IPPB1/415-186/07-2/AŻ - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z budową boiska piłki nożnej i kortu tenisowego finansowanych ze środków obrotowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 listopada 2007 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-186/07-2/AŻ Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z budową boiska piłki nożnej i kortu tenisowego finansowanych ze środków obrotowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2007 r. (data wpływu 17 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na budowę boiska sportowego i kortu tenisowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na budowę boiska sportowego i kortu tenisowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się produkcją mięsa z drobiu oraz jego sprzedażą hurtową. Zatrudnia ponad 100 pracowników. W większości są to pracownicy fizyczni świadczący pracę w warunkach uciążliwych (niska temperatura). Wnioskodawca zamierza wybudować dla pracowników boisko sportowe oraz kort tenisowy. W zakładzie został utworzony zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Zgromadzone w funduszu środki przeznaczone są na wypoczynek dla pracowników oraz działalność sportowo-rekreacyjną w postaci organizacji meczy piłki nożnej dla pracowników zakładu oraz opłacania wszelkich kosztów z tym związanych. Ponadto pracownicy wnioskodawcy biorą udział w rozgrywkach międzybranżowych piłki nożnej. Środki zgromadzone w zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie wystarczyłyby na sfinansowanie budowy obiektów sportowych. Wnioskodawca nie zamierza finansować budowy boiska oraz kortu ze środków zgromadzonych w zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Wnioskodawca zamierza sfinansować budowę obiektów sportowych ze środków obrotowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatek poniesiony w związku z finansowaniem budowy boiska piłki nożnej oraz kortu tenisowego dla pracowników wnioskodawcy ze środków obrotowych stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki poniesione w związku z wybudowaniem boiska sportowego oraz kortu tenisowego stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ocenie wnioskodawcy koszt finansowania budowy boiska sportowego i kortu tenisowego dla pracowników pozostaje w bezpośrednim związku z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika. Budowa boiska wpłynie motywująco na pracowników, skłaniając ich do bardziej efektywnej pracy, a wysoka motywacja przekłada się na wydajność i jakość świadczonej pracy. Integracja pracowników osiągana dzięki spotkaniom przyczynia się do skutecznej współpracy pomiędzy pracownikami. Obecnie ze względu na nieustanne wyjazdy Polaków do pracy w Anglii i Irlandii u wnioskodawcy pojawiła się niemożność skompletowania kadry pracowniczej. Poprzez budowę zakładowych obiektów wnioskodawca chce zapewnić lepsze warunki pracy dla pracowników ograniczając w ten sposób masowe wypowiedzenia umów o pracę. Na poparcie stanowiska, iż koszt budowy boiska sportowego oraz kortu tenisowego dla pracowników wnioskodawcy stanowi w pełni odliczalny koszt uzyskania przychodu należy wskazać, iż brak jest wyłączenia powyższych kosztów w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z art. 23 ust. 1 pkt 51 ustawy nie uważa się za koszt uzyskania przychodu kosztów utrzymania zakładowych obiektów socjalnych, w części pokrytej z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. A contrario uznać należy, iż koszt wybudowania takich obiektów stanowi koszt uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Generalnie można przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oparta jest na swoistej klauzuli generalnej, zgodnie z którą podatnik ma możliwość odliczania dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Nie wystarczy samo subiektywne przekonanie podatnika o wpływie poniesionego wydatku na osiągnięcie przyszłego przychodu. Nie będzie kosztem uzyskania przychodu wydatek, który obiektywnie nie może prowadzić do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, ani też nie może mieć żadnego wpływu na uzyskiwany przychód lub jego źródło.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca zamierza wybudować ze środków obrotowych boisko sportowe i kort tenisowy.

Wydatków na ten cel nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Nie jest możliwe wskazanie czytelnego związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkami na budowę obiektów sportowych a osiąganymi przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą.

Celem zajęć sportowych pracowników w wybudowanych obiektach może być integracja sprzyjająca lepszej pracy, ale zajęcia takie będą miały przede wszystkim charakter sportowo-rekreacyjny, bliższy zatem działalności socjalnej.

Dlatego też warto zaznaczyć, iż w myśl art. 23 ust. 1 pkt 42 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dla celów podatkowych, wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. (tekst jedn. z 1996 r. Dz. U. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 pkt 1 tej ustawy działalnością socjalną są: usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form krajowego wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Ten sam artykuł w pkt 4 określa, że zakładowymi obiektami socjalnymi są ośrodki wczasowe i kolonijne, domy wypoczynkowe, sanatoria, ogrody działkowe, obiekty sportowo-rekreacyjne, żłobki i przedszkola oraz obiekty służące działalności kulturalnej.

Niewątpliwie boisko sportowe i kort tenisowy mieszczą się w pojęciu "obiekty sportowo-rekreacyjne".

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż wydatki poniesione na budowę boiska sportowego i kortu tenisowego nie mogą być kosztem uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl