IPPB1/415-178/07-2/JB - Prawo dokonania jednorazowo odpisu amortyzacyjnego od samochodu ciężarowego przez małego podatnika prowadzącego działalność w zakresie transportu drogowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2007 r. (data wpływu 4 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od 21 lutego 2001 r. wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych - podatek liniowy, jest płatnikiem VAT oraz małym podatnikiem.

Działalność strony polega na usługach w zakresie transportu drogowego w ruchu krajowym i międzynarodowym (PKD 6024B).

W marcu 2007 r. wnioskodawca zakupił samochód ciężarowy Ixx za kwotę 28.500 zł netto. Do użytkowania oddał go w miesiącu czerwcu, natomiast w lipcu chciałby dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego ww. pojazdu zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca nadmienia, iż nie korzystał dotąd z pomocy de minimis.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przysługuje wnioskodawcy jednorazowy odpis amortyzacyjny na samochód ciężarowy przeznaczony do przewozu towarów?

Zdaniem wnioskodawcy może on skorzystać z jednorazowej amortyzacji samochodu ciężarowego, gdyż pojazd ten mieści się w grupie 3-8 KŚT, rodzaj 746, do której zaliczone są środki trwałe, które mogą być jednorazowo zamortyzowane, wykluczeniem są jedynie samochody osobowe.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. kosztami uzyskania przychodu są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Kosztem uzyskania przychodów, stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W świetle art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Zgodnie z treścią art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, w r. podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w r. podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w r. podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Małym podatnikiem zgodnie z art. 5a pkt 20 ww. ustawy jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim r. podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800.000 euro. Przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego r. podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

W 2007 r. małymi podatnikami są więc przedsiębiorcy, których przychody ze sprzedaży wraz z należnym podatkiem VAT w 2006 r. nie przekroczyły 3.180.000 zł.

Z treści ust. 10 art. 22k wynika, iż pomoc, o której mowa w ust. 7, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.

Obecnie zasady pomocy de minimis reguluje rozporządzenie Komisji /WE/ Nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z dnia 28 grudnia 2006 r.).

Rozporządzenie ma zastosowanie od 1 stycznia 2007 r. i obowiązuje do 31 grudnia 2013 r.

Artykuł 1 ust. 1 lit. g ww. rozporządzenia stanowi, iż rozporządzenie stosuje się do pomocy przyznawanej podmiotom gospodarczym we wszystkich sektorach, z wyjątkiem pomocy na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego przyznawanej podmiotom gospodarczym prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego.

Przedmiotem Pana działalności jest świadczenie usług w zakresie transportu drogowego towarowego w ruchu krajowym, jak i międzynarodowym.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy uznać, iż nie może Pan skorzystać z jednorazowego odpisu amortyzacyjnego.

Jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podatnik nie ma prawa do korzystania z pomocy publicznej to także nie może korzystać z pomocy publicznej w postaci jednorazowej amortyzacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.