IPPB1/415-19/09-2/ES - Zaliczenie utraconego wadium do kosztów uzyskania przychodów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 marca 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-19/09-2/ES Zaliczenie utraconego wadium do kosztów uzyskania przychodów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2009 r. (data wpływu 9 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów utraconego wadium - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego korzystania z nieruchomości oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów utraconego wadium.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od 1996 r. wykonuje zawód lekarza stomatologa w Ośrodku Zdrowia w miejscowości P., gmina T. i. Początkowo w ramach Zakładu Opieki Zdrowotnej w T., następnie w ramach kontraktów z Kasami Chorych a obecnie z Narodowym Funduszem Zdrowia. Świadczenia stomatologiczne wykonuje osobiście, a w celu udzielenia świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej zatrudnia lekarza, trzy pielęgniarki i pomoc na podstawie umów o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy. Dodatkowo zatrudnia lekarza internistę-kardiologa w mniejszym wymiarze czasu pracy. Wnioskodawczyni poprzednią działalność prowadziła w budynku stanowiącym własność gminy T. W roku 2008 Wójt Gminy wypowiedział umowę najmu lokalu wskazując, że zgodnie z uchwałą Rady Gminy ww. nieruchomość zostanie zbyta w drodze przetargu.

Dla potrzeb przetargu ww. nieruchomość została wyceniona przez biegłego na kwotę 160.418,00 zł. Strona przystąpiła do wyznaczonego przetargu i wpłaciła 10% wartości nieruchomości. Podczas ustnego przetargu wylicytowała kwotę 381.605,00 zł. Cena wydawała się Stronie wysoka jednak biorąc pod uwagę, że jest to jej miejsce pracy, zatrudnionych pracowników oraz, że bez opieki medycznej pozostanie 2.300 pacjentów Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w P. starała się ośrodek kupić.

Niezwłocznie po przetargu Wnioskodawczyni rozpoczęła starania o uzyskanie kredytu. Pomimo ogromnych starań i zaangażowania sporych środków własnych nie dała rady uzyskać tak ogromnej sumy. Z uwagi, że nieruchomość została wyceniona przez biegłego na 160.480,00 zł to kwota ta stała się jej wartością dla instytucji finansowych. Żadna z tych instytucji nie zabezpieczy i nie udzieli kredytu wielokrotnie przekraczającego jej wartość, zwłaszcza, że wystąpiły nadzwyczajne okoliczności jak globalny kryzys i bardzo duże zaostrzenie wymagań przez Banki. Strona próbowała zabezpieczyć kredyt na własnym domu, ale jak się okazało można uzyskać jedynie 65% jego wartości, co również okazało się niewystarczające. Ponadto kredyty udzielane na potrzeby działalności gospodarczej - inwestycyjne są udzielane maksymalnie na 15 lat o czym Wnioskodawczyni nie wiedziała. Taki okres kredytowania spowodował, że miesięczna rata w zależności od Banku wynosiłaby od 4.000,00 zł do 5.000,00 zł miesięcznie. Sporządzona kalkulacja ujawniła, że wobec wysokości spłat takiej ceny nieruchomości w ratach miesięcznych działalność będzie deficytowa, a za chwilę niemożliwa. Dodatkowo nieruchomość znajdowała się na terenie objętym prawem pierwokupu na rzecz Agencji Nieruchomości Rolnych i do czasu jej oświadczenia o wykonania tego prawa (co trwa ok. 2 m-ce) nie mogła sporządzić umowy przenoszącej własność i uzyskać wpis do hipoteki, o czym również Strona nie wiedziała.

Wnioskodawczyni z uwagi na ww. okoliczności nie mogła przystąpić do umowy. Zgodnie z warunkami przetargu w takiej sytuacji wpłacone wadium przepada.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwotę utraconego wadium Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, gdy mimo wygrania przetargu nie doszło do zawarcia umowy z uwagi na restrykcje Banków w udzielaniu kredytów i konieczność spłaty rat o wysokości powodującej bankructwo prowadzonej działalności...

Zdaniem Wnioskodawcy zaliczenie tego wydatku (wadium) jako kosztu uzyskania przychodu jest zasadne. Koszty zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu tj. zakupu nieruchomości, w której można prowadzić działalność gospodarczą i osiągnąć dochód. Jednak z przedstawionych okoliczności i przeprowadzonych wyliczeń okazało się, że zakup nieruchomości w tej cenie i przy obecnych warunkach kredytowania jest pozbawiony gospodarczego uzasadnienia. Według Strony są takie sytuacje i zdarzenia gospodarcze, które z ekonomicznego punktu widzenia bardziej preferują rezygnację z zawarcia przyrzeczonej umowy i utratę nawet tak znacznego wadium niż podejmowanie dalszych czynności zmierzających do bankructwa. Nie w każdym przypadku wydatek, który jest nakierowany na osiągnięcie przychodu rzeczywiście taki przychód przynosi. Mając powyższe na względzie Wnioskodawczyni uważa, że koszty na pokrycie wadium celem uczestnictwa w przetargu stanowią koszt prowadzonej działalności i powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodu" zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej Wnioskodawcy podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie źródła tego przychodu. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód). Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności w momencie dokonywania wydatku, będzie on miał odzwierciedlenie w przychodach.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek (zapłata wadium) związany z uczestnictwem w przetargu miał na celu osiągnięcie przychodu.

Jednakże Strona, pomimo wygrania przetargu nie zawarła umowy, co skutkowało utratą wadium.

Z przeprowadzonych przez Wnioskodawcę wyliczeń wynikało, iż realizując tę umowę poniosłaby stratę wyższą niż kwota utraconego wadium. Spłata kredytu w wysokości 4.000,00 zł - 5.000,00 zł miesięcznie spowodowałoby, iż działalność gospodarcza byłaby deficytowa.

Z ekonomicznego punktu widzenia decyzja o rezygnacji z wykonania umowy była zasadna.

Utrata wadium nie została zawiniona przez Stronę, lecz miała na celu zapobieżenie większym stratom.

Prowadzenie działalności gospodarczej związane jest z ryzykiem i nie w każdym przypadku wydatek, który jest nakierowany na osiągnięcie przychodu rzeczywiście taki przychód przynosi.

Zgodnie z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż kwota utraconego wadium w sytuacji, gdy w wyniku wygrania przetargu nie zawarto umowy, może zostać zaliczona w ciężar kosztów uzyskania przychodów, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl