IPPB1/415-175/09-4/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2009 r. (data wpływu 16 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Działalność gospodarczą polegającą na handlu detalicznym Wnioskodawca rozpoczął w dniu 2 stycznia 1992 r. jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą między innymi w lokalu użytkowym w R. ul.

Wnioskodawca w dniu 10 marca 2003 r. nabył wraz z żoną w czasie trwania ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej spółdzielcze własnościowe prawo do wymienionego lokalu użytkowego za kwotę 125.300 zł.

Ponieważ w momencie nabycia prawa do lokalu Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego zostało wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, amortyzowane od całej wartości początkowej. Wartość amortyzacji księgowanej w koszty za okres prowadzonej działalności wynosiła 8.614,36 zł.

W dniu 31 października 2003 r. Wnioskodawca zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu detalicznego we wszystkich punktach sprzedaży również i w lokalu, w którym wspólnie z żoną mieli spółdzielcze własnościowe prawo.

Lokal użytkowy od 1 listopada 2003 r. do dnia sprzedaży był wynajmowany.

W latach 2004 i 2005 lokal był traktowany jako prywatny składnik majątku małżonków i wynajmowany.

W roku 2006 Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą polegającą na wynajmie nieruchomości, forma opodatkowania książka przychodów i rozchodów - podatek płacony według skali podatkowej.

Działalność została zlikwidowana 31 grudnia 2006 r.

W latach 2007 i 2008 lokal ponownie był traktowany jako prywatny składnik majątku małżonków i wynajmowany.

W dniu 9 lutego 2009 r. Wnioskodawca wspólnie z żoną sprzedali spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego zgodnie z aktem notarialnym na kwotę 380.000 zł.

Wnioskodawca pismem z dnia 28 kwietnia 2009 r. (data wpływu 4 maja 2009 r.) w odpowiedzi na wezwanie Nr IPPB1/415-175/09-2/KS z dnia 20 kwietnia 2009 r. uzupełnił złożony wniosek o brakujący podpis oraz doprecyzował przedstawiony stan faktyczny informując, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Jaki podatek od sprzedaży lokalu użytkowego jestem zobowiązany wpłacić do U.S., od jakiej kwoty należy liczyć, w jakim terminie należy wpłacić.

Jaki podatek powinna zapłacić żona, która w lokalu, nigdy nie prowadziła działalności a lokal wchodził w skład wspólności ustawowej i został nabyty 10 marca 2003 r....

Zdaniem Wnioskodawcy przychód ze sprzedaży rzeczy wspólnej, jako dochód ze wspólnej własności opodatkowuje się osobno u każdego z małżonków przyjmując, że ich udziały w tym dochodzie są równe.

Wnioskodawca na potwierdzenie swojego stanowiska powołuje interpretację NSA w wyroku z dnia 9 kwietnia 2002 r. sygn. akt III SA Nr.2717/00/ oraz w wyroku z dnia 9 maja 2002 r. /sygn. akt SA/Sz Nr.2477/00.

Zdaniem Wnioskodawcy podatek należny od połowy jego udziału w dochodzie powinien być liczony w sposób następujący:

380.000: 2 = 190.000 - (125.300: 2) + 8.614,36 = 135.964,36

135.964 - 85.528 = 50436 x 32% = 16.139,52 + 14.839,02 = 30.978,54 #8776; 30.979

Przychód w części przypadającej na żonę nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ od daty nabycia prawa do lokalu do dnia sprzedaży minęło 5 lat.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Dla określenia sposobu opodatkowania i ewentualnego zaistnienia obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży lokalu użytkowego wykorzystywanego przez podatnika w działalności gospodarczej, decydujące jest ustalenie, do której kategorii źródeł przychodów należy zaliczyć przychody z tej transakcji.

Zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 14 poz. 176 z późn. zm., zwanej dalej ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Zgodnie natomiast art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Stosownie do 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

W myśl art. 19 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat (tak jest w przedmiotowej sprawie), to przychód ze sprzedaży tych składników majątku stanowi przychód z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli w 2003 r. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego, który to lokal wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Lokal ten związany był z prowadzoną przez Wnioskodawcę pozarolniczą działalnością gospodarczą, opodatkowaną na zasadach ogólnych. Od zakupionego lokalu dokonywano odpisów amortyzacyjnych. Wnioskodawca zlikwidował prowadzoną działalność gospodarczą w dniu 31 grudnia 2006 r., a sprzedaży lokalu użytkowego wykorzystywanego w tej działalności dokonano w dniu 9 lutego 2009 r.

W myśl powyższego zatem, odpłatne zbycie lokalu użytkowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej oraz ujętego w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowi w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w cytowanym art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla podatnika, który faktycznie przedmiotową nieruchomość wykorzystywał dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia lokalu użytkowego decydujące znaczenie ma bowiem przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania. Stąd bez znaczenia dla sposobu opodatkowania sprzedanego lokalu pozostaje fakt, iż lokal ten stanowił współwłasność majątkową małżeńską a żona Wnioskodawcy nigdy nie prowadziła w nim działalności gospodarczej. Bez znaczenia w niniejszej sprawie pozostaje również okoliczność, iż od daty nabycia lokalu do dnia jego sprzedaży upłynęło 5 lat.

Stosownie do treści art. 24 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Z powyższego wynika, iż wyliczając dochód uzyskany ze sprzedaży lokalu należy od kwoty przychodu ustalonej zgodnie z cytowanymi przepisami, odjąć wartość początkową, wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a następnie wyliczoną różnicę powiększyć o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

Dochód uzyskany ze sprzedaży, o której mowa, podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1 lub w art. 30c ust. 1 ww. ustawy, w zależności od wybranego przez podatnika sposobu opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej na dany rok podatkowy.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą, opodatkowaną na zasadach ogólnych według skali podatkowej a zaliczki na podatek były płacone miesięcznie. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonowano w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Dochód uzyskany z odpłatnego zbycia przedmiotowego lokalu należy zatem opodatkować na zasadach określonych w art. 27 ust. 1 powoływanej ustawy.

W myśl art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Natomiast zgodnie z art. 44 ust. 6 ustawy, zaliczki miesięczne od dochodów wymienionych w ust. 1, za okres od stycznia do listopada, uiszcza się w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni (...).

W myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż w terminie do 20 następnego miesiąca za miesiąc poprzedni, w którym nastąpiła sprzedaż lokalu użytkowego ciążył na Wnioskodawcy obowiązek uiszczenia zaliczki na podatek dochodowy. Przychód uzyskany ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego, stanowiącego wartość niematerialną i prawną, jest w całości przychodem z działalności gospodarczej. Uzyskany ze sprzedaży dochód należy opodatkować według skali podatkowej obowiązującej w 2009 r.

W terminie do 30 kwietnia 2010 r. Wnioskodawca jest obowiązany złożyć zeznanie PIT-36 uwzględniając w nim dochód (przychód - koszty) ze sprzedaży przedmiotowego lokalu.

Reasumując, w świetle przestawionego stanu faktycznego i powołanych przepisów, przychód uzyskany ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego jest w całości przychodem Wnioskodawcy z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W tym przypadku przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Przychód powyższy winien być opodatkowany na zasadach ostatnio stosowanych w prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast małżonka Wnioskodawcy nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku z tytułu tej sprzedaży.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Małżonka Wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

W odniesieniu do dokonanych przez Wnioskodawcę wyliczeń dotyczących wysokości podatku należnego z tytułu dokonanej sprzedaży lokalu użytkowego organ informuje, iż ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać nie należą do kompetencji tut. organu.

Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w trakcie postępowania podatkowego, a nie postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym tut. organ nie może odnieść się do wyliczeń wskazanych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Krańcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji, gdyż tutejszy organ w toku wydawania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego nie ma stosownego umocowania w przepisach prawa, umożliwiającego weryfikację przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.