość pieniędzy pochodziła z poprzedniej działki). Działka znajduje się w obrębie 0007 i stanowi: pastwiska trwałe (PsV) 2685 m ^2, (PsVI) 426 m ^2, nieużytki (N) 83 m ^2, tereny zabudowy mieszkalnej (B) 969 m ^2, rowy (W) 111 m ^2. Na terenie wsi C., Gmina W., uchwałą Rady Miejskiej, przeznaczyła ten teren w studium uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy W. jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem usług (MN) oraz jako teren zabudowy mieszkaniowej usługowej (MV). Studium przeznacza całość działki na zabudowę mieszkaniową.

Urzędniczka Urzędu skarbowego jako teren zabudowy mieszkaniowej, uznała tylko część działki - budowlaną, podczas kiedy budowa możliwa jest na całym zakupionym terenie. Podczas rozmowy zastrzegła też, że ponieważ w akcie notarialnym nie jest wyszczególniona wartość części budowlanej działki, nie będzie możliwe uznanie jej jako wydatku na cele mieszkaniowe. Podczas rozmowy z konsultantem Biura Krajowej Informacji Podatkowej Wnioskodawca otrzymał informację, że jeżeli istnieje plan zagospodarowania przestrzennego, który oznacza działkę jako mieszkaniową, to Wnioskodawca będzie mógł jej całkowitą wartość zaliczyć na poczet podatku.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 4 maja 2009 r. Nr IPPB1/415-203/09-2/MT wnioskodawca uzupełnił swój wniosek w dniu 20 maja 2008 r. informując, iż nie rozszerzył wspólności majątkowej o swój majątek odrębny oraz, że pozostaje z żoną we wspólności majątkowej na zasadach ogólnych, bez zawierania dodatkowych umów. Wnioskodawca zaznaczył, że zgodnie z aktem notarialnym przedmiotowa działka jest współwłasnością małżeńską, ponieważ zarówno wnioskodawca jak i jego żona określeni są w akcie notarialnym jako kupujący.

Ponadto uzupełniając wniosek wnioskodawca przedstawił własne stanowisko odnośnie pytania Nr 2 oraz wskazał przepisy prawa podatkowego będące przedmiotem interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad: 1

Zakup działki został sfinansowany z pieniędzy Wnioskodawcy, które posiadał z tytułu sprzedaży działki w roku 2007, zakupionej przed ślubem, oraz z pieniędzy, które zaoszczędził jeszcze przed zakupem działki w 2006 r. Wnioskodawca uważa, że skoro samodzielnie sfinansował zakup działki w 2008 r., powinien mieć prawo do odliczenia całkowitej jej wartości od podatku do zapłaty którego jest obowiązany.

Ad: 2

Zawarcie przez Wnioskodawcę rozdzielności majątkowej z żoną powinno skutkować zaliczeniem całości wartości działki na poczet podatku, który Wnioskodawca musi zapłacić.

Ad: 3

Działka w studium zagospodarowania jest przeznaczona na zabudowę mieszkaniową, dlatego Wnioskodawca uważa, że jej zakup może być uznany za wydatek na cele mieszkaniowe w pełnej wartości. Ponadto Wnioskodawca uzyskał informację, że w Urzędzie Skarbowym obliczając podatek od czynności cywilnoprawnych, działki we wsi C. uznaje za budowlane i p.c.c. rozlicza na podstawie szacunkowej wartości działki budowlanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ad: 1 i Ad:3

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a) - c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ten sposób, że zgodnie z art. 7 ust. 1 tej ustawy do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Podatek od przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw nabytych do 31 grudnia 2006 r. stosownie do art. 28 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. Powyższa zasada nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

W myśl powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży.:

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,

* na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

* na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wyliczenie zawartych w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja jednego z nich, przy jednoczesnym niespełnieniu wymienionych w ust. 2 przesłanek negatywnych, pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości. W przypadku zakupu gruntu jednym z podstawowych warunków, uprawniających do skorzystania z tego zwolnienia jest przeznaczenie tego gruntu pod budowę budynku mieszkalnego.

Przeznaczenie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego nie może wynikać wyłącznie z zamiaru nabywcy tego gruntu, ale musi znajdować podstawę w obowiązujących przepisach prawa.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wyjaśnienia, co stanowi podstawę do określenia przeznaczenia gruntu. W związku z tym konieczne jest odniesienie się, w tym zakresie, do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.).

W myśl art. 4 ust. 1 cytowanej ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobu zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z zapisem art. 4 ust. 2 tej ustawy w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Ponadto przepis art. 6 ust. 2 wyżej cytowanej ustawy stanowi, że każdy ma prawo, w granicach określonych ustawą, do zagospodarowania terenu, do którego nabył tytuł prawny, zgodnie z warunkami ustalonymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli nie narusza chronionego prawem interesu publicznego oraz osób trzecich.

Podstawą do opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz przygotowania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jest studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta.

Studium jest zobowiązaniem władzy lokalnej do działań zgodnie z wyznaczonymi kierunkami. Stanowi zespół zapisów ustalonych i uzgodnionych jako nienaruszalne uwarunkowania i kierunki zagospodarowania przyjęte jako podstawa do opracowania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego miasta. Ustalenia studium są wiążące dla organów administracji przy sporządzaniu planów miejscowych.

Ponadto stosownie do przepisu art. 2 pkt 12 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ilekroć w ustawie jest mowa o "działce budowlanej" - należy przez to rozumieć nieruchomość gruntową lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego. W myśl art. 4 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobu zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Stosownie do przepisu art. 4 ust. 2 tej ustawy w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca jako kawaler w dniu 20 czerwca 2006 r. nabył działkę. Nabycie przedmiotowej działki nastąpiło z majątku odrębnego wnioskodawcy. W dniu 12 kwietnia 2007 r. wnioskodawca będąc nadal stanu wolnego dokonał sprzedaży przedmiotowej działki. Wnioskodawca złożył oświadczenie, że uzyskane ze sprzedaży środki przeznaczy w ciągu dwóch lat na cele mieszkaniowe. W dniu 5 maja 2007 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński. Z żoną wnioskodawca pozostaje we wspólności majątkowej. Wspólność majątkowa nie została rozszerzona o odrębny majątek Wnioskodawcy. W dniu 12 listopada 2008 r. wnioskodawca wraz z żoną zakupili działkę, którą gmina uchwałą Rady Miejskiej przeznaczyła w studium uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem usług oraz jako teren zabudowy mieszkaniowej usługowej. Studium przeznacza całość działki jako zabudowę mieszkaniową.

Reasumując przychód ze sprzedaży nieruchomości w 2007 r. jeżeli został wydatkowany na nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, dla którego istnieje plan zagospodarowania przestrzennego może korzystać ze zwolnienia do wysokości poniesionych wydatków.

Zatem w sytuacji, gdy uzyskany ze sprzedaży działki przychód w wysokości 130 000 zł zostanie w całości przeznaczony na zakup gruntu pod budowę budynku mieszkalnego wówczas nie będzie on podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na uznanie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i nr 3 za prawidłowe, odpowiedź na pytanie nr 2 jest bezprzedmiotowa.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie odpowiadającej 3 stanom faktycznym (w wysokości 120 zł), natomiast winna być uiszczona kwota odpowiadająca 1-mu stanowi faktycznemu, opłata w wysokości 80 zł dokonana w dniu 30 marca 2009 r. będzie zwrócona zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej - na rachunek bankowy podany we wniosku ORD-IN.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.