IPPB1/415-163/10-5/RS - Możliwość powstania przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych w sytuacji przeniesienia własności nieruchomości na podstawie umowy dożywocia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2010 r. (data wpływu 15 lutego 2010 r.), piśmie (data nadania 10 marca 2010 r., data wpływu 11 marca 2010 r.) oraz piśmie z dnia 18 marca 2010 r. (data nadania 18 marca 2010 r., data wpływu 22 marca 2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-163/10-2/RS z dnia 2 marca 2010 r. (data nadania 2 marca 2010 r., data doręczenia 5 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych

W dniu 3 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia własności nieruchomości na podstawie umowy dożywocia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wnosi o wyjaśnienie, czy w niżej opisanej sytuacji będzie zobowiązaną do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 19% zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. Nr 80, poz. 350).

W dniu 2 marca zmarł mąż Wnioskodawczyni Zdzisław Roman R. Postanowienie spadkowe wydał Sąd Rejonowy w P dnia 11 sierpnia 2009 r., sygn. akt I Ns 339/09 (kopia w załączeniu). Spadkiem po zmarłym jest udział ???189 we współwłasności działki Nr 60, położonej w obrębie ewidencyjnym Nr 0901-9-01 w G o powierzchni 1.002 m^2.

Wnioskodawczyni nie posiada obecnie środków na zaspokojenie bieżących potrzeb, wobec czego zamierza przenieść ww. udział na osobę trzecią. Wnioskodawczyni nie osiągnie z tego tytułu żadnego dochodu, przy czym w rozumieniu kodeksu cywilnego będzie to odpłatne zbycie. Wobec powyższego i wobec użycia w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia "odpłatne zbycie" Wnioskodawczyni nie wie, czy powinna zapłacić podatek dochodowy zgodnie z powyższymi przepisami. Wątpliwości Wnioskodawczyni budzi fakt, iż:

Jednocześnie pismem z dnia 10 marca 2010 r. (data wpływu 11 marca 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu z dnia 2 marca 2010 r. Nr IPPB1/415-163/10-2/RS Wnioskodawczyni uzupełniła powyższy wniosek.

Wnioskodawczyni jest emerytką, mieszka w G. Mąż Wnioskodawczyni zmarł 2 marca 2009 r. Wnioskodawczyni przeprowadziła sprawę spadkową, w której 11 sierpnia 2009 r. Sąd Rejonowy w P wydał- postanowienie spadkowe Sygn. akt I Ns 339/09. Spadkiem po zmarłym mężu jest ww. udział we współwłasności działki Nr 60. Na działce znajduje się budynek mieszkalny wybudowany w 1975 r. o powierzchni 99 m², w którym Wnioskodawczyni mieszka. Po wydaniu decyzji przez Sąd Rejonowy w P cały udział opisanej wyżej nieruchomości należy do Wnioskodawczyni, ponieważ ze zmarłym mężem Zdzisławem Romanem R nie mieli dzieci. Wnioskodawczyni całą swoją nieruchomość zapisała wnukowi swojej zmarłej siostry, który zawsze pomagał jej i jej mężowi w codziennych obowiązkach. Udziały na rzecz wnuka zmarłej siostry Wnioskodawczyni przeniosła w formie umowy o dożywocie. Dnia 25 stycznia 2010 r. przed notariuszem p. Pawłem G został sporządzony akt notarialny (Repetytorium A Nr 1847/2010) umowy o dożywocie. Wnioskodawczyni nie osiągnęła z tego tytułu żadnego dochodu.

Pismem z dnia 18 marca 2010 r. (data nadania 18 marca 2010 r., data wpływu 22 marca 2010 r.) Wnioskodawczyni doprecyzowała, że działka wraz z budynkiem położona w obrębie 9-01 znajdująca w G stanowi własność Wnioskodawczyni i jej męża Zdzisława Romana R od 1975 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Wobec użycia w art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz w art. 19 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia "odpłatne zbycie" Wnioskodawczyni wnosi zapytanie, czy powinna zapłacić podatek dochodowy zgodnie z powyższymi przepisami...

Wątpliwości Wnioskodawczyni powoduje fakt, iż w art. 19 ww. ustawy jest mowa o cenie, przy czym w umowie o dożywocie brak jest pojęcia ceny.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w sytuacji przekazania swojej własności w drodze umowy o dożywocie nie osiągnęła z tego tytułu żadnego dochodu, więc nie powinna być zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ponadto Wnioskodawczyni jest emerytką i nie osiąga dochodów, które pozwoliłyby jej na zapłacenie tak dużej kwoty.

Z sytuacji, którą przedstawiła Wnioskodawczyni w punkcie F przedmiotowego wniosku wynika, że przeniosła swój majątek na wnuka zmarłej siostry w zamian za opiekę, gdyż takiej opieki obecnie potrzebuje. Wnuk siostry pomagał Wnioskodawczyni i jej mężowi w sprawach codziennych. Stan zdrowia Wnioskodawczyni wymaga ciągłej opieki drugiej osoby. Wnioskodawczyni ma problemy ze stawem biodrowym co bardzo utrudnia jej poruszanie się, często sama nie może iść nawet do sklepu.

Sprawami ogrzewania i utrzymania czystości w domu również zajmuje się wnuk siostry. W sytuacji Wnioskodawczyni przekazanie gospodarstwa wnukowi siostry było jedynie wyrazem wdzięczności za wieloletnią pomoc i opiekę. Jeżeli po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku zostanie wydana decyzja o zapłaceniu podatku, wówczas Wnioskodawczyni nie będzie w stanie uregulować należności, gdyż nie posiada innych środków niż emerytura.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje także generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Dożywocie jest instytucją prawną uregulowaną przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 908 § 1 Kodeksu, jeżeli w zamian za przeniesienie własności nieruchomości nabywca zobowiązał się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie (umowa o dożywocie), powinien on, w braku odmiennej umowy, przyjąć zbywcę jako domownika, dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz sprawić mu własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym.

Umowa dożywocia ma więc charakter umowy zobowiązującej, odpłatnej i wzajemnej. Przedmiotem świadczenia ze strony zbywcy (dożywotnika) jest przeniesienie własności nieruchomości. Ustawa nie ogranicza przy tym możliwości przeniesienia własności nieruchomości w zamian za ustanowienie praw dożywocia tylko do nieruchomości gruntowych. Możliwe zatem jest ustanowienie dożywocia na nieruchomości budynkowej lub lokalowej. W celu wykonania umowy dopuszczalne jest też przeniesienie udziału we współwłasności oraz nieruchomości będącej w użytkowaniu wieczystym.

Jednocześnie należy zauważyć, że umowa dożywocia nie określa kwoty, za jaką nieruchomość jest zbywana. Nabywca zobowiązuje się jedynie do świadczeń określonych w art. 908 Kodeksu cywilnego, przy czym ich wartość i okres, w którym mają być spełnione, w momencie zawierania umowy nie są znane.

Przy rozpatrywaniu przedmiotowej sprawy w kontekście zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, istotne jest ustalenie momentu nabycia przez Wnioskodawczynię udziałów w przedmiotowej nieruchomości.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Stosownie natomiast do art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Wspólność majątkowa ustaje m.in. z chwilą śmierci jednego ze współmałżonków. Zgodnie z art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Ustrój wspólności majątkowej jest współwłasnością łączną i trwa tak długo, jak długo trwa małżeństwo. Z chwilą ustania wspólności ustawowej dochodzi do przekształcenia współwłasności łącznej a każdy z małżonków może rozporządzać swoim udziałem w majątku wspólnym, który według domniemania jest równy udziałowi drugiego współmałżonka.

Stosownie natomiast do art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, iż dniem nabycia przez spadkobiercę spadku jest data śmierci spadkodawcy.

Z analizy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni wspólnie ze zmarłym mężem byli współwłaścicielami nieruchomości składającej się z domu mieszkalnego i działki o pow. 1.002 m² położonej w G. Po śmierci męża w dniu 2 marca 2009 r. Wnioskodawczyni odziedziczyła należący do męża udział wynoszący ???189 część w nieruchomości wspólnej. Wnioskodawczyni i jej mąż nie mieli dzieci więc po jego śmierci cała nieruchomość stanowi własność Wnioskodawczyni. Dnia 25 stycznia 2010 r. Wnioskodawczyni umową dożywocia przeniosła własność ww. własność nieruchomości na wnuka swojej zmarłej siostry.

W celu stwierdzenia czy zbycie nieruchomości w drodze umowy dożywocia stanowi źródło przychodu wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy, należy odnieść się do dat nabycia udziałów w przedmiotowej nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni nabyła przedmiotową nieruchomość w różnym czasie i w różny sposób:

Odnosząc powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, iż zbycie w dniu 25 stycznia 2010 r. ???189 udziału w nieruchomości wspólnej stanowiącego własność Wnioskodawczyni od 1975 r. nie stanowi źródła przychodu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy od podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ 5 lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie.

W przypadku nabycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa powyżej winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło otwarcie spadku, czyli śmierć spadkodawcy.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie przychodem Wnioskodawczyni będzie połowa wartości rynkowej zbywanej nieruchomości odziedziczonej po mężu 2 marca 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zasady opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych od dnia 1 stycznia 2009 r. zostały uregulowane w art. 1 ustawy zmieniającej.

W myśl art. 30e powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. - podatek od dochodu ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, wskazanym w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jednocześnie należy zauważyć, że umowa dożywocia nie określa kwotowo ceny, za jaką nieruchomość jest zbywana. Nabywca zobowiązuje się jedynie do świadczeń określonych w art. 908 Kodeksu cywilnego, przy czym ich wartość i okres, w którym mają być spełnione, w momencie zawierania umowy (uzyskania przychodu - zgodnie z art. 19 ustawy), nie są znane. Z tego względu przychód dożywotnika określa się w oparciu o wartość rynkową zbywanej nieruchomości.

Przychód dla celów podatkowych - stosownie do cytowanego art. 19 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - stanowi wartość rynkowa zbywanych na podstawie umowy dożywocia rzeczy lub praw majątkowych, określona na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia - pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Dodać należy, że jeżeli na nieruchomość ponoszone były nakłady, to ich wartość może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, w takiej części, jaka odpowiada zbywanemu udziałowi.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 21 ust. 27 ww. ustawy, w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

przeznaczonych na cele rekreacyjne

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołane przepisy prawa, należy uznać, iż odpłatne zbycie na podstawie umowy dożywocia ???189 udziału w nieruchomości wspólnej nabytego w 1975 r., nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych,. z uwagi na upływ 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Tym samym odpłatne zbycie tego udziału nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a).

Kwota przychodu uzyskana z tytułu przeniesienia prawa własności umową dożywocia udziału ???189 w nieruchomości wspólnej nabytego w dniu 2 marca 2009 r., wyliczona zgodnie z uprzednio powołanymi przepisami, podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, chyba że zostaną spełnione warunki dotyczące zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.