IPPB1/415-1499/12-2/IF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 stycznia 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-1499/12-2/IF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2012 r. (data wpływu 26 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od 2 listopada 2012 r. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług z zakresu oprogramowania komputerowego. Dnia 5 listopada 2012 r. Wnioskodawca został zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Do świadczenia tych usług niezbędny jest przenośny sprzęt komputerowy (laptop). Obecnie wykorzystywany sprzęt został przez Wnioskodawcę nabyty przed rozpoczęciem działalności gospodarczej. Laptop został zakupiony dnia 27 stycznia 2008 r. pod kątem planowanego rozpoczęcia działalności o podobnym charakterze, które to rozpoczęcie nie doszło do skutku (aż do 2 listopada 2012 r.). Na zakup laptopa Wnioskodawca posiada paragon na kwotę 4.799 zł brutto. Planowane jest wprowadzenie laptopa do ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

W jaki sposób, w świetle opisanego stanu faktycznego, uwzględniając obecny status Wnioskodawcy jako podatnika podatku od towarów i usług oraz rodzaj posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów zakupu opisanych składników majątkowych, powinien ustalić wartość początkową laptopa.

2.

Czy zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, według ceny ich nabycia, czy też zgodnie z art. 22g ust. 8, wg własnej wyceny z uwzględnieniem cen rynkowych z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji oraz stanu i stopnia zużycia środków trwałych.

Zdaniem Wnioskodawcy, do ustalenia wartości początkowej wprowadzonych do ewidencji środków trwałych składników majątkowych zakupionych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, należy zastosować zasadę opisaną w art. 22g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i przyjąć kwotę brutto z faktury dokumentującej zakup urządzenia, tj. 4.799 zł. Wnioskodawca uważa, że jako właściciel laptopa może potraktować cenę nabycia wykazaną na dowodzie zakupu laptopa jako cenę, o której mowa w art. 22g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Według Wnioskodawcy, jako, że dysponuje dowodem zakupu nie może on skorzystać z art. 22g ust. 8, który przewidziany jest dla sytuacji, w której nie można ustalić ceny nabycia. Kwoty brutto nie należy pomniejszać o podatek od towarów i usług, ponieważ przy zakupie na cele prywatne nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo odliczenia tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

- przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z uwzględnieniem ust. 2-18 uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia.

Zgodnie z art. 22g ust. 3 ww. ustawy za cenę nabycia, uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia, o czym stanowi treść art. 22g ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto stosownie do postanowień art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

* jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

* w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Jak wynika z treści złożonego wniosku laptop nabyty został za określoną cenę. W przedmiotowej sprawie nie mamy więc do czynienia z sytuacją, w której ustalenie ceny nabycia środka trwałego nie jest możliwe, gdyż cena zakupu powyższego środka trwałego jest wartością znaną.

Zgodnie z generalną zasadą określoną w cytowanym art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, wartość początkową środka trwałego nabytego w drodze kupna ustala się na podstawie ceny jego nabycia.

W sytuacji opisanej we wniosku, wartość początkową należało zatem ustalić w wysokości kwoty z dokumentu (paragonu) potwierdzającego zakup laptopa. Z wniosku wynika, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty należnego podatku o podatek naliczony. Tym samym ceny nabycia środka trwałego nie pomniejsza się o ten podatek. W takiej sytuacji ceną nabycia będzie (jak wskazano we wniosku) wartość brutto zakupionego środka trwałego, wykazaną na paragonie dokumentującym ten zakup.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa, zasadnym jest uznać, że w niniejszej sprawie wartość początkową laptopa należy ustalić w oparciu o art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. według ceny jego nabycia w kwocie brutto wynikającej z paragonu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl