IPPB1/415-159/08-4/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2008 r. (data wpływu 8 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczania kosztów wstępnej opłaty leasingowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczania kosztów wstępnej opłaty leasingowej. Z uwagi na braki formalne przedstawiony stan faktyczny został uzupełniony pismem z dnia 27 lutego 2008 r. (data wpływu 29 lutego 2008 r.), w którym uzupełniono opis zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza w 2008 r. zawrzeć umowę leasingu operacyjnego linii do produkcji kostki brukowej i innych elementów betonowych, spełniającą warunki określone w art. 23a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku, wskazano, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. podatkiem liniowym według stawki 19%. Celem ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych prowadzone są księgi rachunkowe. Koszty uzyskania przychodów rozliczane są metodą memoriałową.

Umowa leasingu ma zostać zawarta na okres 60 miesięcy i ma spełniać warunki określone w art. 23b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. zostanie zawarta na czas oznaczony, który stanowi 40% normatywnego okresu amortyzacji, suma ustalonych w niej opłat - pomniejszona o podatek VAT - nie będzie niższa od wartości początkowej przedmiotu leasingu, a leasingobiorca nie korzystał i nie korzysta ze zwolnień podatkowych. Wartość przedmiotu leasingu wynosić będzie 6.773.500,00 zł netto, a opłata wstępna wynosić będzie 1.857.635,56 zł netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wstępna opłata leasingowa podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie jej poniesienia.

Zdaniem wnioskodawcy wstępna opłata leasingowa, jako nie związana bezpośrednio z przychodem, a której opłacenie jest warunkiem zawarcia umowy leasingowej, powinna być zaliczona do kosztów uzyskania przychodu w momencie jej poniesienia. Opłaty wstępnej nie można w jakikolwiek sposób powiązać z konkretnymi przychodami, jednakże pozostaje ona w bezpośrednim związku z zawarciem umowy leasingu operacyjnego a od jej uiszczenia uzależnione jest przystąpienie do umowy przez leasingodawcę. Wnioskodawca nadmienia, że art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje w którym momencie korzystający winien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu opłaty wynikające z umowy leasingu. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, rozstrzygając kwestię zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty wstępnej należy odwołać się do ogólnych zasad potrącania kosztów. Zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Wstępna opłata leasingowa nie jest bezpośrednio powiązana z konkretnymi przychodami podatnika, ponadto na ogół jest płatna jednorazowo przy podpisywaniu mowy leasingowej przed wydaniem przedmiotu leasingu. W związku z tym, że wysokość opłaty wstępnej nie jest związana z okresem trwania umowy leasingu, Wnioskodawca uważa, iż powinna być ona zaliczona do kosztów podatkowych w momencie jej poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 23a ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2000 r., Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej"finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo do używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej"korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Z treści art. 23b ust. 1 ww. ustawy wynika, że opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 tego artykułu, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Moment zaliczenia wstępnej opłaty leasingowej do kosztów uzyskania przychodów regulują znowelizowane przepisy art. 22 ust. 5 i ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.

W świetle obowiązującego przepisu art. 22 ust. 5 ww. ustawy u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 5c ww. ustawy koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i ww. przepisy należy stwierdzić, że wstępna opłata leasingowa jest kosztem pośrednim. Wstępnej opłaty leasingowej nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika, gdyż są one na ogół uiszczane jednorazowo, a ich zapłata jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy leasingu. Opłata wstępna, pomimo że ponoszona jest jednorazowo, to dotyczy ściśle określonego czasu trwania umowy leasingowej zawartej na czas oznaczony.

Reasumując zgodnie z art. 22 ust. 5c ww. ustawy Wnioskodawca powinien podzielić koszty poniesienia opłaty wstępnej proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczą, tj. okresu trwania umowy leasingowej.

Jednocześnie informujemy, iż załączone do wniosku dokumenty nie podlegają analizie i weryfikacji. Podatnik jest zobowiązany do przedstawienia stanu faktycznego wyłącznie we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.