IPPB1/415-170/10-4/RS - Sposób rozliczenia przychodów z tytułu umowy o dzieło w sytuacji, gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą w takim samym zakresie.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 26 maja 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-170/10-4/RS Sposób rozliczenia przychodów z tytułu umowy o dzieło w sytuacji, gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą w takim samym zakresie.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2010 r. (data wpływu 22 lutego 2010 r.) oraz piśmie (data nadania 23 kwietnia 2010 r., data wpływu 27 kwietnia 2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 8 kwietnia 2010 r. (data nadania 9 kwietnia 2010 r., data doręczenia 17 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia przychodów z tytułu umowy o dzieło w sytuacji, gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą w takim samym zakresie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia przychodów z tytułu umowy o dzieło w sytuacji, gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą w takim samym zakresie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wnosi o wyjaśnienie, czy powinien wystawiać faktury VAT, czy jedynie rachunki z umowy o dzieło.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - usługi stolarskie i jest podatnikiem VAT, Podatek dochodowy płaci na zasadzie karty podatkowej. Do tej pory Wnioskodawca wystawiał faktury VAT, jednak firma dla której wykonuje usługi stolarskie chce podpisać z nim umowę o dzieło, wg której nie będzie odpowiadał wobec osób trzecich. Firma ta twierdzi, że na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 z ustawy o VAT podpisując umowę o dzieło Wnioskodawca nie musi wystawiać faktur VAT i odprowadzać podatku VAT.

Wnioskodawca ma wątpliwości i wnosi o wyjaśnienie, czy za usługi stolarskie dla tej firmy, po podpisaniu z nią umowy o dzieło musi wystawiać faktury VAT i odprowadzać podatek VAT oraz w jakiej formie płacić podatek dochodowy.

Wnioskodawca dodaje, że nadal chce prowadzić działalność opodatkowaną na zasadzie karty Podatkowej.

W odpowiedzi na wezwanie organu z dnia 8 kwietnia 2010 r. Wnioskodawca doprecyzował opis zdarzenia przyszłego przedstawionego w przedmiotowym wniosku, sformułował treść pytań, które mają być przedmiotem interpretacji oraz przedstawił własne stanowisko do tych pytań.

Wnioskodawca dodał, ze firma z którą współpracuje nie chce otrzymywać faktur, lecz podpisać z nim umowę o dzieło. Ponadto w przypadku podpisania umowy o dzieło musiałby płacić podwójny podatek od osób fizycznych za wykonywanie usługi: raz w rozliczeniu umowy o dzieło i drugi raz opłacając podatek w formie karty podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy Wnioskodawca będąc płatnikiem VAT i mając zarejestrowaną działalność, gdzie we wpisie widnieją usługi budowlane i stolarskie może nie wystawiać faktur VAT za te usługi, ale rachunki za umowę o dzieło i nie płacić VAT-u.

2.

Jeżeli Wnioskodawca wystawi rachunek za umowę o dzieło, to czy musi płacić podwójnie podatek dochodowy, raz od umowy o dzieło a drugi raz opłacając kartę podatkową.

Wnioskodawca jak do tej pory wykonywał usługi tylko dla jednej firmy.

Zdaniem Wnioskodawcy powinien płacić podatek VAT. Wnioskodawca nie wie czy może podpisać umowę o dzieło. Uważa, że nie powinien płacić podwójnie podatku dochodowego.

Odpowiedź na pytanie oznaczone w przedmiotowym wniosku nr 2 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Przedmiotowy wniosek w zakresie pytania oznaczonego nr 1 tj. podatku od towarów i usług VAT zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie ww. ustawa wśród źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 wymienia m.in. wskazane w pkt 2 i 3 tego przepisu:

*

działalność wykonywaną osobiście,

*

pozarolniczą działalność gospodarczą.

W myśl definicji zawartej w art. 5a pkt 6 powołanej ustawy pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

1.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

2.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

3.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Definicję powyższą uzupełnia regulacja zawarta w art. 5b ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którą za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2.

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,

3.

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Katalog przychodów, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, określony został w art. 13 ww. ustawy. Do przychodów tych między innymi należy zaliczyć przychody z tytułu osobistego wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło (art. 13 pkt 8 ustawy), uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Przepis powyższy zawiera zatem szczególną regulację, na mocy której przychody, które co do zasady stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, należy zaliczyć do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak z niego wynika, zaliczenie przychodów do źródła - działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy, zależy od łącznego spełnienia następujących warunków:

1.

zleconą usługę podatnik wykona osobiście, tj. bez udziału osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło, które wykonywałyby czynności związane z istotą tej usługi,

2.

umowa zlecenia lub umowa o dzieło została zawarta z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą lub osobą prawną i jej jednostki organizacyjną niemającą osobowości prawnej,

3.

zlecona usługa nie wchodzi w zakres prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

W konsekwencji do przychodów powyższych nie można zaliczyć przychodów uzyskanych przez podatnika na podstawie umów zlecenia i dzieło, których zakres pokrywa się z przedmiotem prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Z kolei art. 41 ust. 1 nakłada na płatników, którzy dokonują wypłaty należności osobom określonym w art. 3 ust. 1, z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 obowiązek pobierania zaliczki na podatek dochodowy pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz ubezpieczenie chorobowe.

Wyjątek od powyższej zasady zawiera art. 41 ust. 2, gdzie stwierdzono, iż płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od wypłaconych należności z tytułu umów o dzieło lub umów zlecenie, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8. jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Jeżeli więc Wnioskodawca ma zarejestrowaną działalność gospodarczą, w zakresie usług stolarskich i zawiera jednocześnie z konkretnym przedsiębiorcą umowę o dzieło w takim zakresie jak prowadzona działalność gospodarcza, to mając na uwadze cytowany wyżej art. 41 ust. 2, ma obowiązek złożyć temu przedsiębiorcy (płatnikowi) oświadczenie, że wykonywane usługi wchodzą w zakres prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, co zwalnia płatnika z obowiązku pobierania zaliczki na podatek. Natomiast Wnioskodawcę zobowiązuje do zaliczenia przychodów z tej umowy do przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe i powołane przepisy prawa, należy uznać, iż jeżeli Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie usług stolarskich i zawiera umowę o dzieło ze swoim kontrahentem na usługi, które pokrywają się z przedmiotem prowadzonej działalności, to przychody z tej umowy powinny być zaliczone do przychodów z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania Wnioskodawca ww. kontrahentowi powinien złożyć oświadczenie, iż usługi wykonywane przez niego wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej a wtedy podatnik nie pobierze zaliczki od wypłaconych należności.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl