IPPB1/415-154/14-4/KS
Pismo z dnia 30 kwietnia 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-154/14-4/KS
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2014 r. (data wpływu 13 lutego 2014 r.) uzupełnionego pismem z dnia 26 marca 2013 r. w odpowiedzi na wezwanie z dnia 20 marca 2014 r. nr IPPB1/415-154/14-2/KS, IPPP1/443-170/14-2/MPe o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków sfinansowanych z otrzymanej dotacji - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 13 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków sfinansowanych z otrzymanej dotacji.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawczyni działalność gospodarczą rozpoczęła w dniu 2 stycznia 2014 r. Wnioskodawczyni prowadzi P, jest czynnym podatnikiem VAT. W dniu 5 grudnia 2013 r. otrzymała dofinansowanie na podjęcie działalności gospodarczej w ramach Projektu Systemowego Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki z Powiatowego Urzędu Pracy (art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instrumentach rynku pracy). Otrzymane środki częściowo zostały wydatkowane w grudniu 2013 r. (materiały biurowe i urządzenia biurowe niezbędne do wykonywanej działalności np. laptop, urządzenie wielofunkcyjne). Pozostała kwota wydatkowana została w roku 2014 (zakup mebli biurowych, oprogramowania księgowego). Oprogramowanie księgowe, którego koszt przekracza 3.500,00 zł. Wnioskodawczyni zaksięgowała jako wartość niematerialną i prawną, będzie ją amortyzowała, jednak amortyzacja ta nie będzie stanowiła kosztu uzyskania przychodu. Pozostałe zakupy (wartość poszczególnych wydatków nie przekracza 3.500,00 zł) Wnioskodawczyni ujęła w kosztach uzyskania przychodu, z wyjątkiem zakupów dokonanych w 2013 r.
Pismem z dnia 26 marca 2013 r. w odpowiedzi na wezwanie z dnia 20 marca 2014 r.nr IPPB1/415-154/14-2/KS, IPPP1/443-170/14-2/MPe Wnioskodawczyni doprecyzowała przedstawiony stan faktyczny, przeformułowała pytanie oraz zajęła własne stanowisko w sprawie.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni poinformowała, że w celu wyjaśnienia nieścisłości przedstawiała zakupy, które sfinansowane zostały z dotacji z Powiatowego Urzędu Pracy w 2013 r.:
materiały biurowe (data wystawienia FV 6 grudnia 2013 r.);
urządzenie wielofunkcyjne, niszczarka, laptop, pakiet Microsoft Office, myszka do laptopa (data wystawienia FV 9 grudnia 2013 r.);
krzesła do sali konferencyjnej (data wystawienia FV 11 grudnia 2013 r.);
fotel obrotowy (data wystawienia FV 23 grudnia 2013 r.).
Wymienione przedmioty nie zostały zaliczone do środków trwałych, natomiast laptop został zakwalifikowany jako wyposażenie. Dla przypomnienia działalność gospodarczą Wnioskodawczyni rozpoczęła z dniem 2 stycznia 2014 r., natomiast dotację otrzymała 5 grudnia 2013 r.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy koszty poniesione w 2013 r. na zakup wymienionych przedmiotów, sfinansowane z otrzymanej z Powiatowego Urzędu Pracy dotacji, Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej, tj. 2 stycznia 2014 r.
Zdaniem Wnioskodawczyni zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wymienione w pkt 68 przedmioty sfinansowane z dotacji z Powiatowego Urzędu Pracy w 2013 r. zostały zakupione w celu rozpoczęcia działalności gospodarczej. Stanowią podstawowe elementy niezbędne do wykonywania i kontynuowania podjętej działalności gospodarczej, a tym samym osiągania przychodów. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawczyni zakup określonych w pkt 68 przedmiotów może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej tj. 02.01.204 r.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.
Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:
* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
* być właściwie udokumentowany.
Analiza treści zarówno art. 22 ust. 1 jak i art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że co do zasady nie ma przeszkód, aby podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup składników majątku, niezaliczonych do środków trwałych, a które zostały sfinansowane ze środków dotacji otrzymanej z Powiatowego Urzędu Pracy. Warunkiem jest związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami a przychodami z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.
Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
Sfinansowanie wydatków na zakup składników majątku nie stanowiących środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z urzędu pracy na podjęcie działalności gospodarczej, nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo że przyznane środki mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122,129, 136 i 137.
Przy czym wskazać należy, że zgodnie z § 3 pkt 7 i 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) pod pojęciem:
* wyposażenie - rozumieć należy rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych;
* środki trwałe - rozumieć należy środki trwałe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.
Definicja środka trwałego, dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych, zawarta została w treści art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania (art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Zatem, wydatki poniesione na zakup składników majątku wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (o ile w istocie nabyte składniki majątku nie spełniają kryteriów uznania ich za środki trwałe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Skoro zakupione ze środków otrzymanych na podjęcie działalności gospodarczej składniki majątku o wartości nieprzekraczającej 3.500 zł, nie zostały zakwalifikowane do środków trwałych i zostały uznane za wyposażenie to wydatki poniesione na ich nabycie mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania, niezależnie od tego, że na ich zakup Wnioskodawczyni otrzymała dotację korzystającą ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym.
W świetle powyższego Wnioskodawczyni będzie mogła w dacie rozpoczęcia działalności gospodarczej zaliczyć wydatki na zakup ww. składników majątku sfinansowanych z otrzymanej dotacji do kosztów uzyskania przychodów.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.