IPPB1/415-200/09-2/ES - Opodatkowanie podatkiem dochodowym sprzedaży prywatnej kolekcji monet.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2009 r. (data wpływu 26 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych sprzedaży prywatnej kolekcji monet - jest prawidłowe.

W dniu 26 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych sprzedaży prywatnej kolekcji monet.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest w posiadaniu kolekcji polskich i zagranicznych monet obiegowych i kolekcjonerskich (okolicznościowych), które zbierał od ponad 20 lat kupując w sklepach i antykwariatach numizmatycznych, mennicy i bankach. Wnioskodawca nie zachował jednak dowodów zakupu, ponieważ zbieractwo traktował jako hobby, nie licząc się z koniecznością sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku konieczności sprzedaży ww. kolekcji lub jej części Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłacenia podatku dochodowego od uzyskanych kwot ze względu na to, iż nie jest w stanie udowodnić posiadanie monet powyżej 6-ciu miesięcy w formie dowodów zakupu.

Kto ewentualnie może potwierdzić fakt posiadania tej kolekcji, by uniknąć konieczności płacenia podatku po upływie 6-ciu miesięcy.

Zdaniem Wnioskodawcy nie jest on zobowiązany do płacenia podatku dochodowego od kwot uzyskanych ze sprzedaży kolekcji monet lub jej części, ponieważ jest w jej posiadaniu znacznie powyżej 6-ciu miesięcy a fakt ten może potwierdzić kilka obcych osób, które wcześniej widziały zbiory. Wnioskodawca od ponad roku nie kupuje nowych monet do kolekcji ze względu na inne ważniejsze wydatki. W opinii Wnioskodawcy fakt zbieractwa potwierdzają też stare katalogi monet, które posiada.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W katalogu źródeł przychodu zawartym w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 ww. ustawy jako odrębne źródła przychodu wyszczególniono:

W myśl natomiast art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Mając powyższe na uwadze, źródłem przychodu z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy ruchomych jest tylko taka sprzedaż, która łącznie spełnia następujące przesłanki:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że czynności związane ze sprzedażą monet wchodzących w skład prywatnej kolekcji numizmatycznej Wnioskodawcy nie będą nosiły znamion pozarolniczej działalności gospodarczej w świetle przytoczonej powyżej definicji. Wnioskodawca stwierdził, iż monety kolekcjonerskie nabywane były od ponad 20 lat, nie dla celów ich sprzedaży lecz zbieractwo monet stanowiło hobby Wnioskodawcy.

Ponadto powyższa sprzedaż będzie dokonana po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, wobec tego nie mieści się w dyspozycji art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy i tym samym nie stanowi źródła przychodu z odpłatnego zbycia innych rzeczy, co w konsekwencji oznacza, iż dochód uzyskany z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Odnosząc się do pytania Wnioskodawcy odnośnie udowodnienia faktu posiadania monet powyżej 6-ciu miesięcy zauważyć należy, iż zgodnie z art. 180 § 1 z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Dowodami w postępowaniu podatkowym mogą być w szczególności księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej, z zastrzeżeniem art. 284a § 3, art. 284b § 3 i art. 288 § 2, oraz materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe - art. 181 Ordynacji podatkowej.

Reasumując stwierdzić należy, że opierając się na przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego należy uznać, iż stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Końcowo zauważyć należy, iż w przedmiotowej sprawie, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, tut. Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby, czy wnioskodawca był w posiadaniu przedmiotowych monet przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.