IPPB1/415-159/07-4/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2007 r. (data wpływu 12 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości obniżenia przychodu ze sprzedaży leków o udzielone klientom bonifikaty na podstawie wydruków komputerowych (niefiskalnych raportów kasowych) - jest prawidłowe.

W dniu 12 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości obniżenia przychodu ze sprzedaży leków o udzielone klientom bonifikaty na podstawie wydruków komputerowych (niefiskalnych raportów kasowych).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Firmy M. sp. z o.o., spółka komandytowa, której wnioskodawca jest komandytariuszem oraz P. spółka jawna, V. jawna, F.- spółka jawna której wnioskodawca jest wspólnikiem zajmują się sprzedażą leków.

Prowadzone przez wnioskodawcę apteki stosują - podczas sprzedaży niektórych leków z cenami urzędowymi i umownymi - preferencję cenową, która polega na sprzedaży niektórych leków za 1 gr. System informatyczny wnioskodawcy (Kamsoft) nie dopuszcza sprzedaży leku za 1 gr, dlatego stosowany jest system bonifikat, bonifikata wynika z różnicy pomiędzy kwotą do zapłaty, a gotówką (faktycznie zapłaconą kwotą), do przychodu natomiast zaliczana jest kwota nie pomniejszona o bonifikatę. Sumy udzielonych bonifikat zaś widoczne są w zestawieniu komputerowym. Ze złożonego w dniu 2 grudnia 2007 r. uzupełnienia wniosku wynika, że firma "M." sp. z o.o., sp. komandytowa, której wnioskodawca jest komplementariuszem oraz firmy "P.", "V.", "F.", których jest wspólnikiem prowadzą ewidencję księgową w formie ksiąg handlowych. Sprzedaż w ww. firmach dla osób fizycznych ewidencjonowana jest przy użyciu kasy rejestrującej. Ponadto na paragonie fiskalnym, który otrzymuje pacjent, widoczna jest łączna kwota należności przed dokonaniem bonifikaty jak również łączna kwota należności już po jej dokonaniu. Fakt udzielenia bonifikaty ma więc odzwierciedlenie w wystawianych fakturach VAT i paragonach fiskalnych już w momencie dokonania sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sporządzone wydruki komputerowe potwierdzające udzielenie bonifikaty stanowią podstawę do pomniejszenia przychodu.

Zdaniem wnioskodawcy udzielone bonifikaty stanowią instrument ekonomiczny firmy, którego celem jest zwiększenia przychodów ze sprzedaży leków. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) nie zawiera definicji pojęcia "bonifikata". Przyjmuje się, że bonifikata to zmniejszenie ustalonej ceny towaru lub usługi; zniżka od tak ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę; opust, rabat (Słownik Języka Polskiego PWN pod red. M. Szymczaka, Warszawa 1996, s. 178).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa kwoty należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane, powyłączaniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o podatek od towarów i usług.

W związku z powyższym przychodem z działalności gospodarczej będzie zdaniem wnioskodawcy, kwota należna z tytułu sprzedaży leków, pomniejszona o udzieloną bonifikatę oraz należny podatek od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko strony w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia "bonifikata". Przyjmuje się więc, za wykładnią językową, że bonifikata to zmniejszenie ustalonej ceny towaru lub usługi, zniżka od ustalonej ceny towaru, opust, rabat. Zwykle stanowi ona zachętę do dalszych zakupów, albo formę rekompensaty z powodu faktycznie poniesionej lub przewidywanej straty klienta (kontrahenta).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przychodem z tytułu prowadzenia apteki są kwoty należne z tytułu sprzedaży leków, po wyłączeniu wartości udzielonych bonifikat. Wartość udzielonych bonifikat pomniejsza więc przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. W praktyce, przychodem apteki są faktycznie osiągnięte utargi dzienne ze sprzedaży leków lub materiałów medycznych oraz kwoty otrzymanej refundacji ceny leku lub materiału medycznego wydawanego ubezpieczonemu bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdza się, że bonifikatę będącą rodzajem rabatu, należy zastosować do tej części należności, która naliczana jest w momencie sprzedaży leku, tj. bez uwzględnienia części ceny objętej refundacją. Tak naliczona bonifikata, po pomniejszeniu należnego podatku VAT, stanowi podstawę uprawniającą do zmniejszenia przychodu będącego wynikiem dokonanej sprzedaży. Za datę powstania przychodu uważa się dzień wydania leków.

Nadmienić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują kwestii dokumentowania bonifikat, jednak prawidłowe ich udokumentowanie jest konieczne dla możliwości obniżenia przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej.

Z analizy stanu faktycznego wynika, iż prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą w formie apteki. Dokonywana sprzedaż dla osób fizycznych ewidencjonowana jest przy użyciu kasy rejestrującej.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 z późn. zm.). W myśl § 4 ust. 1 pkt 6 lit. f) do lit. n) ww. rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać między innymi takie informacje jak: cenę jednostkową towaru lub usługi, ilość i wartość sprzedaży, wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek, wartość sprzedaży zwolnionej z podatku, łączna kwotę podatku, łączną kwotę należności, kolejny numer paragonu fiskalnego.

Informacje zawarte na paragonie powinny znajdować się w kolejności podanej w pkt 6, z wyjątkiem informacji zawartej w pkt 6 lit. d), a logo fiskalne i numer unikatowy muszą być umieszczone centrycznie w linii i obowiązkowo kończyć paragon fiskalny (§ 4 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia).

Natomiast stosownie do § 1 pkt 14 tego rozporządzenia przez raport fiskalny (dobowy, miesięczny, okresowy lub rozliczeniowy) rozumie się dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatkowych oraz sprzedaży zwolnionej.

Ewidencja obrotu i kwot podatku należnego prowadzona z zastosowaniem kas rejestrujących stanowi dowód, co do wysokości obrotu oraz kwot podatku należnego od dokonanych przez podatnika transakcji sprzedaży.

W świetle powyższego paragony fiskalne a zarazem raporty fiskalne muszą odzwierciedlać wartość sprzedaży i potwierdzać faktyczny przebieg operacji gospodarczej. Podkreślić również należy, że w momencie sprzedaży obie strony transakcji znają cenę sprzedaży. Cena ta powinna zatem znaleźć odzwierciedlenie w dokumencie potwierdzającym dokonanie transakcji sprzedaży.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, iż dokumentem stanowiącym o wysokości udzielonych bonifikat są paragony fiskalne i faktury VAT wystawiane w momencie sprzedaży, na których widnieje zarówno kwota należności przed dokonaniem bonifikaty, jak też kwoty należności po dokonaniu tej bonifikaty.

Z tego względu przedstawione we wniosku stanowisko w świetle stanu faktycznego oraz przedstawionego powyżej stanu prawnego jest prawidłowe.

Udzielone klientom bonifikaty ujęte na paragonach fiskalnych i fakturach VAT stanowią podstawę do pomniejszenia przychodu.

Krańcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Pana do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.