IPPB1/415-168/08-2/PJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2008 r. (data wpływu 11 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na budowę liniii energetycznej - jest prawidłowe.

W dniu 11 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na budowę linii energetycznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest właścicielem dużego Zakładu P (zwanym dalej "Zakładem"), którego potrzeby w zakresie energii elektrycznej przekraczają dopuszczalną moc (w niektórych miesiącach letnich nawet o 50%). Istniejąca sieć energetyczna nie jest w stanie sprostać potrzebom dynamicznie rozwijającego się zakładu w zakresie mocy przyłączeniowej ok. 10000 kW (takie potrzeby wynikają ze wzrostu produkcji w latach 2008-2010). Zakład Energetyczny W. jako dysponent sieci energetycznej terenu na którym działa Zakład, zdecydował o realizacji zadania (zamierzenia) inwestycyjnego polegającego na budowie linii napowietrzno - kablowej WN 110 kV do zasilania w energię elektryczną, (zwiększenie mocy zakładu Wnioskodawcy o 5000 kW). W wyniku tego Zakład Energetyczny W zawarł umowę z Zakładem zobowiązując się do przyłączenia instalacji elektrycznej Zakładu do sieci dystrybucyjnej zakładu energetycznego za zapłatę 25% rzeczywistych nakładów poniesionych na realizację przyłączenia (opłata przyłączeniowa wg szacunkowych obliczeń w wysokości 1.702.946,88 zł tj. 25% kosztów inwestycyjnych 6 811,787,50 zł). Szczegóły dotyczące zakresu realizacji tej inwestycji zostały określone w umowie nr 201/2007 z dnia 20 czerwca 2007 r. załącznik nr 1 do wniosku. Inwestor (S. A.) podejmując realizację umowy wobec niemożliwości zlecenia wykonania zadania określonego w § 4 umowy tj. opracowania dokumentacji technicznej i prawnej mimo dwukrotnego ogłoszenia przetargu (zgodnie z ustawą o zamówieniach publicznych) żadne biuro projektów w kraju nie zgłosiło się do przetargu, zwrócił się do wnioskodawcy, o przejęcie zobowiązania w zakresie opracowania dokumentacji technicznej i prawnej, oraz regulowanie roszczeń wynagrodzeń osób trzecich związanych z prowadzeniem prac przy realizacji inwestycji (co należało do zakresu czynności prac projektowych) i pokrycie kosztów ww. zakresie. Uczestnicy umowy o której mowa wyżej w powyższej sprawie podpisali porozumienie w dniu 20 grudnia 2007 r. z którego wynika (§ 2 pkt 1 porozumienia, że inwestor opłatę za przyłączenie obniża o 10% tj. o kwotę 170.294,69 zl. Ponadto w § 4 pkt 1 porozumienia z dnia 20 grudnia 2007 r. strony (wnioskodawca oraz Z Dystrybucja Sp. z o.o.) zobowiązują się do ponoszenia w równych częściach wynagrodzeń właścicieli nieruchomości wzdłuż których przebiegała będzie linia 110 kV M-Ł na których będą umieszczone urządzenia elektrotechniczne (słupy, transformatory) z tytułu wykupu części nieruchomości lub ustanowienia ograniczonych praw rzeczowych (służebność gruntowa, użytkowanie) co zwiększa wydatki Zakładu o 900 000 zł Z powyższego porozumienia wynika, że wydatki wnioskodawcy na przyłączenie do sieci dystrybucyjnej Zakładu Energetycznego (Z Dystrybucja Sp.z o.o.) wzrosną o ponad 730.000 zł (§ 4 pkt 1 porozumienia zał. nr 2 porozumienia w załączeniu).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione przez wnioskodawcę na wykonanie dokumentacji technicznej i prawnej oraz wydatki na wypłatę wynagrodzeń właścicielom nieruchomości wzdłuż których przebiegała będzie linia 110 kV M- Ł, na których będą umieszczone urządzenia elektrotechniczne (słupy, transformatory) z tytułu wykupu części nieruchomości lub ustanowienia ograniczonych praw rzeczowych (służebność gruntowa, użytkowanie), są kosztami uzyskania przychodów o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy wydatki poniesione przez Zakład są kosztami uzyskania przychodów określonymi w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z 2000 r., z późn. zm.), jako wydatki o przyłączeniu do sieci dystrybucyjnej o których mowa w umowie Nr 201/2007 z dnia 20 czerwca 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym wyżej przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie, jakie konkretne wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Wskazuje jedynie, że aby określony koszt mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu:

* musi pozostawać w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą;

* nie może być wymieniony w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów (art. 23 ust. 1 ustawy);

Zwrot "w celu" użyty w ww. przepisie oznacza, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy. W przypadku źródła przychodów, jakim jest prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak, aby źródło to przynosiło przychody także w przyszłości.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą.

Wydatki poniesione na budowę nowej linii energetycznej nie zostały wymienione w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 23 ustawy. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością.

Zaznaczyć należy, iż nie ulega wątpliwości, iż budowa linii przesyłowej energetycznej nie stanowi środka trwałego dla Wnioskodawcy. Wątpliwości mogłyby dotyczyć tego, czy koszty te należy traktować jako inwestycję w obcym środku trwałym (art. 22a ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje wprost pojęcia "inwestycji w obcym środku trwałym". Przyjmuje się, że taką inwestycją są nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego, który używany jest na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca żadnej z ww. umów nie zawarł, a więc wydatki związane z nakładami na przebudowę linii energetycznej nie stanowią inwestycji w obcym środku trwałym, a tym samym nie mogą być rozliczane w formie odpisów amortyzacyjnych.

Reasumując, w sytuacji gdy Wnioskodawca wykaże związek poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą oraz okoliczności, iż poniesienie ich ma wpływ na uzyskanie przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie jego źródła to poniesiony wydatek może stanowić koszt uzyskania przychodu w momencie poniesienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.